مارادونا الزاما نباید مربی بزرگی باشد

مارادونا در جام جهانی و حتی قبل از جام جهانی همه نگاه‌ها را به خود جلب کرده بود اما چیزی که باعث شد همه نگاه‌ها به طرف او بچرخند، کوچینگ مارادونا نبود. این اسطوره فوتبال در مسابقه‌های مقدماتی جام جهانی هم کار خاصی نکرد.

بیشتر به خاطر اسم «مارادونا» بود که همه جذب او شده بودند نه شیوه مربی‌گری این مربی. در آخرین مسابقه تیم ملی آرژانتین در جام جهانی که این تیم 4 گل از آلمان خورد، مارادونا در قامت مربی اصلی شخصیتی نبود که از مارادونای بازیکن در ذهن‌ها داشتیم. این دو شخصیت حتی نزدیک به هم نبودند تا ثابت شود مارادونا بازیکن بزرگی بوده اما الزاما نباید مربی بزرگی هم باشد.

یک اصطلاحی هست که می‌گویند مربی در موقعیت حساس، دهانش خشک می‌شود و نمی‌تواند با تیمش رابطه برقرار کند. مارادونا هم در بازی با آلمان چنین شرایطی داشت. او نمی‌توانست با بازیکنانش ارتباط برقرار کند. قبول دارم او فوتبالیست بزرگی بوده اما هر فوتبالیست بزرگی نمی‌تواند مربی بزرگی هم باشد.

مسئله این است که مارادونا هم مثل سایر مربیان این جام نتوانسته انتظارها را برآورده کند. کلا در این جام جهانی سه مشکل بزرگ وجود داشته؛ اول داورها هستند که هنوز هم اشتباه‌های عجیبی می‌کنند. دومین مشکل، مربیان بزرگ جام هستند که نتوانسته‌اند در حدی که از آن‌ها انتظار می‌رفته ظاهر شوند. ستاره‌های بزرگ فوتبال دنیا هم نتوانسته‌اند خوب بازی کنند. این‌ها دست به دست هم داده‌اند تا جام جهانی آن‌طور که انتظار می‌رفته پیش نرود. در چنین شرایطی وقتی تیم‌های بزرگ مثل آرژانتین می‌بازند و حذف می‌شوند، باخت آن‌ها بیشتر به چش می‌آید.

فکر می‌کنم مارادونا نتوانسته بود تیمش را از نظر بدنی هم به حد ایده‌آلی برساند. تیم او در مسابقه با آلمان، در دقایق پایانی ضعف بدنی داشت و این ضعف مستقیم کادر فنی و مخصوصا سرمربی تیم است. آرژانتین گل چهارم را در شرایطی خورد که کاملا می‌شد تشخیص داد بازیکنان این تیم کم آورده‌اند و اگر مسابقه چند دقیقه دیگر طول می‌کشید بعید نبود گل دیگری هم وارد دروازه آرژانتین می‌شد.

البته باید این را هم در نظر بگیریم که در باخت آرژانتین، فقط مارادونا مقصر نبود. او تنها به این دلیل مقابل همه انتقادها قرار گرفته که سرمربی تیم بوده و از طرفی اسم بزرگ «مارادونا» را به همراه خود دارد. قطعا اگر یک فرد دیگر مربی آرژانتین بود، رسانه‌ها این قدر از او انتقاد نمی‌کردند و بیش از این‌که سرمربی را مقصر باخت بدانند، بازیکنان را مقصر می‌شناختند. آرژانتین بازیکنان بسیار بزرگی دارد و به هر حال این بازیکنان بزرگ نقش زیادی در حذف تیمشان دارند. برای بهترین بازیکن جهان افت است که تیمش یک مسابقه را چهار بر صفر ببازد.