دولت دهم زنان خانه دار را بیمه می کند؟

الناز محمدی: بعد از تمام فراز و نشیبهایی که بیمه زنان خانه دار در دو سه سال اخیر از سر گذرانده و پس از تمام توصیه ها و قولهایی که مسئولان وزارت رفاه و سازمان تامین اجتماعی دادند و به نتیجه نرسید، این رئیس جمهور است که وارد قضیه شده و به وزیر رفاه در مورد بیمه این زنان نامه نوشته است.

این خبر را معاون طرح و برنامه مرکز امور زنان و خانواده ریاست جمهوری داده و گفته است که « بعد از مکاتبه این مرکز با دولت اخیرا رئیس جمهور نامه ای را به وزیر رفاه برای حل مشکلات اجرایی بیمه زنان خانه دار و کاهش حق بیمه پرداختی زنان ارسال کرده است.»

پروین هدایتی در گفتگو با مهر افزوده است: « طرح اولیه بیمه زنان خانه دار را مرکز امور زنان و خانواده به وزارت رفاه ارائه کرد. در واقع این مرکز خواستار تدوین اساسنامه بیمه زنان خانوار و ایجاد صندوق بیمه زنان بود.»

او ادامه داد:« به دلیل بحث تجیمع صندوقها و جلوگیری از ایجاد بار مالی مضاعف برای دولت و با توجه به اینکه در قانون تامین اجتماعی ماده ای برای بیمه مشاغل آزاد پیش بینی شده قرار شد بیمه زنان خانه دار هم در بیمه مشاغل آزاد تعریف شود البته با کمک دو درصدی دولت.»

به گفته هدایتی قبل از این هم طرحی در سازمان بهزیستی به مدت پنج سال به اجرا درآمد و سهمی از حق بیمه را زنان و سهمی دیگر را سازمان بهزیستی پرداخت می کردند ولی زمانی که طرح بیمه زنان خانه دار تصویب شد سوابق این افراد مورد قبول قرار نگرفت.

هدایتی در مورد بیمه زنان سرپرست خانوار تصریح کرد: « طرح کلی بیمه زنان سرپرست خانوار به دولت ارائه شد و دولت بررسی آن را به کارگروهی با مسئولیت وزارت رفاه، مرکز امور زنان و خانواده و مرکز آمار ایران برای استخراج آمار زنان سرپرست خانوار واگذار کرد.»

مشکلات بیمه زنان خانه‌دار
بیمه زنان خانه‌دار در سال 1381 با اختصاص ردیفی خاص از قانون بودجه به مبلغ دو میلیارد ریال تصویب شد و اجرای آن برعهده سازمان بهزیستی قرار گرفت اما شرایطی که برای این بیمه گذاشته شده بود، کمی آن را غیرمعقول نشان می‌داد و عملاً مشمول تعداد زیادی از زنان نمی‌شد. مثلاً طبق این طرح، زنانی تحت پوشش این نوع بیمه قرار می‌گرفتند که شاغل، دانشجو یا دانش‌آموز نباشند و سن‌شان کمتر از 22 و بیشتر از 60سال نباشد، در حالی که طبق آیین‌نامه این بیمه، زنان از کارافتاده و بیمار نیز جزو افراد مشمول در نظر گرفته شده بودند؛ زنانی که اگر دارای این شرایط هم بودند باید زیر 60 سال سن داشتند و همین مسئله تناقض بزرگی را در این بیمه آشکار می‌کرد.

اما از سوی دیگر، پس از تمام صحبت‌هایی که در مورد مشکل بودن پیدا کردن شرکت‌های خصوصی‌ای که صغر باشند با سازمان بهزیستی برای بیمه زنان خانه‌دار شده بود و پس از تمام وعده‌هایی که این سازمان به زنان خانه‌دار در مورد محقق شدن اجرای این بیمه برای آنان داده بود، رئیس گروه بیمه صاحبان حرف و مشاغل آزاد؛ در آذرماه سال گذشته اعلام کرد که «طی مصوب هیأت‌مدیره سازمان، زنان خانه‌دار را در زمره حرف و مشاغل آزاد قرار دادیم و تمامی زنانی که سن آنها زیر 45 سال است و سابقه حق بیمه ندارند مشمول این بیمه می‌شوند.» در آن زمان قرار بود که این بیمه با نرخ‌های 12، 14 و 18درصد از حقوق ماهانه زنان خانه‌دار، مشمول آنها شود که هر کدام به دوره‌ای از زندگی این زنان مانند دوران بازنشستگی، از کار افتادگی و یا فوت بعد از بازنشستگی اختصاص می‌یافت اما در این میان نکته‌ای که بیشتر از همه به ذهن می‌رسد این که اگر زنان شاغل به مشاغل خانگی را از آمار 6/54 درصدی جمعیت کل کشور که حدود 10 میلیون نفر زن خانه‌دار می‌شود، استثنا کنیم، آیا زنان خانه‌دار از آن میزان پول دریافتی از همسرانشان برخوردار هستند که بتوانند با پرداخت 26هزار تومان از آن، مشمول این بیمه شوند و در کنار مشمولان بیمه صاحبان حرف و مشاغل قرار بگیرند؟ در حالی که در طرح بیمه زنان خانه‌دار، حق بیمه‌ 5هزار تومان تعیین شده بود

با تمام آمارها و نرخ‌های مختلفی که هر از چند گاه از سوی مسئولان در مورد بیمه زنان خانه‌دار اعلام می‌شود و با اینکه طبق آخرین اظهارنظر وزیر رفاه، سهم دولت در پرداخت حق بیمه به 27/20درصد افزایش و در ازای آن سهم بیمه زنان خانه‌دار به هفت‌درصد کاهش می‌یابد اما باز هم به نظر می‌رسد اختلاف‌نظرهای زیادی در این مورد وجود دارد.