پیرمردی مثل مارچلو لیپی نتوانست جاه‌طلبی حیرت‌آورش را کنترل کند.
اتفاقی که دو سال پیش در رم رخ داد. بعد از ناکامی قهرمان جهان در یورو 2008 مسئولان فوتبال ایتالیا روبرتو دونادونی را در شرایطی از کار برکنار کردند که خیلی هم در ناکامی‌های تیمش مقصر نبود.
شاید اگر شکست سنگین دیدار اول مقابل هلند شکل نمی‌گرفت، هرگز او را از کار برکنار نمی‌کردند. ایتالیا در آن جام بازی به بازی بهتر شد و در نهایت تنها تیمی بود مقابل قهرمان مقتدر جام، اسپانیا حریفش را به دردسر انداخت و در ضربات پنالتی مغلوب آنها شد.
اگر دونادونی در آن تیم باقی می‌ماند ایتالیا تیم بهتری در جام جهانی 2010 بود. دونادونی تیم جوان‌تری به این رقابت‌ها می‌برد و احتمالا دیگر فابیو کاناوارو صلاحیت حضور در لیست نهایی 23 نفره این تیم را پیدا نمی‌کرد. در آن بعد از ظهر معروف دونادونی را از کار برکنار کردند و یکی از کلیدی‌ترین مردان فدراسیون فوتبال ایتالیا در جلسه‌ای که در فدراسیون فوتبال این کشور برگزار می‌شد، اعلام کرد چراغ سبز لیپی برای بازگشت به تیم ملی را دریافت کرده است.
اینقدر جایگاه لیپی در فوتبال ایتالیا محکم شده بود که تمام اعضای فدراسیون با بازگشت او به تیم موافقت کردند. لیپی به فکر ثبت افتخاری بود که هرگز مربی در تاریخ فوتبال آنرا ثبت نکرده بود. قرعه‌ای که به نام تیم او افتاد نشان می‌داد ایتالیا در ساده‌ترین گروه رقابت‌ها قرار گرفته است. ای کاش لیپی بزرگ، این تئوریسین برجسته فوتبال جهان هرگز به تیم ملی برنمی‌گشت. متاسفانه لیپی درگیر توهم شده بود. او در 61 سالگی به فکر تبدیل شدن به بزرگترین مربی تاریخ فوتبال جهان بود.
نظر شما