در این گزارش تصویری، بهترین عکس‌های فضایی چند روز اخیر را به انتخاب سایت نشنال جئوگرافیک با هم مرور می‌کنیم: از عظیم‌ترین دره منظومه شمسی گرفته، تا آتش آسمانی و شب پر ستاره.

بزرگ‌ترین دره: دره گراند کانیون در آمریکا بزرگ‌ترین دره روی زمین است، اما در مقایسه با رقیب فضایی خود حرفی برای گفتن ندارد. دره Valles Marineris مریخ، بزرگ‌ترین دره منظومه شمسی است. این دره که به طول 4000 کیلومتر در امتداد بلندی‌های استوای مریخ واقع شده است، 200 کیلومتر پهنا و بیش 11 کیلومتر عمق دارد. دره زمینی گراند کانیون با عمق 2 کیلومتری خود، به راحتی در یکی از دره‌های کناری کوچک‌تر Valles Marineris جای می‌گیرد.
 

عنفوان جوانی: دهانه برخوردی تصویر بالا که ناسا آن را یک «دهانه جوان زیبا» می‌نامد، در مجموعه دهانه‌های ایکاروس ماه قرار دارد. در این دهانه که در مقیاس کیهانی در عنفوان جوانی خود قرار دارد، مواد زیرسطحی در مقابل صخره‌هایی که برای درازمدت در سطح ماه قرار داشته‌اند، به روشنی می‌درخشد. اما این نقطه برخورد روشن و قاصدک‌مانند نیز به زودی به سرنوشت زمین‌های اطراف خود دچار خواهد شد، مدت زمانی‌که بر اساس استانداردهای ماه کوتاه بوده و تنها چند صد میلیون سال طول خواهد کشید.
 

سرشار از ستارگان: عکاس خوش ذوق آسمان شب، لویی آتالاسیدیس، این سیمای ستاره‌ای را از صورت فلکی جبار (شکارچی) بر فراز استرالیا به تصویر کشیده است. سحابی جبار، ابری از گاز و غبار بوده که زایشگاه فعالی برای شکل‌گیری ستارگان جوان است. سحابی جبار اگرچه حدود 1500 سال نوری از زمین فاصله دارد؛ اما در یک آسمان تاریک، با چشم غیر مسلح و به عنوان بخشی از شمشیر شکارچی در زیر کمربند آن قابل مشاهده است.
 

دود بر آب، آتش در آسمان: این مجموعه عکس‌ها که طی نیم ساعت گرفته شده است، رقص دود یک آذر‌گوی بارش شهابی جباری را در آسمان فراز دریاچه یک سد در ایالت مین آمریکا به تصویر می‌کشد. بارش شهابی جباری زمانی رخ می‌دهد که زمین در گردش سالیانه خود به دور خورشید، از میان بقایای به جا مانده از دنباله‌دار هالی عبور می‌کند؛ دنباله‌داری که تا پنجاه سال دیگر با آن ملاقات نخواهیم کرد.

 

توسل به مغناطیس: هنر و علم با هم در آمیخته‌اند تا تصویری تازه از خورشید بیافرینند؛ تصویری که در مرکز پروازهای فضایی گودارد ناسا خلق شده است. دانشمندان این تصویر را با استفاده از یک فیلتر مدرج (Gradient Filter) خلق کرده‌اند؛ فیلتری که اغلب توسط ویراستاران عکس برای خلق افکت‌های مهیج و نمایشی استفاده می‌شود. با تقویت کنتراست عکس، فیلتر مدرج حلقه‌های تاج خورشیدی را بهتر آشکار می سازد؛ قوس‌هایی از مواد خورشیدی که مسیر آنها توسط میدان مغناطیسی جو خورشید تعیین می‌شود. مطالعه این خطوط به محققان کمک می کند تا اتفاق‌هایی را که در اثر میدان مغناطیسی پیچیده خورشید می‌افتد درک کنند.
 

شب پر ستاره: در این تصویر دور قطبی از ستارگان، به نظر می‌رسد که ستارگان به دور کلبه‌ای سنگی در بخش هیمالیایی گاروال هند در حال چرخش هستند. این تصویر با استفاده از نور ماه بدر، و نوردهی طولانی‌مدت گرفته شده است.
 

منبع: نشنال جئوگرافیک – ترجمه: محمود حاج‌زمان
53275

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
9 + 1 =