از زمان پخش سریال «زیر هشت» تا به حال چندین قسمت از این سریال را دیده‌ام و نکته قابل تامل برای من در این کار این است که آیا این همه خشونت در یک سریال شبانه الزامی است؟ و این موضوع برای من کمی عجیب است. حداقل می‌توانم بگویم به عنوان یکی از مخاطبان تلویزیون احساس می‌کنم این خشونت زیادی به نظر می‌رسد؛ خشونتی که در تک تک اجزای فیلم وجود دارد، خصوصا بازی بازیگرانش بیشتر نمودپیدا می‌کند.
به هر حال شاید دیدن صحنه‌های خشونت بار برای مخاطبان سینما کمی عادی‌تر به نظر برسد اما گمان نمیکنم که تا به حال در تلویزیون چنین صحنه‌هایی را تجربه کرده باشیم. حتی به نظر من این خشونت و غلو شدگی که به آن اشاره کردم در کارگردانی سیروس مقدم نیز کاملا بارز است. قاب‌هایی که در این سریال می‌بینیم بیش از حد غلو شده است و معلوم نیست که این موضوع میل و سلیقه سیروس مقدم است یا قصه چنین فضایی را ایجاد کرده است؟ گاه بازیگران فرعی از بازیگران اصلی واکنش‌های شدیدتری نسبت به یک اتفاق نشان می‌دهند، حتی غلوشدگی گاه در دکوپاژ و حرکات دوربین نیز دیده می‌شود.
اما به نظرم نقطه قوت مجموعه «زیر هشت» فیلمنامه این کار است که حداقل پتانسیل این را دارد که مخاطب را هر شب با خود همراه کند و از عنصر جذابیت برای مخاطبان برخوردار است.
گره زدن اتفاقات جاری در فیلم با یکدیگر و پیگیری آن طبیعتا برای مخاطب جذاب خواهد بود که فیلمنامه از پس آن برآمده است.
در مورد بازیگران این سریال هم معتقدم اگر بازیگران گمنام‌تری نقش‌های اصلی را بازی می‌کردند، مناسب‌تر بود و شاید باور پذیرتر از چیزی که در حال حاضر می‌بینیم، به نظر می‌رسید حداقل در مورد بازی پانته‌آ بهرام تصور می‌کردم بهتر از چیزی در حال حاضر از ایشان می‌بینیم اما در نقش منیژه‌ای که او بازی می‌کند متاسفانه این اتفاق نیفتاده است.
در مجموع تصور می‌کنم در مورد سریالهای تلویزیون فارغ از روند و قصه‌ای که برای مخاطب روایت می‌شود باید منتظر پایان مجموعه‌ها باشیم چرا که متاسفانه عادت فیلمسازها و فیلمنامه نویسان ما در رسانه ملی پایان‌هایی همگی امیدوار کننده و شاد است که گاهی با کلیت داستانی که روایت شده است مطابق نیست. در مورد سریال «زیرهشت» امیدوارم که حداقل با یک پایان معقول و منطقی روبرو باشیم تا بهتر بتوانیم در مورد سریال قضاوت کنیم.
نظر شما