مراسم پایانی دومین دوره جایزه شعر «نیما» پنجشنبه هشتم مهرماه همزمان با روز بزرگداشت مولانا و به شکل خصوصی برپا شد.
در این مراسم، مجموعه شعر «مرثیه برای درختی که به پهلو افتاده است» سروده غلامرضا بروسان به عنوان برگزیده دومین دوره جایزه‌ی شعر «نیما» معرفی شد. این شاعر پیشتر نیز با مجموعه شعر «یک بسته سیگار در تبعید» برگزیده نخستین دوره جایزه شعر «خبرنگاران» شده است.
هیئت داوران این جایزه شامل پروین سلاجقه، رؤیا تفتی، علی باباچاهی، علیشاه مولوی و شمس آقاجانی در ابتدا مجموعه شعر «انیس آخر همین هفته می‌آید» سیدعلی صالحی را به عنوان کتاب برتر این جایزه انتخاب کرده بودند، اما اعلام شد از آن‌جا که این شاعر هیچ جایزه ادبی را نمی‌پذیرد، غلامرضا بروسان با پنج امتیاز اختلاف نسبت به نفر اول، به عنوان برگزیده معرفی شده است.
مراسم پایانی جایزه شعر «نیما» با شعرخوانی شاعران راه‌یافته به مرحله نهایی این جایزه و تقدیر از آن‌ها همراه بود. تعدادی از شاعرانی که جزو 15 شاعر راه‌یافته به مرحله‌ی نهایی بودند، از جمله غلامرضا بروسان، علی الفتی، جواد کلیدری، آرش شفاعی، آذر کتابی، مرتضا بخشایش، آنا شکرالهی، مجید سعدآبادی و سعدی گلبیانی در این برنامه شعر خواندند، که البته محمدعلی سپانلو، شمس لنگرودی، م. مؤید، سیدعلی صالحی، افشین شاهرودی و عباس صفاری که در آمریکا سکونت دارد، از جمله غایبان مراسم بودند.
در ادامه، علیشاه مولوی عضو هیئت داوران این جایزه با تقدیر از برگزارکنندگان دومین دوره جایزه شعر «نیما» و با اشاره به روز مولانا گفت:«امروز روز مولانا و البته درست همزمان با روز ناشنوایان است.»
او افزود: «برگزاری چنین جایزه‌ای و چنین مراسمی و جمع کردن گروهی این‌چنینی از شاعران و نویسندگان، آن هم در شرایط امروز جامعه، کار بسیار سخت و البته بزرگی است.»
این شاعر با اشاره به آثار شرکت‌کننده در این جایزه اظهار کرد: «وقتی 60 عنوان کتاب منتخب این جایزه را خواندم، به عنوان یکی از اعضای هیئت داوران، بدون درنظر گرفتن نام اعضا، شاعران و ناشران کتاب‌ها، 24 ساعت دپرس بودم و یأس فلسفی عجیبی مرا فراگرفته بود.»
مولوی در ادامه افزود: «از نظر من، اندیشه، زبان و تکنیک مهم‌ترین انگاره‌ها در شعرند. حقیقت وحشتناکی که مرا دچار آن وضعیت کرد، این بود که هیچ اتفاق جدی در این 60 عنوان کتاب نیافتاده بود و فقر اندیشه، فقر تکنیک و ضعف بیانی در همه‌ی آثار دیده می‌شد.»
این شاعر با بیان اینکه طبیعت رفتار غیرمنصفانه و نادرست انسان را پاسخ می‌دهد، اظهار کرد:«طبیعت با‌شعور است و می‌تواند به رفتار نادرست انسان نسبت به خودش واکنش نشان دهد. اگر با شعر شوخی کنید و آن را جدی نگیرید، قطعا شعر نیز مثل طبیعت به شما سیلی می‌زند.»
علیشاه مولوی همچنین تصریح کرد: «در این شرایط اگر از همه ضعف‌ها منطقی و منصفانه عبور کنیم، زحمات همه دوستان قابل ستایش و احترام است.»
او سپس بخشی از منظومه خود را با عنوان «قمری‌خوانی جوجه‌های بهاری در تابستان» و یک شعر عاشقانه از سروده‌هایش را برای حاضران خواند.
همچنین از هانیبال الخاص، هنرمند فقید که نقاشی خود را از پرتره نیما یوشیج برای استفاده به عنوان طرح لوگو جایزه ادبی «نیما» به برگزارکنندگان این جایزه اهدا کرده بود، تقدیر شد و این جایزه را مدیون حمایت‌های مادی و معنوی او دانستند.
