«فرزند خاک» یک شروع دوباره برای محمدعلی باشه‌آهنگر در سینما بود. دریافت سیمرغ بهترین فیلم از نگاه ملی به عقیده بعضی شاید کم‌ترین توجهی بود که می‌شد به این فیلم کرد. با باشه‌آهنگر تماس گرفتیم تا از سرنوشت این فیلم ملی بیشتر بدانیم.
سلام آقای آهنگر، چه خبر؟
قصد دارم فیلم بلند «بیداری رؤیاها» را جلوی دوربین ببرم. پروانه ساخت این فیلم صادر شده و تهیه‌کنندگی آن بر عهده علی آشتیانی‌پور است. داستان «بیداری رؤیاها» همانند فیلم قبلی‌ام مربوط به دوران دفاع مقدس و البته با رویکردی اجتماعی است.
فیلم «فرزند خاک» دو سال قبل سیمرغ زرین بهترین فیلم از نگاه ملی را به خود اختصاص داد. از آن موقع تاکنون این فیلم به عنوان یکی از نمادهای سینمای ملی در کدام‌یک از جشنواره‌های بین‌المللی حضور پیدا کرده است؟
این فیلم را به هیچ جا نفرستادند. حتی به اندازه یک اپسیلون کسی تلاش نکرد تا این فیلم را در یک جشنواره معتبر و حتی نامعتبر جهانی عرضه کند. من تا جایی که توانستم پیگیری کردم. ازحوزه هنری، از معاونت سینمایی ارشاد، ازبنیاد فارابی ولی فایده‌ای نداشت. یا واقعاً حرکتی برای معرفی این فیلم انجام نشده است و یا انجام داده‌اند اما جشنواره‌های جهانی آن را نپذیرفته‌اند. البته اگر این مورد دوم درست باشد کمی برای من عجیب خواهد بود زیرا بسیاری از منتقدین کشورهای اروپایی که فیلم را دیده بودند در مورد فیلم مطلب نوشتند. منتقدین فرانسوی، منتقدین انگلیسی و حتی بی‌بی‌سی هم هنگام برگزاری جشنواره فجر نقد مفصلی روی این فیلم رفت.
البته معمولاً فیلم‌هایی که حوزه هنری را به عنوان تهیه‌کننده پشت سر خود دارند دچار چنین سرنوشتی می‌شوند.
این سرمایه سوزی است. این فیلم صاحب یک نگاه انسانی بود و منتقدینی هم که به این فیلم پرداختند همین نگاه انسانی و فرامرزی را مد نظر قرار داده بودند. باز هم می‌گویم یا برای معرفی این فیلم تلاشی نشده یا اگر شده من مطلع نیستم. به من می‌گویند ما کار کردیم اما نشد. این نشد به نظر من پاسخ خیلی قابل قبولی نیست.
به نظر می‌رسد که دیگر فرصت از دست رفته است؟
این اولین بار نیست و آخرین بار هم نخواهد بود. شرایط اکران فیلم را هم که همه شاهد بودند. ماه مبارک رمضان و اکران در پنج سینما؛ بعد از «فرزند خاک» فیلم‌هایی روی پرده آمدند که با در اختیار داشتن 27 سینما فقط دو برابر آن فروختند.
نظر شما