انتخاباتی که باید نماینده قاره آسیا را برای 4 سال در کمیته اجرایی فیفا مشخص می‌کرد، بعد از مشکلات فراوانی که بر سر راه برگزاری آن به وجود آمد، با برتری رئیس AFC به پایان رسید تا بن‌همام در کنفدراسیون بماند. محسن صفایی‌فراهانی حرف های تازه‌ای از این اجلاس دارد.
مصاحبه سپ بلاتر نشان داد مطالبی که در برخی از رسانه‌ها درباره اختلاف او با بن‌همام دیده می‌شود چندان صحت ندارد.
چه اختلافی؟
به هر حال نوشته شد که بلاتر با بن‌همام اختلاف دارد و او را مدیری طرفدار دموکراسی نمی‌داند.
اینها چیزهایی است که در برخی رسانه‌ها نوشته می‌شود. اما حقیقت همان چیزی بود که در مالزی همه دیدند. آقای بلاتر هم هیچ مشکلی با انتخابات نداشتند و وقتی گفتند کویت هم در انتخابات حق رأی داشته باشد آقای بن‌همام اجازه داد و آقای بلاتر در پایان انتخابات آن را لطف رئیس کنفدراسیون دانستند نه اطاعت یک کارمند از رئیس مافوق.
چرا انتخابات تا این اندازه حساس شده بود؟
آن را حساس کردند. وقتی شیخ احمد، رئیس شورای المپیک آسیا برای انتخابات به مالزی آمد همه متوجه شدند این یک انتخابات معمولی نیست. به هر حال آقای شیخ سلمان خودش آرایی داشت ولی با تجمیع آرای مخالفان بن‌همام توسط شیخ احمد کویتی، دیگر انتخابات از حالت عادی‌اش خارج شد با این حال بن‌همام رأی آورد تا شرایط فوتبال آسیا به حالت اولیه برگردد.
این نقل قول از بن‌همام که اگر برای انتخابات نماینده آسیا در فیفا رأی نیاورم در کنفدراسیون هم نمی‌مانم درست است؟
به هر حال اگر آقای بن‌همام رأی نمی‌آورد مدیریتش در قاره هم زیر سؤال می‌رفت به همین دلیل بود که این جمله گفته شد؛ اما حالا که رأی آورده.
فکر نمی‌کنید این انتخابات تهدیدی بزرگ برای بن‌همام بود؟
چه تهدیدی؟
به هر حال 23 رأی بن‌همام در برابر 21 رأی شیخ سلمان برتری قاطعی نیست.
شما ببینید در انتخابات بزرگ دنیا چه اتفاقاتی می‌افتد. در آمریکا بوش در انتخابات 4 سال اول، همه چیزش با الگور مساوی شد و با یک رأی برتری در الکترال الگور را شکست داد. در انتخابات 4 سال دوم هم برتری او بر جان کری در رأی‌شماری فقط یک ایالت از 50 ایالت امریکا ثبت شد. به هر حال هر انتخاباتی یک شکلی دارد. در همه رأی‌گیری‌ها که نباید 100 درصد رأی به یک کاندیدا داده شود. در انتخابات کشورمان هم رئیس‌جمهوری داشتیم که 20 میلیون رأی آورد، رئیس‌جمهوری بود که 12 میلیون رأی آورد؛ اما هر دو نفر رئیس‌جمهور بودند.
قبول دارید به گفته شیخ سلمان 48 درصد آسیا مخالف بن‌همام هستند؟
این را قبول دارم؛ اما حالا هیچ کدام از آنها از نظر AFC دشمن فوتبال آسیا تلقی نمی‌شوند. بن‌همام می‌داند که مخالفانی در آسیا دارد. این مخالفان حتماً برای مخالفتشان دلیل دارند. باید با آنها گفت‌وگو کرد و دید حرفشان چیست. من فکر می‌کنم بن‌همام به دنبال این است که بیشتر کار کند تا مخالفانش را متقاعد کند. او بهترین فرد برای ریاست بر فوتبال آسیاست. باید با همه مخالفان صحبت کرد. اینکه بن‌همام تلافی‌جویانه بیاید مخالفانش را از همه امکانات کنفدراسیون محروم کند چیزی جز انزوای او را به همراه ندارد. بن‌همام به دنبال پیشرفت فوتبال آسیاست.
مگر آرا مخفیانه نبود؟
دقیقاً.
پس چطور می‌تواند بداند که چه کشورهایی مخالفان او بودند؟
آرا مخفیانه بود اما یارگیری قبل از انتخابات که علنی بود. کاملاً مشخص بود که کدام کشورها به بن‌همام رأی می‌دهند و کدام کشورها به شیخ سلمان. کره جنوبی، ژاپن، عربستان، کویت، بحرین و حتی مالزی که کنفدراسیون در پایتختش واقع شده جزو کشورهایی بودند که نمی‌خواستند به بن‌همام رأی بدهند و این کاملاً مشخص بود.
بن‌همام این را می‌دانست؟
بله. الان هم به دنبال این است که این کشورها را با خود همراه کند. عربستان و به خصوص کره و ژاپن در کنفدراسیون دارای کرسی‌های مهمی هستند. این کرسی‌ها از این کشورها گرفته نمی‌شود. بن‌همام به دنبال این است که میزان همکاری این کشورها را با کنفدراسیون و میزان تعامل خودش را با این کشورها بیشتر کند. به هر حال این دودستگی موجود که به قول شما 48 درصد آرا به نفع رئیس کنفدراسیون نبوده، به نفع فوتبال آسیا نیست و این را آقای بن‌همام خوب می‌داند. کنفدراسیون بعد از حضور بن‌همام در AFC رشد قابل ملاحظه‌ای داشته و این انتخابات هم انگیزه‌های بن‌همام را برای کار بیشتر در کنفدراسیون بالاتر برده و مطمئن باشید فوتبال آسیا بهتر از این خواهد شد.
نظر شما