قصه دنباله دار شیخ اصلاحات

 یاسر فاتحی

اگر مهدی کروبی هیچ اقدام دیگری در تمام سالهای فعالیت سیاسی‌اش نمی‌کرد و او را فقط با ماجرای آغاز به کار مجلس ششم و حکم حکومتی رهبر معظم انقلاب مبنی بر خروج اصلاحیه قانون مطبوعات، به یاد می‌آوردند، ‌همین یک موضوع کافی بود تا نامش در تاریخ سیاسی کشور برای همیشه بر جای ماند.

رفتارشناسی حرکت‌های کروبی (که سردبیر فعلی روزنامه‌اش) او را سالی پیشتر شیخ اصلاحات نامیده بود، چهره‌ای از یک سیاستمدار عملگرا و بی‌پروا از او ساخته است.

مردی که مدام در میانه همه صحنه هاست تا در آن طبع‌آزمایی کند وحریف را با فشار و نامه‌نگاری از میدان به در کند. چه او رئیس ستاد کل نیروهای مسلح باشد چه دبیرشورای نگهبان قانون اساسی و چه مدیر روزنامه کیهان.

هیچ کدام از این‌ها برای کروبی تفاوتی نمی‌کند. او سینه‌چاک هر میدانی است که در آن تنشی باشد: از ماجرای بازداشت ملی مذهبی‌ها در بهار 79 تا دانشجویان تابستان 81 گرفته تا دراویش گنابادی 87 و رکسانا صابری 88.

و در این میان ستاد انتخاباتی‌اش لبریز از نام‌های پرحاشیه است: غلامحسین کرباسچی، ‌عباس عبدی، ‌عطاء‌الله مهاجرانی، ‌عمادالدین باقی و. . . که هر کدامشان به تنهایی می‌توانند پای یک دعوای تمام عیار باشند.

مهدی کروبی دبیرکل حزب اعتماد ملی با نگارش نامه‌ سرگشاده‌ای خطاب به حسین شریعتمداری؛ مطلب تند چند روز پیش روزنامه کیهان علیه خود را به شدت مورد انتقاد قرار داد.

کیهان در شماره چهارشنبه گذشته خود با انتشار دو مطلب یکی در قالب سرمقاله و دیگری در قالب ستون طنز «گفت و شنود» به کروبی پرداخته بود.

اگر چه هنوز شریعتمداری به نامه کروبی پاسخی نداده است ولی با توجه به اینکه نامه نگاری میان روزنامه‌های کیهان و اعتماد ملی از گذشته سابقه‌دار است، به نظر می‌رسد احتمالا این مجادله همچنان ادامه پیدا خواهد کرد.