۰ نفر
۲۶ مرداد ۱۳۸۹ - ۱۲:۲۹

حسین دهباشی را اولین بار در سال ١٣٧٢در منزل مرحوم آوینی ملاقات کردم .

کمی بعد در دانشگاه امام صادق (ع)بخش روابط علمی و بین المللی را راه اندازی کرد .در همان سالها ما مشغول مقدمات راه اندازی رشته فرهنگ و ارتباطات بودیم .

 کشف او برای من به سادگی ممکن نشد چه ساعتهای طولانی که به مجادله با روح جستجو گر ، چشم پرسشگر و ذهن آفرینشگر او سپری شد. در ١٨ سال گذشته همواره موفقیتها و تجربیات او را با علاقمندی دنبال کرده ام و بسیار از همت بلند و آرمان گرایی کم مانندش آموخته ام.

دغدغه او - بسیار بیش و پیش از مدعیان امروزی - جبهه های فرهنگی انقلاب اسلامی بود و در این مسیر همه گونه تجربه ای را اندوخت . مقاله و یادداشت نویسی ، تاسیس موسسه انتشاراتی ، مدیر مسئولی مجله و در نهایت مستند سازی. تمام مستند های او نوآورانه و پژوهش مدار است. او به تنهایی بار دفاع از ارزشهایی را بدوش کشیده که دیگران فقط نانش را خورده اند. او تا آنجا پژوهشهای تصویری خود را جدی گرفت که تحملش برای اربابان آزادی گران آمد .

او که مستندهای مسلمانان آمریکا و آمریکا نگاهی از درون را تهیه و تولید کرده بود به تقاص زبان افشاگر خود به اسارت کشیده شد . در طول اسارت آن روی دیگر سرزمین آرزوها و فرصتها را تجربه کرد و مزه "عدالت توافقی " را چشید . به این ترتیب برای من امروز حسین دیگری متولد شده است چرا که تجربه اخیر او در اسارت از همه مستندهایی که ساخته برایش آموزنده تر بوده است.

ورودش را به خاک میهن و بازگشتش را به دامان پر مهر خانواده و آغاز دوباره اش را به عنوان پژوهشگر عرصه تاریخ شفاهی/ تصویری معاصر صمیمانه تبریک می گویم. گزارش دیپلماسی ایرانی در باره بازداشت حسین دهباشی

برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید.
کد خبر 85259

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
1 + 12 =