مشکلات تیم ملی و باشگاه‌های فوتبال اکثرا مربوط به تاخیرهایی می‌شود که اردوهای تیم ملی در لیگ به وجود می‌آورد. این موضوع در همه سال‌های اخیر به چشم آمده و باشگاه‌ها هم همیشه نسبت به آن اعتراض کرده‌اند.
البته این مسائل تازه نیستند. فقط هم مربوط به لیگ ایران نیست. یعنی در همه لیگ‌های دنیا این اتفاق می‌افتد و باشگاه‌ها همیشه نسبت به برنامه‌های تیم ملی اعتراض‌هایی دارند. اما چیزی که باعث می‌شود سطح انتقادها در لیگ ایران نسبت به لیگ‌های اروپایی بیشتر باشد، میزان تداخل برنامه‌های تیم ملی با باشگاه‌هاست. این هم به خاطر برنامه‌ریزی‌های کنفدراسیون فوتبال آسیاست.
کنفدراسیون فوتبال آسیا نسبت به کنفدراسیون فوتبال اروپا برنامه‌ریزی‌های ضعیفی دارد و به همین دلیل است که در آسیا بیشتر از اروپا شاهد درگیری بین تیم‌های باشگاهی و تیم‌های ملی هستیم. کمیته اجرایی AFC باید طوری برنامه‌ریزی کند که این مشکلات پیش نیاید. در کنفدراسیون فوتبال اروپا ابتدا تمام برنامه‌های باشگاهی و جام باشگاه‌های اروپا و مسائل دیگر را در نظر می‌گیرند، بعد برای تیم‌های ملی برنامه می‌گذارند. اما در آسیا ظاهرا به برنامه باشگاه‌ها زیاد اهمیت داده نمی‌شود و همین باعث می‌شود تیم ملی با باشگاه‌ها به مشکل بخورد.
با این شرایط احساس می‌کنم بهتر است که کنفدراسیون فوتبال آسیا برنامه‌هایش را تغییر دهد تا این قدر فشردگی در لیگ کشورهای آسیایی وجود نداشته باشد. باشگاه‌های فوتبال ایران هم باید بدانند که اگر فشردگی در برنامه‌ها وجود دارد، این فشردگی به خاطر برنامه‌هایی است که کنفدراسیون فوتبال آسیا برای ما در نظر می‌گیرد. در نتیجه باشگاه‌ها هم باید با تیم ملی و شرایط آن کنار بیایند.
ما هم سعی می‌کنیم با وجود این برنامه‌های فشرده، برنامه‌هایی را برای تیم ملی در نظر بگیریم که به باشگاه‌ها لطمه نزند. تمام اردوهای ملی ما پیش‌بینی شده هستند و هیچ اردویی نبوده که بدون پیش‌بینی قبلی برگزار شده باشد. فکر می‌کنم مشکل ما اینجاست که باشگاه‌هایمان حرفه‌ای فکر نمی‌کنند. باشگاه‌ها اصلا تفکر حرفه‌ای ندارند و هر وقت ما اعلام می‌کنیم در فلان تاریخ اردویی چند روزه برای تیم ملی در نظر گرفته‌ایم، هیچ باشگاهی اعتراض نمی‌کند. اما زمان برگزاری اردو که می‌رسد صدای اعتراض برخی باشگاه‌ها بلند می‌شود که چرا می‌خواهید این اردو را برگزار کنید.
کمتر پیش می‌آید یک باشگاهی به موقع اعتراض کند و دلیل منطقی برای اعتراض خود داشته باشد. به عنوان مثال در اردوی تیم ملی در اتریش، خیلی از باشگاه‌ها اعتراض کردند. اما اعتراض همه آن‌ها زمانی بود که تیم ملی تمام کارهایش را کرده بود و در حال پرواز به اتریش بود. باشگاه‌ها در حالی آن قدر دیر اعتراض کردند که افشین قطبی از پیش از سال 89 برنامه اردوی اتریش را اعلام کرده بود. یعنی آن‌ها در آن چند ماهی که فرصت داشتند، هیچ کاری نکرده بودند تا وقتی اردوی تیم ملی برگزار می‌شود به مشکل نخورند. فکر می‌کنم باشگاه‌های ما باید کمی حرفه‌ای‌تر شوند. این‌طوری مشکل آن‌ها با تیم ملی حل می‌شود.
نظر شما