-
تحلیلی بر ظرفیت‌های فرهنگی و اجتماعی جشنواره در پیوند با سیاست‌های جوانی جمعیت و نشاط اجتماعی
جشنواره کودک اصفهان؛ سینمای امید برای نسل آینده
سینمامهتاب رضیئی می‌گوید به عنوان دبیر ستاد جوانی جمعیت وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، تجربه حضور در جشنواره بین‌المللی فیلم‌های کودکان و نوجوانان اصفهان برایش نه صرفاً دیدار با هنرمندان و فیلم‌سازان، بلکه مواجهه‌ای زنده با ظرفیت‌های فرهنگی و اجتماعی کشور در مسیر جوان‌سازی جمعیت و تحکیم بنیان خانواده بوده است.
-
محمد کاسبی؛ پدر مهربان سینمای ایران
سینما در روزهایی که انقلاب اسلامی تازه از دل شور و ایمان مردم برآمده بود، سینمای ایران در آستانه‌ی رکود و خاموشی قرار داشت.
-
جشنواره‌ای ملی با روحیه‌ای محلی؛ بلاتکلیفی در نصف جهان
سینمااگر فکر می‌کنید فیلم کودک فقط «کارتون» و «عروسک» است، اگر جشنواره اصفهان را یک مراسم محلی با بالون و شیرینی می‌دانید، و اگر هنوز نمی‌پرسید «چرا کودکان باید داور باشند؟» ـ پس هنوز نفهمیده‌اید که چرا این یادداشت نوشته شده است.
-
فانی‌ها هم در میان ما هستند؟
ادبیاتوقتی چخوف کانادا، آلیس مونرو، در 92 سالگی در یک خانه سالمندان در اونتاریو از دنیا رفت، بسامد واکنشِ «وای، خانه سالمندان؟!» بیشتر از «آه، روحش در آرامش ابدی» بود.
-
«روایت وطن در سینمای ایران»؛ پیوند هنرمندان با بنیاد ایران‌شناسی
سینماحضور ارزشمند هنرمندان، اندیشمندان، صاحب‌نظران دانشگاهی و مسئولان سینمایی کشور در نشست تخصصی «روایت وطن در سینمای ایران» نشانه یک رویکرد جدید در فعالیت‌های پژوهشی بنیاد ایران‌شناسی است که با این رویداد آغاز شده است و باید با تلاش و برنامه‌ریزی آن را ادامه داد تا نتیجه مطلوب آن در قالب طرح‌های اجرایی برای جامعه حاصل شود.
-
«ماهی در قلاب»؛ اولین اثر مشترک صداوسیما با تاجیکستان
سینماسینما در تاجیکستان که از دهه سی میلادی جان گرفته، از هنرهای نوظهور و در حال گسترش نسبی است و حضور کودکان در سینما نیز به موازات تئاتر کودک با تکیه بر ادبیات قوی فارسی قابل توجه بوده است.
-
به مرغ مینا شلیک نکن
ادبیات«کشتن مرغ مقلد» یکی از آثار شناخته شده سینمای کلاسیک جهان است که با اقتباس از رمانی با همین نام ساخته شده است.
-
نفس به نفس تروما
تئاترتوجه به تروما از اتاق درمان، شبکه‌های اجتماعی و جمع‌های خودمانی به آثار نمایشی هم راه یافته و این شب‌ها نمایشی در کاخ هنر روی صحنه است که به همین موضوع می‌پردازد اما ضمن ارائه یک روایت تروماتیک (آسیب‌زا)، لمس و درک آن را به تماشاگر تحمیل می‌کند!
-
نقد سریال «وحشی»
افسونی شوم به نام «حسن نیت»
سینماسریال «وحشی» به کارگردانی هومن سیدی، فراتر از یک درام اجتماعی ساده است؛ این اثر، کالبدشکافی یک تراژدی مدرن است که از یک «حسن نیت» بی‌آلایش آغاز و به گردابی از دروغ، بدبیاری و بی‌اعتمادی ختم می‌شود.
