اینجا آسمان شیراز است، بر فراز حافظیه، ساعتی پس از رفتن ابرهای تیره.

به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین؛ شیراز هنوز در شوک است. شوک تلخ از دست دادن بیست و یک عزیز. غم رفتن مظلومانه آنهایی که یکباره اسیر آبی خروشان شدند.


سیلی که فقط در عرض ۷ دقیقه بارش به سیلی عظیم بدل شد. سیلی که برایش دلایل مختلفی آوردند. کارشناسانی چون درویش ، زارع و کرمی یکی از کلیدی ترین دلایلش را بی توجهی به بستر طبیعی گذر سیل ربط دادند. اینکه مسیل را خشک کردند و خیابان زدند و آب داشته مسیر خودش را می رفته که این اشتباه سی ساله ساخت جاده، غم تلخ را به شهر آوار کرده است.


حرفی که حتی شاغلام پیروانی که فوتبالیست است تکرارش می کند. حتی اگر صمد رجا شهردار وقتی که این خیابان را ساخته بگوید تصمیم‌شان کارشناسی بوده و لایروبی نکردن دهانه رودخانه عامل این تراژدی بوده است.


حتی حرف‌های احمد دستغیب رئیس شورای شهر که می گوید سیل در اثر بارش ۸۵ میلی‌متر باران در ۷ دقیقه و ایجاد سیل در وسعت اراضی کوهستانی ۱۰۰۰ هکتاری به قدری بوده که در آماده باش کامل، غافلگیرشان کرده است هم باز مرهم و توجیهی نیست برای مادری که آب دسته گلش را با خود برده.


دخترکی که به سختی سنش به ده سال می رسید. پسران خردسالی که از پشت پدر رها شدند.
حتی غم تلخ مادری که پسرش تا لحظه مرگ دستش را بالا گرفته بود برای گرفتن سلفی. 
آنها رفتند و غم تلخی را نه فقط برای خانواده ها که برای کل ایران بر جا گذاشتند.


آنها رفتند اما گل های مهربانی مردم شیراز از همان لحظه غم رویید. لحظه ای که با روی گشاده با هم یکی شدند. درهای خانه‌های‌شان را بر مسافران در سیل مانده گشودند. سفره پهن کردند و مهمان آسیب دیدگان مانده در طوفان شدند و باز به قول شاغلام‌شان: «بنی آدم اعضای یک پیکرند» را در روزی که مقبره سعدی غرق در سیلاب بود دوباره معنا بخشیدند.


حالا موج بحران از شیراز گذشته. اینجا غروب پس از طوفان است.
رنگین کمان از پس ابرها برآسمان حافظیه نقش بسته و بارقه امید دوباره دمیدن گرفته است.
اینجا شیراز است، خانه امید. آنها فردا عزیزان از دست رفته‌شان را روی شانه‌های‌شان می برند و به خاک می‌سپارند و امید می‌بندند که همه از مسئولان شهری و کشوری و البته آنها که هشدارها را شوخی می پندارند، درس گرفته باشند برای آینده.
آرامش به شهر برگشته و امید که این آرامش بماند و دیگر اینچنین داغ سخت بر دل مردمانش ننشیند.

6161

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
9 + 4 =

نظرات

  • نظرات منتشر شده: 4
  • نظرات در صف انتشار: 0
  • نظرات غیرقابل انتشار: 0
  • IR ۰۱:۵۳ - ۱۳۹۸/۰۱/۰۷
    10 0
    آفرین به شیرازی‌های عزیز و دوست داشتنی
  • محمدرضا IR ۱۰:۲۹ - ۱۳۹۸/۰۱/۰۷
    6 6
    ایرانی میمیرد ذلت هم میپذیرد!
    • DE ۱۳:۵۸ - ۱۳۹۸/۰۱/۰۷
      6 1
      خبر جان، خيلى از كامنتها رو نمى گذارى ولى چرا اينجور كامنتهاى پر از ذلت و بيچارگى رو مى گذارى؟ دقيقا زير خبرى كه نشان از شعور و تلاش مردم دارد يك نفر اومده و داره زهر بى هويتى مى پاشه، در بدترين حالت ايرانى نيست و در راستاى أهداف كسانى كه در اين يك سال تلاش كردند ايرانى ها رو از هم دور كنند در حال عقده گشايى و مسموم كردن فضاست و در بهترين حالت ايرانى منفعليه كه مى خواد حس بدبختى خودشو زير اين پست پر اميد پخش كنه. من تا حالا صد تا نظر محترمانه منطقى نوشتم تو نشر ندادى، بعد تا دلت بخواد از اين نظرات مثل نقل و نبات زير خبرهات هست. اينا بى كارند تا يك خبر خوب ميشه ميان زهر مى پاشن تو چرا انتشار ميدى؟
  • IR ۱۶:۲۹ - ۱۳۹۸/۰۱/۰۷
    0 11
    آخه چطور دلتون میاد پس از اون بلای آسمانی که بر سر شیراز اومده بروید و تفریح کنید؟ هزینه این تفریحاتو میریختید به حسابی که برای کشانیکه خسارت خوردند کمکی باشه. واقعا" که ایرانی هستید.