مسئله برگزاری جلسه شورای امنیت به ریاست دونالد ترامپ به دلیل ریاست دوره‌ای کشورش در شورای امنیت، مخالفان و موافقانی در کشور ما یافته است. همه دلایل و استناد دو طرف موافق و مخالف به تاریخ روابط، مداخله‌ها و یا شرایط فعلی ممکن، است بخش‌هایی از واقعیت را دربرداشته باشد.
آن‌چه واضح است جمهوری‌خواهان و ترامپ در شرایط بسیار حساس داخلی برای پیروزی در انتخابات میان‌دوره‌ای نوامبر قرار گرفته‌اند و مهم است دستاوردی در حوزه سیاست خارجی به‌ویژه مسئله ایران داشته باشند و البته پیروزی در این حوزه، برایشان مهم‌تر از کل خاورمیانه است!
در این شرایط، فارغ از همهٔ این تحلیل‌ها، واقعیت پیش رو این است که ترامپ و نتانیاهو در جلسه شورا حضور خواهند یافت و اگر قرار باشد نماینده‌ای مقتدر از جمهوری اسلامی حضور نداشته باشد، هرچه دوست دارند و برای افکار عمومی داخل مناسب ببینند، خواهند گفت. به عبارتی حریف هم‌آورد طلب می‌کند و میدان خالی است! بنابراین گرچه به هر دلیلی سیستم سیاسی ما باب مذاکره را بسته است، اما شایسته است در سطح روسای‌جمهور حضور یابند و از فرصت بیان مسائل و انتقاد از خروج یک‌سویه ایالات متحده از تمام معاهدات و پیمان‌های بین‌المللی استفاده کنند. به ویژه که اکنون رفتار سیاست خارجی ایالات متحده مورد انتقاد همگان است که آخرین آن اظهارات جان بولتون درباره دیوان بین‌المللی کیفری که یکی از نامناسب‌ترین اظهارات ضدبشری و ناسیونالیستی است.
استفاده از ابزار سازمان‌های بین‌المللی برای احقاق حقوق، نه سببی برای شرم‌ساری است و نه دلیلی برای نفوذ کشوری. رفتارها در جلسه هم آشکار است، فقط باید سناریوهای احتمالا بسیار نمایشی ترامپ پیش‌بینی شود. حضور در جلسه و ایراد سخن با اقتداربه باور من نشان شجاعت و قدرت است.
توکلت علی الحی القیوم
گرچه به هر دلیلی سیستم سیاسی ما باب مذاکره را بسته است، اما شایسته است در سطح روسای‌جمهور در شورای امنیت سازمان ملل حضور یابند و از فرصت بیان مسائل و انتقاد از خروج یک سویه ایالات متحده از تمام معاهدات و پیمان‌های بین‌المللی استفاده کنند.
کد خبر 803735
نظر شما