سپس اردشیر رستمی که تندیس دور دوم جایزه «نیما» را با هزینه خودش طراحی کرده بود، چند هایکو با مضمون اجتماعی برای حاضران خواند و گفت: «چقدر خوب است همین امشب از داریوش معمار بخواهیم که شماره حسابی در اختیار ما قرار دهد و همه کمک کنیم تا سال آینده، این جایزه با کیفیت بهتری برگزار شود و جوایزی به برندگان اهدا شود.»
او افزود: «اینکه این جایزه با این شرایط و سختی‌ها توانست پابرجا بماند، جای خوشحالی دارد و همه باید کمک کنیم که در سال‌های آینده نیز برگزار شود.»
در ادامه مراسم، داریوش معمار دبیر جایزه شعر «نیما» بیانیه این جایزه را خواند که در بخش‌هایی از آن به نوع نگاه متولیان فرهنگی به ادبیات و کارکردی که برای آن قائل هستند، اشاره شده و آمده بود: «این نوع نگاه سبب ایجاد دو طیف جوایز ادبی دولتی و مستقل بوده است. از آن‌جا که جوایز مستقل ادبی متأسفانه بخصوص طی سال‌های اخیر در برگزاری با محدودیت‌های معنوی و مالی متعددی روبه‌رو بوده‌اند، ضمن کم‌رنگ شدن بعضی از نتایج اصلی جوایز، کارکرد‌های دیگری یافته‌اند که مهم‌ترین آن، منتخب شدن آثار خلاق ادبی توسط جوایز مستقل بدون درنظر گرفتن محدودیت‌های فکری و ایدئولوژیک است.»
در ادامه این بیانیه به تاریخچه جایزه شعر «نیما» و روند داوری دور دوم این جایزه اشاره شده بود و برگزارکنندگان جایزه از مدیران انتشارات نگاه، شباهنگ و علی دهباشی و همچنین مدیرمسئول ضمیمه «ارمغان فرهنگی» که «هرکدام در توان خود در بخش مادی این جایزه را یاری داده بودند»، تشکر و قدردانی کردند.
همچنین در بخشی از این بیانیه درباره دور سوم این جایزه آمده بود: «دور سوم جایزه شعر «نیما» توان خود را صرف انتخاب کتاب شعر برگزیده دهه 80 می‌کند و در این مسیر طی دو مرحله از تمام سلایق شعری موجود بهره می‌گیرد و حداقل نظر 37 نفر را در امر کارشناسی دخیل خواهد کرد. ضمن آن‌که هیئت اجرایی دور سوم جایزه‌ی شعر «نیما»، داریوش معمار، حسین فاضلی، داریوش مهبودی و رضا حیرانی هستند.»
سپس سایت ادبی «وازنا» به سردبیری حافظ موسوی به عنوان مجله الکترونیکی برتر از سوی این جایزه مورد تقدیر قرار گرفت که موسوی جایزه خود را به نگار اسکندرفر، مدیر مؤسسه‌ی کارنامه تقدیم کرد.
نگار اسکندرفر هم در سخنان کوتاهی از اینکه دیگر مجله «کارنامه» وجود ندارد، ابراز تأسف کرد و گفت:««کارنامه» با نام مؤسسه «کارنامه» همچنان وجود دارد و هنوز هم مکانی برای شاعران، نویسندگان و اهالی ادبیات است.»
غلامرضا بروسان، برگزیده دومین جایزه شعر «نیما» نیز در سخنان کوتاهی گفت: «دست مریزاد می‌گویم به برگزارکنندگان این مراسم که به پاسداشت کلمه بلند می‌شوند و همچنین به دوستان‌شان که برگزارکنندگان را در پاسداشت کلمه یاری دادند.»
او سپس شعر کوتاهی از سروده‌هایش را خواند و آن را به شمس لنگرودی تقدیم کرد.
علیشاه مولوی هم یکی از شعرهای شمس لنگرودی را خواند و گفت که برای این کار از او اجازه گرفته است.
حسین فاضلی که اجرای مراسم پایانی جایزه شعر «نیما» را به عهده داشت، عنوان کرد، سیمین بهبهانی هم برای شرکت در این مراسم دعوت شده بوده که به دلیل عمل چشم‌هایش، نتوانسته در آن حضور پیدا کند.
نظر شما