به طور قطعی نمی‌توان اظهار کرد که دختران در 9 سالگی و پسران در 15 سالگی به رشد فکری و بلوغ رسیده‌‌اند در حالی که در شرع این مسئله قطعی است اما نمی‌توان به این گروه سنی گفت که شما تا دیروز که سنی زیر 15 سال داشتی کامل نبودی و امروز کامل شدی. در تمام دنیا مبنایی برای تقسیم‌بندی گروه سنی اطفال وجود دارد. حال آنکه در این لایحه گروه سنی اطفال به صورت پلکانی و بر حسب موقعیت، گروه اجتماعی و تربیت افراد تقسیم‌بندی شده است یعنی حکم قضایی تنها بر اساس سن داده نمی‌شود. برای آنکه تشکیل دادگاه‌ها برای این گروه سنی که در حساس‌ترین مراحل رشدی و روحی هستند آثار سوءنداشته باشد شرایط خاصی تدبیر می‌شود که از آن جمله می‌توان به آوردن و نیاوردن اطفال و نوجوانان به دادگاه اشاره کرد و اینکه این دادگاه علنی تشکیل شود یا خیر؟ چه کسانی در آن حضور یابند و حتی در کنار قاضی مشاوران و مددکاران اجتماعی حضور داشته باشند. خلاصه آنکه دادگاه به شکلی تشکیل شود که آثار روحی مخرب برای مجرم که در مرحله رشد است نداشته باشد. مجازات برای افراد هدفمند صورت می‌گیرد که این را می‌توان برای گروه سنی بزرگسال دارای اهداف گوناگون از جمله اصلاح و امنیت جامعه ذکر کرد اما مجازات برای اطفال و نوجوانان تنها یک هدف را برای مجریان قانون بر می‌انگیزد و آن اصلاح ودرمان است .برای آنکه جامعه از جرم افراد در گروه‌های سنی مختلف در امان باشد لازم است که افراد به مجازات قانونی خود برسند اما بسیاری از ما در خصوص اجرای حکم برای اطفال و نوجوانان احساسی برخورد می‌کنیم و داد برمی‌آوریم که یک کودک بر چه آیین و مبنایی باید از مجازات سخت بر خوردار شود از سویی مجریان قانون در قوه قضاییه به دنبال امنیت و اصلاح جامعه هستند اینکه مردم باید از وقوع جرم در امان باشند و این جرائم را هیچ کس نباید مرتکب شود حتی این قوانین برای اطفال و نوجوانان هم کاملاً مصداق دارد.
عضو هیات علمی دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران
نظر شما