-
ناتور دشت؛ ناتور میهن
سینماامید به بهتر نمودن کسی یا موقعیتی که همگان از بهبودش ناامیدند، وقتی به جای پاسخی درخور، به ضربه‌ای سخت و سهمگین، آن هم درست از همان جانب ختم می‌شود، چه پیامدی ممکن است داشته باشد؟! چه رسد به آن که چنین ضربه‌ای همان دیگران ناامید را هم درگیر خود کند.
-
امیرحسین ثابتی و این چین شگفت‌انگیز
کتابآقای امیرحسین ثابتی نماینده مجلس در یک برنامه اینترنتی گفت: «ما باید مثل چین عمل کنیم. تا وقتی مردم انتخاب می‌کنند، اوضاع مملکت درست نخواهد شد.» به دنبال پاسخ به گفته آقای ثابتی نیستم، اما به این بهانه، از یک کتاب خواندنی در خصوص چین نیرو می‌گیرم تا اندکی چین را بشناسیم.
-
نقدی بر نمایشگاه «به گزارش زنان» در موزه هنرهای معاصر
نور گزینشگر: روایتی نخبه‌گرا از هنر زنان
تجسمیفضای موزه هنرهای معاصر تهران این روزها میزبان نمایشگاهی با عنوان بلندپروازانه‌ی «به گزارش زنان» است. بیانیه‌ی کیوریتورها وعده‌ی بازخوانی تاریخ هنر معاصر ایران را از نگاهی زنانه می‌دهد، وعده‌ای که می‌توانست نقطه‌ی عطفی در رویکرد نهادهای هنری به حساب آید.
-
نقد فیلم «زعفرانیه ۱۴ تیر»؛
قصه‌ی تعلیق و رهایی
سینمافیلم سینمایی «زعفرانیه ۱۴ تیر» به کارگردانی سیدعلی هاشمی و نویسندگی جابر قاسمعلی، نخستین فیلم بلند این کارگردان محسوب می‌شود. این اثر که در سال ۱۳۹۷ ساخته شده اما با فاصله‌ای چندساله در سال ۱۴۰۴ به پرده‌ی سینماها راه یافته، خود در هاله‌ای از تعلیق مشابه با مضمون اصلی داستانش قرار دارد.
-
موسیقی پاپ یا اصیل؛ کدام مبتذل است؟
موسیقیچند وقتی است که سخنان متفاوت جناب ارشد طهماسبی، در بازگویی خاطره‌ای از استاد بنان، فضای مجازی را پر کرده است؛ خاصه آن‌جا که روایت می‌کند بنان، خسته از تکرار آواز در ابوعطا و از «دل ای دل» گفتن‌های مکرر، گفته است: «کاش من شماعی‌زاده بودم.»
-
خاطره‌ای و فریادی
تئاتریک دهه بیشتر وقتی با حمید پورآذری و اصغر دشتی و افسانه ماهیان برای عیددیدنی به خانه‌ی دکتر رفیعی رفته بودیم، دکتر، هنگام صحبت از این که چرا برای دیدن تئاتر، کمتر می‌رود گفت: «من به تئاتر می‌روم که چیزی یاد بگیرم، خیلی از این تئاترها چیزی یاد نمی‌دهند.» و به همین سادگی تعریف عمیق خود را از تئاترِ خوب داد؛ تئاتری که بتوان چیزی از آن یاد گرفت، فکر و اندیشه‌ای، مفهوم و دریافتی یا ذوق و زیبایی درک‌نشده‌ای.
-
-
ستارگان کمدی؛ گیشه‌سازان خاطره‌ساز
سینمادر دنیای پررونق سینمای ایران، گیشه همچون قلب تپنده‌ای است که حیات فیلم‌ها را تضمین می‌کند. در میان ژانرهای مختلف، کمدی همواره نقشی حیاتی و بی‌بدیل در جذب مخاطب و رقم زدن موفقیت‌های تجاری ایفا کرده است.
