قرار داشتیم در امسال هم از برکات این ماه عزیز استفاده کنیم که نفهمیدیم چه شد حوزه هنری کنار کشید (خیلی وقت است این نهاد در بخش سالنداری سینمایی فاقد استراتژی است) احتمالاً بزرگی مطلبی فرموده است که قطعاً براساس دغدغههای دینی بوده و ما نیزبر اساس همین آموزه‌ها تصمیم به اجرای این طرح گرفتیم.
از بچگی به ما گفته بودند عبادت بجز خدمت خلق نیست. خب مگر ما چیزی جز فیلمهای مورد تأیید نظام مقدس جمهوری اسلامی را می‌خواهیم در ایام ماه مبارک رمضان نمایش دهیم؟ مگر غیر از این است که با حضور هزاران کانال ماهوارهای جورواجور قصد داریم وقت تعدادی از مردم را بجای نشستن در جلوی ماهوارهها در سینما پر کنیم؟
مگر تلویزیون ملی ما تا ساعت 3 بامداد فیلم و سریال نشان نمیدهند که سینما الان شده غیر دینی! ! ؟ بزرگانی که با این طرح آشنایی ندارند نمی‌دانند اگر دو ساعت وقت این مردم را در سینما بصورت سالم پر نکنیم رسانههای دیگری هستند که به خوبی میدانند چگونه این وقت را پر کنند؟!
مگر میشود با نه گفتنهای بسیار این نسل جوان را دعوت به خوبی کرد! مگر میشود در زمانیکه بدخواهان با انواع رسانههای ریز و درشتشان در حال دزدیدن وقت نسل جوانمان هستند ما همچنان با رسانههای تأثیرگذار روز و داخلی همانند بیدینان رفتار کنیم؟ مگر میشود از تریبونهای رسمی، سینمای ایران را هر روز به انواع تهمتها بنوازیم و انتظار داشته باشیم در قرن 21 جوان امروزی به رسانههای غیررسمی رو نیاورد؟
مگر نگفتهاند که در اسلام نمیتوانی با آبرو و شانیت یک مسلمان که حفظ آن از کعبه واجبتر است بازی کنی؟ پس چرا در سایه این نظام مقدس هر روز با آبروی سینمای نجیب و فعالان نجیبتر از آن در تریبونهای رسمی بازی میکنیم؟ مگر فیلم «طلا و مس» به اندازه هزاران سخنرانی مذهبی تأثیرگذار نیست که این میشود بیدینی و آن میشود دین!
ما سینماییهای ایرانی؛ مسلمانیم و اعتقاد به نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران داریم، پس انگ بیدینی به ما نمیچسبد و توصیه میکنیم در تریبونهای رسمیتان کمتر از الفاظ غیردینی استفاده کنید!
نظر شما