علی کفاشیان بامداد امروز تهران را ترک کرد تا یکی از 46 رئیسی باشد که سرنوشت نماینده فوتبال آسیا را در هیأت اجرایی فیفا رقم می‌زنند.
کفاشیان درحالی قدم به کوالالامپور و اجلاس عمومی سران فوتبال آسیا می‌گذارد که اگرچه به او تکلیف شده تا رأیش را به نام شیخ سلمان بحرینی در صندوق بیندازد که دلیل فوتبال ایران برای این انتخاب نه رخدادهای ورزشی که بر اساس منافعی در سازمان ورزش است که از رأی فوتبال استفاده کرده و می‌خواهد رئیس کمیته ملی المپیک را صاحب کرسی باارزشی در کمیته بین‌المللی المپیک، کنفدراسیون فوتبال و سازمان ورزش ایران اولین فدراسیون ملی در آسیا بود که حتی پیش از قطر حمایتش را از بن‌همام قطری اعلام کرد.
اسفند ماه گذشته بود که بن‌همام در سفری 10 ساعته به تهران با کفاشیان و علی‌آبادی دیدار کرد و توانست رأی موافق ایران را بگیرد و این حمایت را سازمان ورزش ایران رسماً علنی کرد.
آن زمان اما نه فدراسیون ایران و نه سازمان ورزش هیچ اندیشه‌ای برای تصمیمی که می‌گرفتند نداشتند. نمی‌دانستند موازنه قدرت در فوتبال آسیا چه شکلی گرفته است. درحالی که همان زمان تلاش‌های بسیاری از سوی فدراسیون کره، عربستان و کویت انجام گرفته بود تا جریانی را در فوتبال آسیا علیه بن‌همام راه اندازند. بن‌همام که با دکتر چانگ کره‌ای، نایب رئیس فیفا اختلاف پیدا کرده بود. او که با رئیس فدراسیون عربستان به خاطر قضاوت ضعیف داور استرالیایی در بازی رفت بازی تیم ملی این کشور با ایران در جده وارد جنگ لفظی شد. او که رابطه‌اش با شیخ احمد الصباح کویتی و رئیس شورای المپیک آسیا مشکل داشت چون در جنگ تعلیق فوتبال ملی کویت هیچ نرمشی به این کشور نشان نداده بود.
همه اتفاقاتی که دشمنانی بزرگ را برای مرد قطری تراشیده بود. مردی که البته بزرگترین حامی‌اش در فوتبال آسیا و مغز متفکر برنامه‌ریزی او کسی نیست غیر از محسن صفایی فراهانی. حمایت ایران از این نامزد ریشه در توصیه‌های صفایی به کفاشیان داشت که از این طریق به محمد علی‌آبادی منتقل شده بود.
با این وجود همان روزها که ایران در پی حمایت از کاندیدای برنده از بن‌همام حمایت می‌کرد، جناح مخالف با وعده دادن به کشورهای کوچک آسیایی که تقریباً نقشی در فوتبال قاره نداشتند سقف آرای خود را به بیش از 20 کشور رسانده بود.
اینگونه آنها رقابتی شانه به شانه را با بن‌همام آغاز کرده بودند. رقابتی که ایران حتی باورش را نداشت. با این وجود حتی رأی به نامزد پیروز هم دلیلی برای تغییر در نگرش مسئولان ایرانی نبود. به یکباره با پیشنهاد اغواکننده حامی کویتی شیخ سلمان بود که ایران در تصمیمش دچار تردید شد. شیخ احمد الصباح در سفر نوروزی خود به تهران به علی‌آبادی قول داد او را به عنوان کاندیدای آسیایی برای حضور در مجمع جهانی کمیته بین‌المللی المپیک معرفی کند و در عوض ایران هم به جای بن‌همام در کنار شیخ سلمان بحرینی باشد. او وعده‌اش برای نوشتن نامه به ژاک روگ را عملی کرد. همزمان با این نامه شیخ سلمان به ایران آمد و با مسئولان ورزش کشور به گفت و گو نشست.