-
جشن خانه سینما؛ نماد همدلی در بزنگاه‌های ملی
سینما«جشن خانه سینما» با وجود حواشی و دلخوری‌هایی که برخی از آنها به‌حق است، بیش از هر چیز نمادی از همدلی و همراهی سینماگران برای تحقق «اتحاد ملی ایرانیان» بود.
-
این شهر «داری» است یا شهر «خواری»؟
خانه موزه سیمین و جلال زیر سایه بلندمرتبه‌سازی
ادبیاتدر روزهای میانی شهریور، همزمان با سالروز درگذشت نویسنده نامدار جلال آل‌احمد، رسانه‌ها و شبکه‌های اجتماعی مشغول پرداختن به آثار و یاد این نویسنده بودند که ناگهان خبری تأسف‌بار رسید؛ خبری که کاش هیچ‌گاه به گوش نمی‌رسید! خبری از یک اقدام نسنجیده: شهرداری منطقه یک تهران پروانه ساخت و ساز یک بنای هفت طبقه در حریم «خانه–موزه سیمین و جلال» در دزاشیب شمیران صادر کرده است!
-
غیبت زنان بازیگر شاخص سینمای ایران و تاثیر آن بر کیفیت آثار و مخاطب به مناسب روز ملی سینما
غیبت زنان شاخص؛ زنگ خطری برای آینده سینمای ایران
سینمادر سال‌های اخیر و به ویژه در سه سال گذشته، عرصه سینمای ایران شاهد غیبت پررنگ بسیاری از زنان بازیگر شاخص بوده است. شماری از آنها به دلایل مختلف ممنوع‌التصویر یا ممنوع‌الکار شده‌اند و حضورشان در فیلم‌ها و سریال‌ها محدود یا کاملاً قطع شده است.
-
به مناسبت روز ملی سینما
دیدار با مخملباف؛ از زنجان تا خیابان زرتشت
سینماکلاس اول ابتدایی بودم و خواهرم، شهناز، کلاس دوم راهنمایی. او به عکاسی علاقه‌ی زیادی داشت. با کاغذهای دفتر مشق من برای خودش و من دوربین کاغذی درست می‌کرد و با هم ادای عکاسی درمی‌آوردیم. همان تابستان تصمیم گرفت در کلاس عکاسی ثبت‌نام کند. آن زمان هنوز نه فرهنگسرا بود و نه سینمای جوان در زنجان؛ تنها جایی که چنین کلاسی برگزار می‌شد اداره‌ی ارشاد بود. چون مادرم سر کار می‌رفت و کسی نبود از من نگهداری کند، خواهرم مجبور بود مرا هم همراه خودش ببرد.
-
نسلی که حقش خورده شده است
تئاترنمایش «مبانی تاریکی» به کارگردانی میلاد شجره و با بازی بازیگرانی چون سعید چنگیزیان، از همان ابتدا با یک انتخاب ساختارشکنانه شروع می‌شود: سالن تاریک نمی‌شود، نور عمومی همچنان روشن است و بازیگر بدون مقدمه روی صحنه می‌آید. همین تمهید، تماشاگر را از لحظه‌ی اول وارد جهان پست‌دراماتیکی می‌کند که در آن مرز میان زندگی و تئاتر کمرنگ می‌شود.
-
دریغ که مجریان حرفه‌ای در خانه منتظر نشسته‌اند
رسانهروانشناسان معتقدند «مجری» سرمایه گرانبهای یک رسانه قدرتمند است که اگر نگاه کج‌اندیش کودکانه مانع‌اش نشود امنیت پایدار یک رسانه ملی را تضمین می‌کند.
-
ارکسترهای دولتی قربانی اختلافات مدیران/ جدال ادامه‌دار بر سر مالکیت ارکسترهای ملی و سمفونیک
موسیقیارکسترهای «سمفونیک تهران» و «ملی ایران» دو ارکستر دولتی هستند که در طول فعالیت خود همواره با فراز و نشیب‌های فراوانی روبه‌رو بوده‌اند؛ مسائلی که ریشه‌ی اصلی آنها را باید در تصمیمات و اختلافات مدیران دولتی جست‌وجو کرد.
