به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین از اتاق تهران، الون ماسک، مدیرعامل شرکت تسلا می‌گوید: «ما تنها سرمایه‌داران حریصی نیستیم که در امنیت کارگران مضایقه می‌کنند.» او همچنین ارزش کارخانه‌اش را 50 میلیارد دلار اعلام می‌کند.
وقتی تسلا یک کارخانه خودروسازی در فریمانت کالیفرنیا خریداری کرد، الون ماسک کارخانه قدیمی را به شکلی قابل قبول و «کارخانه آینده» تبدیل کرد، جایی که ربات‌های غول‌پیکر به نام X-Men شکل گرفتند.
رغبت برای ماشین‌های الکتریکی ماسک و تعهد او برای از بین بردن صنایع خودروسازی وابسته به کربن، تسلا را ارزشمندتر از فورد و حتی جنرال موتورز کرد، اما برخی کارگران انسانی که کارشان را با همتایان رباتیک خود به اشتراک می‌گذارند، از فشارهای ناگواری که در کارخانه به آنها وارد می‌شود، شکایت دارند - فشارهایی که به اهداف خودخواهانه ماسک مربوط می‌شود.
طبق گزارش‌های مربوط به حادثه توسط گاردین، از سال 2014 بیش از 100 بار درخواست آمبولانس برای کارگران در معرض غش کردن، سرگیجه، تشنج، تنفس غیرطبیعی و درد قفسه سینه شده است، صدها آمبولانس دیگر نیز برای جراحت و دیگر مسائل پزشکی درخواست شده است.
مدیر اجرایی تسلا در یک مصاحبه تلفنی درباره شرایط کارخانه که حدود 10 هزار کارگر در آنجا استخدام هستند، تصدیق کرده است که کارگرانش لحظات سختی داشته‌اند، ساعات طولانی کار کرده‌اند و کارهای سختی انجام داده‌اند؛ با این حال او معتقد است که عمیقا درباره سلامت و تندرستی کارگران مراقبت کرده است. شرکت او نیز مدعی است که سابقه ایمنی کارخانه در سال گذشته به طرز قابل توجهی بهبود یافته است.
ماسک همچنین گفته است که تسلا نباید با خودروسازان بزرگ امریکا مقایسه شود که سرمایه‌گذاری بازار آن اکنون بیش از 50 میلیارد دلار به صورت غیرقانونی است. ماسک می‌گوید که شرکت آنها یک شرکت ثروتمند است. او توضیح می‌دهد: «این شرایطی نیست که در آن، به عنوان مثال ما فقط سرمایه‌داران حریصی باشیم که تصمیم گرفتیم به منظور کسب سود و سهام بیشتر، از ایمنی صرف‌نظر کنیم.»
15 کارگر فعلی و سابق کارخانه درباره ساعات طولانی کار کردن تحت فشار و گاه با درد و آسیب، تنها برای تامین اهداف بلندپروازانه مدیرعامل شرکت با گاردین صحبت کرده‌اند.
جاناتان گالسکو، یک تکنیسین تولید در تسلا گفته است: «من دیده‌ام که کارگران از بین می‌روند و مانند پنکیک روی زمین پخش می‌شوند.» او یکی از کارگرانی بود که گفته بودند همکارانشان سقوط کرده یا با آمبولانس برده شده‌اند. مایکی کاتورا، یکی از کارگران در خط بسته‌بندی باتری می‌گوید: «ما یک خط‌مشی داشتیم و آن اینکه فقط کار خود را ادامه می‌دادیم، کار را ادامه می‌دادیم، کار را ادامه می‌دادیم، و چیز بعدی که باید بدانید این است که - او روی زمین سقوط کرد.»
خوزه موران که یکی از کارگران تسلا بود، در ماه فوریه یک وبلاگ شخصی منتشر کرد و در آن اتهامات مفصلی درباره اضافه‌کاری، نرخ بالای آسیب و دستمزد کم در کارخانه آورد.
مایکل سانچز دو رویا داشت: هنرمند و تکنیسین خدمات خودرو باشد. او گفت که پنج سال پیش وقتی برای کار در تسلا استخدام شد - شرکتی که معتقد بود «بخشی از آینده» است- به وجد آمده بود.
تسلا گفته بود که آسیب دیدن کارمندان زمان نصب یک چرخ اتفاق افتاده است، این در حالی است که سانچز گفت این کار ناشی از سال‌ها کار کردن در خط مونتاژ تسلا بوده است.
به نظر می‌رسد فعالیت‌های تولید تسلا در طول نخستین سال‌های عملیاتش بسیار خطرناک بوده است. شرکت، نرخ حوادث قابل ضبط و میزان رسمی ضایعات و بیماری‌هایی را که در محل کار گزارش شده است، رد نمی‌کند.
