پیام انتخاب لاریجانی

لاریجانی دوباره رئیس مجلس شد
دکتر لاریجانی با کسب 216 رأی از 241 نماینده حاضر از رکورد سال گذشته خود نیز عبور کرد. اگرچه سال گذشته تعداد مطلق آرای رئیس بیشتر بود (237) اما امسال نسبت آرا کمی بیشتر از سال گذشته بود. در سال گذشته تنها 29 نفر به او رأی نداده بودند و او توانست 89 درصد آرا را به خود اختصاص دهد (بیشترین حد در تاریخ مجالس پس از انقلاب) و در انتخاب اخیر تنها 25 نفر به او رأی ندادند و لاریجانی با 6/89 درصد آراء به ریاست برگزیده شد.

لاریجانی در یک سال گذشته تلاش می‌کرد از جایگاه قوه مقننه در مقابل استیلای طبیعی قوه مجریه دفاع کند؛ در عین حال که تعاملات، حمایت‌ها و همکاری‌های لازم با دولت را نیز داشته باشد. او در ترجمه بسیاری از انتظارات دولت که معمولاً مجلس نسبت به آنها موضع دارد به خوبی ایفای نقش کرده و همراهی نمایندگان را برانگیخته است و در مقابل برخی انتظارات دولت نیز موضع گرفته و اجازه نداده است قوه مقننه در حد کارپرداز یا ماشین امضای قوه مجریه تقلیل یابد و از این رو، اصل تفکیک قوا را - که به تعبیری روح حاکم بر دمکراسی است - به خوبی جلوه داده است. علاوه بر این، او به اتکای مدیریت سی ساله در سطوح بالای نظام، سوابق فرهنگی (وزارت ارشاد و سازمان صدا و سیما)، نمایندگی و اعتماد رهبری در شورای عالی امنیت ملی، دبیری این شورا در دو سال پر مخاطره، عضویت در شوراهای عالی نظام به نمایندگی از رهبری یا انتخاب توسط ایشان، برخاستگی از خانواده مرجعیت و نمایندگی شهر مرجعیت توان بالایی در مدیریت، لابی، تصمیم‌سازی، مصلحت‌گرایی و اجماع دارد و همین کارنامه، نقش بسزایی در توفیق یکساله او در هیأت رئیس مجلس داشته است. او در این یک ساله مأموریت‌های دیپلماتیک موفقی را نیز به ثبت رساند که اگر ارتباط و تجربه مدیریتی قبلی او نبود توفیق چندانی را کسب نمی‌کرد.

لاریجانی هر چند رئیس فراکسیون اصولگرایان است اما در مقابل اقلیت، حزبی رفتار نکرده و حقوق آنان را به رسمیت شناخته است. یکی از علل اقبال اقلیت به او را در همین نکته باید جست.

اگرچه با چند اقدام مجلس هشتم در مقابل دولت (از جمله استیضاح وزیر کشور، گزارش جنجالی دیوان محاسبات، لایحه بودجه 88، طرح هدفمند کردن یارانه‌ها، نامه‌نگاری صریح با رئیس‌جمهور، تصویب افزایش اختیارات رئیس مجلس و یکی دو تذکر مبتنی بر آن، تأکید لاریجانی بر عدم دخالت مجلس در معرفی نامزد ریاست‌جمهوری و...) دولتی‌ها دل خوشی از لاریجانی نداشتند اما حتی همان‌ها نیز به همراهی با اکثریت مجلس ترغیب یا ناچار شدند؛ هر چند وزن جناح دولت که در یکی از فراکسیون‌ها متمرکز است سنگین نیست. این وزن البته در چند رأی‌گیری اخیر معلوم شده است، از جمله دوفوریت سن رأی (تقلیل به 15 سال) که با وجود عزم دولت تنها 35 رأی آورد، حذف باهنر از نایب‌رئیسی مجلس که رقیب او در فراکسیون اکثریت (با حدود 200 رأی) تنها 50 رأی آورد و حذف غفوری‌فرد از هیأت رئیسه که با توفیق همراه نبود.

انتخاب لاریجانی و تیم منتسب به او (به ویژه تعداد آرای آنها) این پیام را در دل خود دارد که مجلس از عملکرد خود در یک سال گذشته پشیمان نیست و همچنان رئیسی را می‌خواهد که ضمن تعاملات سازنده با دولت، از حقوق مجلس در مقابل زیاده‌خواهی‌های احتمالی قوه مجریه دفاع کند و از ابزار قانونی و هوشمندی استفاده به موقع از آن غافل نباشد تا مجلس به شأن واقعی و همه کارکردهای خود به ویژه در قانون‌گذاری و نظارت نزدیک شود.