-
به بهانه اولین دوره جایزه شعر «ساعد باقری» و سالگرد تولد او
چرا ساعد دوست‌داشتنی است؟
ادبیاتچند روز پیش، آیین اختتامیه نخستین جایزه شعر «ساعد باقری» برگزار شد. جایزه‌ای که بدون هیچ حمایت دولتی و با تلاش چند شاعر جوان و دوست‌داران ساعد باقری بنیان گذاشته‌شده، شاعران صاحب‌نامی هم داوری آن را به عهده داشتند و انگار با استقبال قابل توجهی هم مواجه شده‌است. من نیز خودم را به این برنامه رساندم که هرچند با دستان خالی، نامم در صف دوست‌داران ساعد ثبت شود.
-
کنسرتی که برگزار نشد؛ نماد دوقطبی و غیبت عرصه عمومی است
چرا مقایسه کنسرت همایون شجریان با متالیکا خطاست؟
موسیقیانتشار خبر برگزاری کنسرت همایون شجریان در میدان آزادی، حتی پیش از آنکه اجرا شود، به صحنه‌ای برای آشکار شدن شکاف‌ها، دوقطبی‌ها و معناهای اجتماعی ایران امروز بدل شد. این رویداد بیش از آنکه صرفاً یک برنامه موسیقی باشد، بازتابی از محدودیت‌های عرصه عمومی، تضاد روایت‌ها و کنترل حضور جمعی در فضای شهری بود.
-
آقای لاریجانی! رسانه ملی را هم دریابید!
تلویزیونحضور دکتر لاریجانی در جایگاه دبیر شورای امنیت ملی، می‌تواند آغاز یک تحول عقلانی در حاکمیت باشد، اما بدون تغییر اساسی در رسانه ملی، تحقق آن ممکن نیست.
-
بررسی شخصیت مهناز، علی‌یار، حمید و مهری در فیلم پرتنش و اجتماعی زن و بچه
تراژدی مهناز و علی‌یار
سینما«زن و بچه» فیلمی پر سروصداست که می‌تواند قلب‌تان را بفشارد و اشک به چشم‌هایتان بیاورد. قصه‌ای لبریز از رنج، اندوه و فرسایش روحی که تماشاگر را به درون دنیایی خاکستری و سنگین پرتاب می‌کند. در روایت این فیلم، امید یک مادر همراه با دو فرزندش هر لحظه کمرنگ‌تر می‌شود و زندگی‌اش بیشتر به باتلاقی بی‌انتها شبیه است.
-
درباره مستند «فراموشی»
جستجوی زمان از دست رفته
سینمامستند «فراموشی» ساخته یاسر خیر، روایت یک جستجو و مسئله شخصی است. مستندسازهای بسیاری با نمایش یک مسئله شخصی و موضوع خانوادگی، بحرانی بزرگتر را به نمایش گذاشته‌اند.
-
«تابستانی که برف آمد» مسئله می‌سازد
سینمابه نظر می‌رسد سینمای ایران در سال‌های اخیر ـ به صورت حرفه‌ای ـ چندان روی خوشی به پژوهش نشان نداده است؛ «به جز چند نمونه محدود» که بیشتر استثنا به حساب می‌آیند. این کم‌توجهی به پژوهش، نتیجه‌ای جز فاصله گرفتن فیلمساز از فضای حقیقت‌یاب و پناه بردن به تخیل شخصی مولف نداشته است. متاسفانه این ضعف نه‌تنها در سینمای داستانی و قصه‌گوی ما مشهود است، بلکه به تدریج در آثار مستند نیز می‌توان رد آن را دید؛ جایی که نگاه خالق اثر، بیش از واقعیت، خودنمایی می‌کند.