درشت‌نمایی کردن تخریب است

ظاهراً دولت تمامی انتقادهای نسبت به خود را تخریب ارزیابی می‌کند؛ این درحالی است که دولت با در اختیار داشتن رسانه‌های متعدد که فراگیری گسترده‌ای دارند روزانه به تبلیغ آنچه می‌کند، می‌پردازد. در این میان انتقاد‌های رسانه‌های منتقد دولت و نامزدهای ریاست جمهوری که برای معرفی خود برنامه‌های جاری و اقدامات دولت نهم را به چالش طلبیده‌اند با عنوان «تخریب» از سوی حامیان دولت معرفی می‌شود.

در آستانه انتخابات ریاست جمهوری ازحسین صفارهرندی، وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی که خود را موظف به جلوگیری از نقض قانون از سوی مطبوعات و رسانه‌ها می‌داند و نسبت به اخبار برخی روزنامه‌ها و سایت‌ها در انتقاد از دولت ابراز نگرانی می‌کند، می‌شنویم که «در صورت تخطی سایت‌ها و مطبوعات از قانون مطبوعات و حریم‌شکنی‌، با آنها مطابق قانون برخورد می‌شود». وی که مسئولیت پیگیری مسائل انتخاباتی را به عهده نهادهای دیگری می‌داند تأکید می‌کند : «اگر کسی از طریق اطلاع‌رسانی موجب تشویش اذهان شود، با او برخورد می‌کنیم».

محمدرضا خباز، عضو شورای مرکزی حزب اعتماد ملی و یکی از نمایندگان مجلس که سابقه چندین دوره حضور در خانه ملت را دارد در گفت‌وگو با «خبر» نسبت به سخنان هفته گذشته وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی واکنش نشان داده و می‌گوید: «وقتی اصرار داشتند بیان کنند در کشور شایسته‌سالاری نیست و مدیران برمبنای ارتباط قوم و خویشی انتخاب شدند و یا وقتی که می‌خواستند بگویند فساد مالی در بعضی از نامزدها و خانواده‌هایشان وجود دارد؛ بنابراین با دیدن آن فیلمها می‌توان فهمید که سخنان آقای احمدی‌نژاد در آن فیلمها تخریب بوده است یا انتقاد.» این نماینده مجلس از رئیس‌جمهور سؤال می‌کند که آیا آن روزها که این فیلم‌ها را توزیع می‌کردید آیا قصد تخریب نامزدهای دیگر و آقای هاشمی را داشتید یا قصد بیان واقعیت‌ها؟ او علت آنکه دولت انتقادها را تخریب تعبیر می‌کند را تزکیه نشدن عنوان می‌کند و به جمله امام ^ره اشاره کرده و تصریح می‌کند «وقتی افراد تزکیه نشده‌اند انتقاد را تخریب تلقی می‌کنند».

 آقای خباز! فکر می‌کنید عمده انتقاداتی که درباره دولت مطرح می‌شود شامل چه چیزی می‌شود؟ وچرا این انتقادات از سوی دولت تخریب تعبیر می‌شود؟

مرز بسیار نزدیکی بین تخریب و انتقاد است. آن مرز به باریکی مویی است و شروع آن از انگیزه طرف آغاز می‌شود یعنی کسی که تخریب می‌کند تا کسی که انتقاد می‌کند باید دید انگیزه‌اش چیست. اگر انگیزه الهی باشد تخریب نیست اما اگر انگیزه برای برهم زدن امور باشد تخریب است. همچنین در لحن گفتن است که این نحوه بیان چگونه است؟ آیا بیانی که انجام می‌دهد بیان انتقاد و تخریب با لحن بیان و مدارا و یا لحنی پر از بغض و کینه است. ویژگی دیگر، بیان واقعیت است در واقع درشت‌نمایی کردن است زیرا کسی که قصد انتقاد دارد درشت‌نمایی نمی‌کند بلکه واقعیت را بدون درشت‌نمایی بیان می‌کند. همچنین بهتر است درکنار انتقاد اگر محاسنی دارد آن را هم بیان کنند. با در نظر گرفتن این موارد بهتر می‌تواند فهمید که چه کسی نقد می‌کند و چه کسی تخریب.

