وعده‌های ‌آمریکا‌ برای‌ غزه‌ عملی‌ نخواهد‌شد

محمدرضا نوروزپور

خانه مجید جمعه، فلسطینی ساکن نوار غزه، به یک آشپزخانه نیمه ویران و یک توالت و اتاق خواب تقلیل یافته و این همه آن چیزی است که برای او پس از سه هفته حمله بدون وقفه اسرائیل به این بخش از فلسطین باقی مانده است.

حالا او مجبور است هشت عضو خانواده خود را تنها در این فضا که دیگر نمی‌توان نام آن را خانه گذاشت و بیشتر شبیه تلی از خاک و آوار است اسکان دهد.

این توصیفی است که هاوارد اشنایدر خبرنگار سرویس خارجی واشنگتن پست درست در روز شانزده می ‌از زندگی یک ساکن بینوا و جنگ‌زده غزه در روزنامه‌اش منتشر کرده است. این روز و روزهای نیمه ماه می از آن جهت برای فلسطینی‌ها و شاید خیلی از مردم دنیا که دلی تپان در سینه برای این مردم دارند، مهم است که آن را روز نکبت می‌گویند.

روزی که اسرائیل موجودیت خود را به کمک انگلیس و آمریکا در سازمان ملل به رسمیت رساند و اعراب برای همیشه لکه ننگی را بر پیشانی خود پذیرا شدند.

جمعه 46 ساله، به اشنایدر از زندگی اسفباری که اسرائیل برای آنها به ارمغان آورده می‌گوید و شرح می‌دهد که علاوه بر این خانه زیبا که الان به ویرانه تبدیل شده و مجبور است خانواده‌اش را در یک راهرو و یک اتاق خواب نصفه و نیمه جا دهد، یک مغازه خوارو‌بار‌فروشی نیز داشته است که ممر درآمد خانواده‌اش بوده است ولی حالا چیزی جز مشتی خاک از آن برجای نمانده است.

اقدامات اسرائیل تنها به ویران ساختن منازل و کشتار مردم بی‌دفاع غزه منجر نشده و پایان نپذیرفته است. به گفته این روزنامه‌نگار آمریکایی ویرانه‌های برجای مانده از حملات بی‌امان اسرائیلی‌ها به غزه با تحریم‌های سنگینی که اسرائیل حاضر به برداشتن آنها نیست هرگز به آبادانی تبدیل نخواهند شد.

این را حتی جمعه که یک غز‌ه‌نشین عادی است می‌داند و تصریح می‌کند که پول‌های زیادی از طرف کشورهای مختلف برای کمک به بازسازی غزه ارسال شده اما اسرائیل همه آنها را بلوکه کرده و اجازه نمی‌دهد تا این پول‌ها در غزه مصرف شوند.

از زمان روی کار آمدن کابینه بنیامین نتانیاهو نیز وضع بسیار بد‌تر شده چرا که آنها حتی در برابر فشار‌های آمریکا نیز مقاومت می‌کنند و اجازه نمی‌دهند گذرگاه‌های مرزی به روی غزه‌ای‌ها باز شود و یا کمک‌های ارسالی از سراسر جهان به دست مردم برسد.

اسرائیل حتی بارها درخواست آژانس‌های رفاهی سازمان ملل را برای کمک به بازسازی غزه رد کرده است. آخرین خواسته آنها اجازه ورود 148 هزار تن سیمان و23 هزار تن فولاد برای بازسازی بیش از 3500 خانه ویران شده در این منطقه توسط اسرائیلی‌ها بوده اما این تلاش آنها نیز مانند سایر تکاپوهای صلح‌طلبانه‌شان به بن‌بست رسیده است.

