به گزارش خبرآنلاین از مهر دکتر سروش دباغ درباره برگزاری همایش روز جهانی فلسفه در ایران و نقش آن در معرفی فلسفه ایرانی به جهانیان، گفت: بخشی از این همایش می‌تواند به این اختصاص داشته باشد که ما با تفلسف و درک و تلقی از فلسفه در فرهنگهای مختلف آشنا بشویم. فرهنگ اسلامی - ایرانی ما هم از این مقوله مستثنی نیست و به نحو روشن و صورتبندی شده این همایش مجالی می‌تواند باشد که مقومات و مؤلفه‌های فلسفه اسلامی را به دیگران بشناسانیم. از این حیث می‌تواند فرصت مغتنمی برای درک و ارائه فلسفه اسلامی به دیگران باشد.
عضو هیئت علمی مؤسسه پژوهشی حکمت و فلسفه ایران در مورد موضوع این همایش که نظر و عمل است و اینکه این موضوع تاچه اندازه می‌تواند در عام کردن فلسفه مؤثر واقع شود هم گفت: ازآنجایی که چندسالی است که بحث از آثار و نتایج عملی فلسفه باب شده است و نسبت میان فلسفه و زندگی خیلی برجسته شده احتمالاً مقولاتی از این دست مانند رابطه نظر و عمل می‌توانند ما را در نهادینه‌سازی یا عمومی‌سازی فلسفه کمک کنند.
این محقق و پژوهشگر تصریح کرد: البته یادمان باشد وقتی از عمومی‌سازی فلسفه سخن می‌گوییم نباید تلقی بی‌حساب و عامه‌پسند از فلسفه داشت. مراد این است که سوای بحث‌های انتزاعی که در فلسفه داریم سوای بحث‌هایی که بین متخصصان و آکادمیسین ها برقرارند به آثار و نتایج عملی و انضمامی که می‌توانند مترتب تفلسف باشند نظر داشته باشیم.
این استاد فلسفه در ادامه افزود: برای مثال یکی از شاخه‌های فلسفه منطق کاربردی است. به نظر می‌رسد برخی از فیلسوفان در این شاخه تلاش کردند توضیح بدهند چه کمکی از فلسفه برای تنقیح استدلالها و مدعیاتی که ما در مکالمات روزمره‌مان به کار می‌بریم می‌توانیم بگیریم. به این معنا تفلسف می‌تواند به ما کمک کند و دقت در نظر و عمل را نشان دهد اما در اینجا نباید زیاد اغراق کرد و یا بار زیادی به دوش فلسفه انداخت. فلسفه هم دیسپلینی در میان سایر دیسیپلین‌ها است.
این نویسنده و مترجم یادآورشد: باید رابطه میان نظر و عمل را بکاویم و بحث از تفلسف را پیش ببریم اما فلسفه‌زده نشویم. اینکه فکر کنیم همه مشکلاتمان با تفلسف حل می‌شود تلقی اشتباهی است. یعنی حدود و ثغور فلسفه را مشخص کنیم و رفته رفته به میان این بحث‌های نظری و آثار و نتایج عملی مترتب بر آن بدون آنکه بخواهیم فلسفه را بزک کنیم برویم.
دباغ درمورد اینکه برگزاری این همایش در گسترش گفتگو و تعامل فلسفه‌پژوهان ایرانی با فلسفه‌پژوهان دیگر فرهنگ‌ها تا چه اندازه مؤثر است گفت: این در صورتی است که فلسفه‌پژوهان فرهنگهای دیگر هم بیایند و مقالاتی اقامه بکنند و مقالاتی را هم که اینجا ارائه می‌شوند بخوانند. هردو طرف اگر همدیگر را جدی بگیرند و نوشته‌های هم را بخوانند و با فرهنگهای یکدیگر آشنایی داشته باشند فکر می‌کنم دیالوگ برقرار بشود. البته این بدان معنا نیست که تنها نوشته‌های آنها خوانده بشود و دیالوگ صورت بگیرد بلکه آنها هم باید طرف خودشان را جدی بگیرند و با نوشته‌های فلسفی سنت ما آشنایی داشته باشند. اینگونه است که می‌توانیم به یک دیالوگ فلسفی و معرفتی خوب امیدوار باشیم.
نظر شما