بهنوش خرم‌روز: با وجود پیامک و فیس‌بوک و برنامه‌های چت متنوع، شاید فکر کنید برای برقراری ارتباط بی‌کلام، راهی را نرفته نگذاشته‌ایم؛ اما باید تجدیدنظر کنید. شاید شما هم به‌زودی استفاده از اینفوفیوز (infofuse) را ترجیح بدهی.
به گزارش نیوساینتیست، اینفوفیز مانند نسخه‌ای رنگی از کدهای مورس است. هر پیغام با مجموعه‌ای از نقطه و خط، روی یک نوار کاغذی کدگذاری می‌شود. این نقطه و خط‌ها را سه فلز قلیایی لیتیوم، روبیدیوم و سزیوم که هر یک با رنگ خاصی می‌سوزند، درست می‌کنند. وقتی می‌سوزند، شعله و تابش آن در طول فیوز پیش می‌رود و هر نقطه را به نوبت می‌سوزاند. به این ترتیب، ردیفی از نورهای رنگی متفاوت به وجود می‌آید.
برای این که بتوان پیام‌هایی را از این طریق انتقال داد، جورج وایت‌ساید و همکارانش در دانشگاه هاروارد، برای حروف الفبا، اعداد و چهار علامت نقطه، کاما، علامت تعجب و ات‌ساین(@)کدهایی را براساس حضور یا عدم حضور یکی از سه فلز در هر نقطه تعریف کرده‌اند. اطلاعات بیشتر در مورد کدگذاری، به طول نقطه مربوط می‌شود که با طول زمان سوختن و فاصله بین نقطه‌ها که در آن هیچ رنگی ایجاد نمی‌شود، تعیین می‌گردد.
آن‌ها، نقطه‌های هر فلز را روی کاغذهای نیتروسلولزی که معمولا در پرینترهای جوهرافشان مورد استفاده قرار می‌گیرند، گذاشته‌اند و نوار را سوزانده‌اند. پیام با استفاده از آشکارسازهایی که بتوانند رنگ موجود بر کاغذ سوخته را بخوانند، منتقل می‌شود. می‌بینید، هیچ برقی در کار نیست!
به گفته پژوهشگران، ذخیره‌سازی اطلاعات به صورت شیمیایی در زیست‌شناسی رایج است، مثل پروتئین‌هایی که از روی ژنوم ساخته می‌شوند. جان راجرز، از دانشگاه ایلی‌نوی که در این پژوهش درگیر نبوده، می‌گوید: «ترکیب اطلاعات فناوری با دانش شیمی، راهبردهای مناسبی برای برقراری ارتباط و ذخیره‌سازی اطلاعات در اختیار ما قرار می‌دهد که پتانسیل بالایی در کاربردهای عملی مهم دارد. این ایده که از زیست‌شناسی الهام گرفته، از خود مولکول‌ها در فناوری اطلاعات استفاده می‌کند و می‌تواند راهی به سوی نسل جدیدی از وسایل و ابزارها باشد.»
سازندگان این طرح، برای اینفوفیوز نقشه‌های زیادی دارند. ساموئل توماس، از دانشگاه تافتز در ماساچوست، یکی از کسانی است که در این پروژه همکاری می‌کند. وی در مورد این طرح می‌گوید: «به عقیده ما، اینفوفیوز می‌تواند شعله‌ای برای پیام‌رسانی باشد. وقتی مردم گیر می‌افتند، شعله معمولی تنها پیام‌های خاص و محدودی را می‌رساند: توی دردسر افتادم، حالم خوبه. اما اینفوفیوز این قابلیت را دارد که پیام‌های مشخص‌تری را ارسال کند مثل این که چند نفر آن‌جا هستند، یا این که ما زخمی شده‌ایم.»
علاوه بر این‌ها، اینفوفیوز را می‌توان در شرایطی که دسترسی به برق ممکن نیست، استفاده کرد. توماس در این باره می‌افزاید: «وقتی اینفوفیوز را روشن کنید، تا زمانی که سوخت داشته باشد، خودش نیروی مورد نیازش را تامین می‌کند.»
توماس همچنین اضافه می‌کند که این گروه در نظر دارد با دست‌کاری نوارهای اینفوفیوز، کاری کنند که زیر آب هم بتوان از آن استفاده کرد. بدین ترتیب، اینفوفیوز به وسیله‌ای برای انتقال پیام در زیر آب نیز تبدیل خواهد شد.
نظر شما