در مقابل اما بن‌همام که هر روز بیشتر جبهه‌اش رو به ضعف می‌گذاشت چاره‌ای نداشت غیر از اقداماتی که از گسترش آرا شیخ سلمان کم کند. اولین گام حذف 5 کشور تیمور شرقی، افغانستان، مغولستان، لائوس و کویت از حق رأی در مجمع بود. بن‌همام اعتقاد داشت این کشورها چون نقشی در مجامع فوتبال آسیا ندارند و مدام از حضور در برنامه‌های گوناگون طفره می‌روند دلیلی نیست که برای انتخاب نماینده آسیا در فیفا رأی بدهند. اقدام بن‌همام مخالفت شیخ سلمان و حامیانش را به همراه آورد. این کشورها در نامه‌ای به فیفا اعتراض کردند و خواستار تغییر چنین تصمیمی شدند. این 5 رأی می‌توانست تکلیف انتخابات روز 17 اردیبهشت را طوری دیگر رقم بزند. این کشورها تمام تلاش خود را می‌کنند تا بتوانند حق رأی داشته باشند چون شیخ سلمان معتقد است با این آرا حتماً نامزد منتخب آسیا می‌شود. او و حامیان عرب و کره‌ای‌اش خیلی به این آرا امید دارند. اگر این آرا را مرد بحرینی داشته باشد دیگر نیازی به رأی ایران ندارد. فیفا در واکنش به نامه ارسالی اعلام کرد که در روز هفدهم اردیبهشت یعنی یک روز قبل از برگزاری انتخابات نهایی درباره شرایط حضور یا عدم حضور 5 فدراسیون نامبرده در کنگره رأی‌گیری انجام شود.
اگرچه به هر روی حمایت کشوری چون ایران که در کنار کره و عربستان سعودی از قدرتهای اصلی آسیا محسوب می‌شوند می‌تواند گامی بلند برای شیخ سلمان باشد. او که حتی اگر این کرسی را از بن‌همام ببرد باید برای رسیدن به ریاست AFC تا سال 2011 میلادی و برگزاری مجمع انتخاب رئیس منتظر بماند برای تداوم حضور پررنگ خود در فوتبال آسیا و انزوای کامل بن‌همام چاره‌ای غیر از لابی‌های پرقدرت سیاسی ندارد.
اصرار برای کنار گذاشتن 5 کشور از انتخابات تنها اقدام عجیب بن‌همام در این مدت نیست. مخالفان او می‌گویند آقای رئیس با نصب دوربین‌های مخفی در سالن برگزاری مجمع می‌خواهد آرای مخفی کشورها را رصد کند. این خبر را روزنامه سان چاپ مالزی منتشر کرد. روزنامه کشوری که اگرچه مقر کنفدراسیون آسیا حالا در آن واقع است ولی بن‌همام می‌خواهد در اولین اقدام در صورت پیروز شدن، به کشوری عربی منتقلش کند. این روزنامه در این باره آورده است: «24 کشور با ارسال نامه‌ای رسمی به سپ بلاتر؛ رئیس فیفا از ناسالم بودن انتخابات و احتمال بروز تخلفات ابراز نگرانی کرده‌اند و از کمیته اجرایی این فدراسیون خواسته‌اند تمرکز بیشتری روی این موضوع داشته باشد. آنها به کار‌گیری دوربین‌های مدار بسته در کنار صندوق‌های رأی‌گیری را نادرست و مغایر با اصول اخلاقی و دموکراسی خوانده‌اند.» فیصل الدخیل، نایب رئیس فدراسیون فوتبال کویت در این زمینه مدعی شد: «نصب دوربین‌های مدار بسته از سوی بن‌همام در سالن رأی‌گیری و در کنار صندوق‌های رأی یک رفتار کاملاً غیردموکراتیک است. در واقع این موضوع همانند این است که آرای رأی‌دهندگان دزدیده شود و به نوعی آنها می‌خواهند آرا را به سود خود تغییر دهند.»
در واکنش به همه این جنجال‌ها اما کفاشیان سیاست سکوت را در پیش گرفته. او پیش از ترک تهران برای حضور در مراسم انتخاب گفت: «شیخ سلمان و بن‌همام هر دو به ایران سفر کرده‌اند و ما به دقت صحبت‌های آنها را شنیده و نظرات‌مان را بیان کرده‌ایم، اما رأی فدراسیون ایران مخفی است و پس از تعامل نهایی با مسئولان و مدیران فدراسیون در روز هجدهم اردیبهشت به نامزد مورد نظرمان رأی خواهیم داد.»
اگرچه به کفاشیان توصیه شده که رأیش برای شیخ سلمان باشد اما این اوست که تصمیم می‌گیرد که رأی خود را به چه نامی به صندوق بیندازد. چون اگرچه سازمان از پی این رأی دل در گرو کسب کرسی بین‌المللی المپیک دارد اما آنچه شیخ احمد الصباح برای علی‌آبادی نوشته هیچ ضمانتی برای اجرا ندارد و چنانچه بحران میان ورزش ایران و کشورهای عربی بر سر بازی‌های همبستگی اسلامی اوج بگیرد که این مسئله کاملاً منتفی می‌شود و در غیر این صورت هم تلاش علی‌آبادی برای رسیدن به آن کرسی فقط با کسب 102 رأی از مجمع تحقق می‌یابد که 25 رأی آسیایی شیخ احمد الصباح در کنار دیگر آرای مورد نیاز خیلی رقم بزرگی نیست.
نظر شما