اگر نامزدهای توانمند و دارای پشتوانه گسترده عمومی در انتخابات حاضر شوند به طور طبیعی با به میدان آوردن بخش عمده ای از مردم به انتخابات این امکان فراهم خواهد شد که تکلیف انتخابات در مرحله نخست روشن شود. اما اگر چنین اتفاقی رخ ندهد و میل به مشارکت عمومی به هر دلیل کاهش یابد یا اگر جریان تحریمی به حضور در انتخابات قانع نشود در این صورت پارامترهای دیگری وارد میدان انتخابات شده و با تغییراتی که ایجاد می شود انتخابات را به احتمال زیاد دو مرحله ای خواهد کرد.
حضور شخصیت هایی مانند سیدمحمد خاتمی و میرحسین موسوی می تواند تغییرات موثری در صحنه سیاسی ایجاد کند؛ این تغییرات هم در جبهه اصول گرایان خواهد بود و هم در طیف اصلاح طلبان؛ به این دلیل که عملکرد دولت نهم بخش عمده ای از جامعه را به این نتیجه رسانده که ناگزیر باید راهی برای تغییر یافت و تلاشی برای دگرگونی اوضاع سامان داد و چشم بسیاری از مردم به انتخابات است.
حضور خاتمی می تواند در حاکم شدن گفتمان مشارکت در انتخابات بسیار موثر باشد و در این صورت طبیعی است که تکلیف انتخابات در مرحله اول با خاتمی مشخص خواهد شد حتی این شرایط در مورد میرحسین موسوی نیز صدق می کند؛موسوی و هم خاتمی در مقابل رقیب شانس زیادی برای پیروزی در مرحله اول را دارند.
به نظر می رسد اجماع نانوشته و بعضا اعلام شده در مواردی در مقوله انتخابات با حضور خاتمی وجود دارد اگرچه میرحسین اعلام حضور نکرده است ولی پیداست که که بخش های مهمی از جریان اصلاح طلبی به ایشان هم روی خوش نشان خواهد داد.
در صورت تعدد کاندیداها، انتخابات به احتمال خیلی زیاد به مرحله دوم خواهد رفت و در صورتی که با تعدد کاندیدا مواجه باشیم با وجود گرایش غالب مردم به اصلاح طلبی عدم حضور شخصیت های موثر اصلاح طلب ممکن است این جریان را در به میدان کشاندن آرای خاموش با مشکل مواجه کند. به عنوان مثال خاتمی توان جذب بسیاری از آرای خاموش را دارد اما اگر نیاید نمی توان این آرا را جذب کرد و سایر کاندیداهای اصلاح طلب تنها درصدی از این آرا را می توانند جذب کنند.
نظر شما