کلهر: استعداد کم نداریم، موسیقی کم داریم

پیروزه روحانیون: کیهان کلهر پس از سال‌ها دوری از روزنامه‌نگاران و رسانه‌ها صبح روز شنبه 12 تیرماه در نشست خبری کنسرتی که قرار است هفته آخر تیر برگزار شود، حاضر شد. 

او دلیل برگزاری کنسرت در این شرایط را شکست جو انفعالی حاکم بر عرصه موسیقی کشور ذکر کرد و گفت: «با اینکه سرم بسیار شلوغ بود با در نظرگرفتن شرایط اجتماعی دوست داشتم کار کنم و جو انفعالی را که در عرصه‌ موسیقی به وجود آمده با کمک دیگر هنرمندان بشکنم و بر آن فائق شوم.»

در این نشست حمیدرضا نوربخش، خواننده کنسرت با اشاره به پیشینه اجرای قطعاتی که قرار است بخشی از کنسرتش را تشکیل دهد، گفت: «حدود دو سال قبل در برنامه‌أی که در هالیوود و برنامه‌ریزی آقای کلهر به مناسبت بزرگداشت مولانا برگزار شد،  اشعار مولانا را را در دستگاه نوا برای 20 هزار تماشاگر اجرا کردیم. این برنامه 30 دقیقه بود که ما قطعه‌های آن را بسط دادیم و برای کنسرت ایران آماده‌اش کردیم.»

کنسرت توسط یک گروه 9 نفری که به گفته کلهر از شایسته‌ترین جوانان موسیقی هستند، از 23 تا 29 تیرماه در تالار وحدت اجرا خواهد شد. سرپرست گروه درباره سازبندی این گروه گفت: «سعی کردم یک گروه سنتی کوچک تشکیل دهم که در آن تمام سازهای ایرانی وجود داشته باشد. تار، کمانچه، نی، تنبک، رباب و سنتور سازهای مورد استفاده در این کنسرت هستند. البته در دو قطعه هم دف‌نوازی خواهیم داشت.»

کلهر معتقد است حرکتی که در اشعار مولانا وجود دارد می‌تواند به فضایی که ما در آن هستیم کمک کند و به جوانان فعال در عرصه موسیقی کشورمان انرژی جدید می‌دهد. او در این کنسرت سعی کرده اشعاری را انتخاب کند که کمتر به گوش رسیده و چون دستگاه نوا با اشعار مولوی نزدیک‌تر و هماهنگ‌تر است این دستگاه را برای اجرای قطعات انتخاب کرده است.

حمیدرضا نوربخش یکی از شاگردان استاد شجریان است که سابقه آشنایی‌اش با کلهر به 17-18 سال قبل و زمانی که کیهان کلهر آلبوم «شب سکوت کویر» را با محمدرضا شجریان منتشر کردند، بر می‌گردد. کلهر درباره نوربخش گفت: «نوربخش از جوانان موسیقی است که با اساتید بسیاری کار کرده است و یکی از خوانندگان مطرح جوان است که حقش این بود که با ما باشد. به نظرم او به صورت ریشه‌ای در موسیقی فعالیت کرده و پشتوانه موسیقی و آواز سنتی دارد و من به او احترام می‌گذارم.»

«شاه‌کمان» سازی بود که کیهان کلهر در این نشست آن را رونمایی کرد؛ سازی که ساخته هنرمند استرالیایی به نام پیتر بی‌فین است و کمانچه‌نواز چیره‌دست کشورمان قرار است در کنسرت تازه‌اش با آن بنوازد. کلهر درباره این ساز گفت: «پیپر بی‌فین مجموعه‌أی از سازهای با کاسه‌های بزرگ و دسته‌های بلندی ساخت که شباهت بسیاری با سازهای قدیمی ایرانی داشت. در ملاقاتی که در آلمان با او داشتم یک کمانچه را با هم طراحی کردیم که هشت سیم واخوان دارد و آخرین نمونه ساخته‌شده از آن همین است که مشاهده می‌کنید.»

کیهان کلهر در گفتگو با خبرنگاران موسیقی رسانه‌های کشور به شرایط روز موسیقی کشور اشاره کرد و گفت: «من دوست دارم موسیقی در میان جوانان کشور رشد پیدا کند و آنها هم کار کنند و آثارشان منتشر شود. متأسفانه در شرایط فعلی جوانان بعد از چند سال آموزش و ساز زدن کنسرت می‌گذارند و آثارشان را منتشر می‌کنند؛ این مشکلی است که گریبانگیر دنیاست. این البته اشکالی ندارد، اما واقعیت این است که به کیفیت موسیقی هم کمکی نمی‌کند. ما کمبود استعداد نداریم و با کمبود موسیقی داریم.»

این روزها بیشتر گروه‌های موسیقی ترجیح می‌دهند در سالن‌های بزرگی مثل تالار بزرگ کشور یا میلاد برنامه اجرا کنند، اما کیهان کلهر تالار وحدت را برای اجرای کنسرت انتخاب کرده است.

او معتقد است: «این تالار از ابتدا برای کنسرت ساخته شده و مردم در آن احساس راحتی می‌کنند. در سالن‌های دیگر به این اندازه شرایط برای آسایش مردم فراهم نیست. البته این تالار جمعیت کمتری را در خود جای می‌دهد به همین دلیل تعداد شب‌های بیشتری را برای اجرا در نظر گرفتیم. هدف اصلی‌ ما این بود که با مردم ارتباط برقرار کنیم و به همین دلیل قیمت بلیت‌ها را نیز پایین در نظر گرفتیم.»

قیمت بلیت‌های کنسرت کلهر و نوربخش 20، 25 و 30 هزارتومان است.

این هنرمند از برگزاری این کنسرت در شهرستان‌ها خبر داد و افزود: «تصمیم داریم این کنسرت را در سالن‌های مناسب و با قیمت‌ پایین در شهرستان‌های اصفهان، شیراز، تبریز و کرمان برگزار کنیم و بعد از ماه مبارک رمضان نیز به استان‌های دیگر می‌رویم. ما دوست داریم مردم بتوانند در جای آرام به موسیقی گوش بدهند.»

این هنرمند از آشنا نبودن بخش بزرگی از جوانان کشورمان با موسیقی ایرانی و سازهای سنتی گله کرد و گفت: «مردم ما نه در تلویزیون و نه در کتاب‌های درسی‌شان سازها را ندیده‌اند، بنابراین عادی است اسم سازها را ندانند. این مشکلات ریشه‌ای است. متأسفانه در مملکت ما هنر و فرهنگ دست‌دوم تلقی می‌شود و مطمئنا برای یک پزشک بیشتر از یک نویسنده یا شاعر احترام قائلند. این درحالی است که فرهنگ بستر همه‌چیز است، ولی در اجتماع ما متأسفانه با فرهنگ اینطور برخورد شده است.»