چرا شما آنچه را که این روزها مطرح می‌شود تخریب نمی‌دانید و انتقاد معرفی می‌کنید؟

سؤال اینجا به وجود می‌آید اگر به 4 سال قبل مثل امروز برگردیم. در حافظه تاریخی مردم و همچنین در سی.دی ‌های تبلیغاتی آقای احمدی‌نژاد موارد زیادی وجود دارد. اگر این سی.دی‌ها را نگاه کنند افرادی آن را نقد و افرادی آن را تخریب عنوان می‌کنند. وقتی که اصرار داشتند بیان کنند در کشور شایسته‌سالاری نیست و مدیران بر مبنای ارتباط قوم و خویشی انتخاب شدند و یا وقتی که می‌خواستند بگویند فساد مالی در بعضی از نامزدها و خانواده‌هایشان وجود دارد. بنابراین با دیدن آن فیلم‌ها می‌توان فهمید که سخنان آقای احمدی‌نژاد در آن فیلمها تخریب بوده است یا انتقاد. از رئیس‌جمهور باید سؤال کرد وقتی آن روز این فیلم‌ها را توزیع می‌کردید آیا قصد تخریب نامزدهای دیگر و آقای هاشمی را داشتید یا قصد بیان واقعیت‌ها را اینجا هزار نکته باریکتر از مو وجود دارد و در اینجا مشخص می‌شود که قصد فرد تخریب بوده یا انتقاد.

به نظر شما تخریب بوده است؟

من براین عقیده هستم که خود فرد بهتر متوجه می‌شود که این بیانی که دارد تخریبی است یا انتقادی. این درحالی است که این حق افراد است که وضعیت اقتصادی کشور را نقد کنند. البته اگر درشت‌نمایی کند تخریب می‌شود اما اگر واقعیت را برای اذهان عمومی بیان کند به نظرم با همان شرط‌های گفته شده دیگر جنبه تخریب ندارد و انتقاد است.

به عقیده شما هدف دولت از تخریب خواندن این انتقادات را در چه می‌دانید؟

طبیعتاً هرکسی که در دولت باشد، درصورتی که تزکیه شده نباشد، دوست ندارد از او انتقاد کنند. طبیعت قدرت این است که از مدح و ثنا خوشش می‌آید. وقتی مدح و ثنا می‌کند او را به پیغمبر تشبیه می‌کند لذت می‌برد وقتی اون را به اوج می‌برند خوشش می‌آید اما وقتی از وضعیت اقتصادی انتقاد می‌کنند آن را به تخریب تعبیر می‌کنند. امام ^ره می‌فرمودند اگر به قدرت رسیدید باید مزکی باشد و نسبت به خوش‌‌آمدن یا بدآمدن افراد درشما تغییری به وجود نیاید. لذا معقتدم این به روحیه افراد برمی‌گردد.

وزیر ارشاد هفته گذشته عنوان کرده است رسانه‌های تخریب کننده را تحت پیگیرد قرار می‌دهند. به نظر جنابعالی کدام رسانه‌ها تخریب کننده هستند؟

معتقدم اگر ایشان به حرفی که گفته‌اند اعتقاد دارند واگر واقعاً می‌خواهند بی‌طرفی خود را ثابت کنند اول باید به سراغ روزنامه‌ای بروند که خودشان به آن منسوب هستند. یعنی نمره ممتاز را در تخریب آن روزنامه‌ای می‌گیرد که خودشان به آن منسوب هستند و سپس با دیگران برخورد کنند و خودشان می‌دانند که کدام روزنامه را می‌گویم.

اظهارات وزیر ارشاد چه تبعات و نتایجی می‌تواند به همراه داشته باشد؟

این برمی‌گردد به روحیه وزیر. زیرا وقتی افراد تزکیه نشده‌اند انتقاد را تخریب تلقی می‌کنند.