این شرکت اطلاعات جدیدی منتشر کرد که نشان می‌دهد سابقه‌اش در ایمنی در اواخر سال 2016 کمی بالاتر از میانگین ایمنی در صنعت بوده است، مثلا در چند ماه اول سال 2017 عملکردی 32 درصد بهتر از میانگین داشته است. شرکت گفته است که تصمیمش برای اضافه کردن شیفت سوم، معرفی یک تیم اختصاصی از کارشناسان و بهبود تیم ایمنی کارخانه، به دلیل کاهش قابل ملاحظه‌ای از حوادث سال گذشته است.
ماسک مدعی است که ایمنی در این شرکت اهمیت دارد. «فکر می‌کنم بسیار غلط است اگر کسی ادعا کند که من به ایمنی اهمیت نمی‌دهم.» او همچنین گفته است که میز کارش در بدترین مکان کارخانه قرار دارد.
مدیرعامل این شرکت می‌گوید اوایل سال 2016 کف کارخانه در یک کیسه خواب خوابیده بود و آن را به عنوان دردناک‌ترین کاری که ممکن است انجام دهد، توصیف می‌کند. ماسک می‌گوید: «من می‌دانستم کارگران اوقات سختی را سپری می‌کردند، ساعات طولانی کار می‌کردند و کار سختی داشتند. من می‌خواستم سخت‌تر از آنها کار کنم و ساعات بیشتری را در آن مکان سپری کنم. این دقیقا همان چیزی است که فکر می‌کنم یک مدیر باید انجام دهد.»
او اضافه می‌کند: «ما این کار را انجام می‌دهیم چرا که به آینده انرژی پایدار معتقدیم و تلاش می‌کنیم ظهور حمل و نقل پاک و تولید انرژی پاک را تسریع کنیم.»
کارگران تسلا که با گاردین صحبت کرده بودند، برای ماموریت شرکت حس افتخار و غرور داشتند. اورتیز مشتاقانه می‌گوید که «ما دنیا را تغییر می‌دهیم.» اما این افتخار تاثیری روی آنچه که اورتیز به عنوان حال غالب «ناامیدی دسته‌جمعی» در مورد شرایط کاری توصیف کرده بود، نداشت. او اخیرا نیروی دست راست خود را از دست داده و حسش را با ترس، چنین توصیف می‌کند: «من می‌خواهم وقتی بازنشسته شدم از بازوهایم استفاده کنم.»
دیگر کارگران نیز آسیب‌های استرس تکراری را که به ساعات طولانی کار مرتبط بود، توصیف کردند. کارگران گفته‌اند پیش از آنکه شرکت در ماه اکتبر سال 2016 میانگین زمان یک روز کاری را کاهش دهد، آنها شش روز در هفته و روزی 12 ساعت کار می‌کرده‌اند. تسلا گفت این تغییر یک موفقیت بوده و موجب کاهش 50 درصدی در ساعت‌های اضافه‌کاری شده است.
سانچز و دیگر کارگران معتقدند که صدمات و آسیب‌ها به این دلیل اتفاق افتاده که شرکت ایمنی کارگران را جدی نگرفته است. به گفته سانچز، وقتی کارگران درباره دردهایشان به مدیران می‌گفتند، آنها پاسخ می‌دادند: «همه ما صدمه دیده‌ایم، شما نمی‌توانید مرد باشید؟»
با این حال، برخی کارگران تسلا معتقدند که رسیدگی و درمان کارگران آسیب‌دیده توسط شرکت، آنها را از گزارش کردن آسیب‌هایشان دلسرد می‌کند.
تسلا گفته است که قصد دارد استانداردهای ایمنی خود را بهبود بخشد. سخن‌گوی شرکت می‌گوید: «در حالی که برخی از تلفات اجتناب‌ناپذیر هستند، هدف ما در تسلا نزدیک شدن به صدمات صفر و تبدیل شدن به ایمن‌ترین کارخانه صنعتی خودرو در سراسر جهان است.»
شرکت تسلا موفق شده است که هر سه ماه، میزان تولید خود را افزایش دهد؛ به طوری که در سه‌ماهه اول سال 2017 کارخانه بیش از 25 هزار اتومبیل تولید کرد. هدف ماسک این است که این نرخ را در سال 2018 به پنج برابر افزایش دهد. تسلا مدعی است که روش‌های جدید تولید و تولید بیشتر نباید دست‌کم گرفته شود، اما هیچ‌چیز مهم‌تر از حفاظت از سلامتی و ایمنی کارگران کارخانه نیست.
35224
نظر شما