 دکترین حرف

واکنش آمریکایی‌ها در همه این موارد تنها حرف بوده است. حرف می‌تواند آمریکایی‌ها را از گزند انتقادات تند داخلی و خارجی نجات دهد، این یک رویه و یا دکترین نانوشته در سیاست خارجه جدید آمریکا است که دست‌کم در همین صد روز اول ریاست جمهوری باراک اوباما در حال رخ نمودن است. این رئیس‌جمهور که در ایام حملات سنگین اسرائیل به غزه حتی حرف هم نزد و به گفتن «آمریکا فقط یک رئیس‌جمهور دارد» اکتفا کرد و تنها در روزهای آخر جنگ بود که صرفاً زبان به انتقاد از اسرائیل گشود، سبب شد تا متفکرین و تحلیلگران سیاسی از او به عنوان رئیس‌جمهوری که قلب و زبانش با هم متفاوت است یاد کنند.

«اوباما به طور شفاهی اقدامات اسرائیل در غزه را مورد انتقاد قرار می‌دهد اما واقعیت این است که وی در عمل از اقدامات جنایتکارانه اسرائیل در سرزمین‌های اشغالی حمایت می‌کند. این همان نتیجه‌گیری است که ما می‌توانیم با نگاهی به اقدامات اوباما پیش و پس از انتصابش به ریاست‌جمهوری آمریکا، به آن دست یابیم» این تنها یکی از اظهار نظر‌هایی است که از سوی این طیف در نقد عملکرد اوباما در خصوص غزه مطرح شده است.

نوآم چامسکی، که یکی از نام‌آشناترین این افراد است سوای این اوباما را متهم می‌کند که اقدامات او در خصوص مردم فلسطین نه در وادی عمل بلکه حتی در وادی حرف نیز از این بیشتر نخواهد رفت.

اگر این ادعا‌ها و این اظهارات صحت داشته باشد که البته شرایط حاکم بر فضای خاورمیانه درستی آن را ثابت کرده است، تحرکات اخیر در منطقه خاورمیانه نیز مجموعاً در همین راستا ارزیابی خواهد شد چرا که عملاً هیچ کدام از آنها تاکنون هیچ خاصیتی به همراه نداشته‌اند جز اینکه برای اسرائیل و آمریکا این فایده را در بر داشته‌اند که خود فریبی حاکم بر سران عرب را به نوعی عوام‌فریبی تبدیل کرده و آن را در سطحی جهانی رواج دهد.

از سفرهای جرج میچل، فرستاده اوباما به منطقه گرفته تا همین حضور پاپ در سرزمین‌های اشغالی و کرانه باختری که بگذریم حتی تلاش برای عوام‌فریبی در میان اسرائیلی‌ها که در گذشته خود را چندان علاقه‌مند به این کار نشان نمی‌دادند نیز دیده می‌شود، طوری که نتانیاهو تقبل زحمت کرده، به سرزمین فراعنه می‌رود و در آنجا با یار دیرین اسرائیل، مبارک، از همه چیز غیر از تشکیل کشور فلسطینی می‌گوید و می‌شنود.

از این منظر، بحث و مجادله‌ای که این روزها بر سر تشکیل کشور مستقل فلسطینی به راه افتاده نیز خود عامل دیگری است برای فریب افکار عمومی و تلاشی است برای غافل کردن افکار عمومی از اوضاع فجیعی که همچنان بر مردم غزه حکمفرماست.

آمریکا در همه مدتی که دم از تشکیل دولت فلسطینی زده‌ و همه توجهات را به دیدار روز هجدهم​می ‌اوباما و نتانیاهو معطوف ساخته‌ هیچ تلاشی برای وارد آوردن فشار به اسرائیل برای برداشتن تحریم‌های مردم غزه نکرده است. حتی از این رژیم نخواسته است تا ساده‌ترین شرایط را برای بازسازی خانه‌های ویران شده‌ای که هزاران نفر مانند مجید جمعه داستان هاوارد اشنایدر در روزنامه واشنگتن پست به آن مبتلا هستند فراهم آورد.