خریدار با خود اندیشید که شتر به این ارزانی ،گربه حتما بی ارزش تر از آن است که مشکلی در خرید شتر پیش آورد.چون معامله را پذیرفت فروشنده قیمتی ده برابر قیمت شتر بر گربه نهاد و این حکایت دنباله ی شیوه ی افزایش حقوق فرهنگیان است.
امسال به کمک همین دنیای مجازی فرهنگیان خود را از دام اتهامات احتمالی نجات دادند . به صراحت اعلام کردند که خواسته هایشان فقط و فقط صنفی است و هیچ جریان و گروه سیاسی را به خواسته های به حقشان منسوب نکرده و نمی کنند.
از طرف دیگر هم بهتر است مسوولین با تغییر روش جواب قانع کننده ای به وضعیت فرهنگیان داشته باشند .معمولا در چنین احوالی چند بهانه همیشه مانع آن می شد که خواسته ی این جمع بزرگوار به خوبی تبیین شود .در هشت سال دفاع مقدس همیشه بدنه ی فعال و با نفوذ جامعه توسط همین فرهنگیان جان می گرفت و مصداق درست آن تعداد دانش آموزان و دانشجویان و فرهنگیان حاضر در خط مقدم جبهه بود که صد البته وظیفه ی دینی و میهنی خویش می دانستند و می دانند.
در راستای مدارا کردن در شرایط مختلف باز همین فرهنگیان بوده و هستند که حتی در مقابل دریافت دستمزد خود بیشترین نرمش را به خرج داده و کمترین توقع را دارند .کجا سراغ دارید که فردی اضافه کاری کند تا امرار معاش راحت تری برای خانواده اش مهیا کند و گاهی تا نزدیک به یک سال در چشم انتظاری دریافت حق خود سکوت کند و آنقدر بر این سکوت پا فشاری کند که مسوولین تصور کنند حق معلم است که اضافه کاریش را شش ماه به شش ماه دریافت کند!
زمانیکه اعتبارات کشور در حالت نگران کننده ای تصّور می شد، بار ها و بارها به حراست از صندوق های رأی پرداخته و صبح تا شامشان را به عشق پاسداری از آرمانهایشان با کمترین امکانات به کار اجتماعی پرداخته و چه بسا که از این بابت ریالی هم دریافت نکرده اند و توقعی هم نداشته اند .
این بار فرهنگیان چیزی مازاد از حق قانونیشان نمی خواهند ،وقتی نظام هماهنگ در بسیاری از وزارتخانه ها به اجرا در میآید و تفاوت فاحش دریافتی خود را با هم مدرک تحصیلی خود در هر کجای دیگر می سنجند نمی دانند به چه گناهی مورد بی مهری و یا بی توجهی قرار می گیرند.
جمله ی معروف " ظلم علی السویه،عدل است" در دیدگاه بسیاری از فرهنگیان پذیرفته شده است ،چرا که اگر حاکمیت به صبوری و گذشت کارمندانش نیاز دارد باید از صدر تا ذیل در این امر مشارکت کنند .چه دلیلی دارد که هر وزارتخانه ای با استدلال خود وضعیت پرسنلش را تا حد ممکن بهبود بخشد؛ ولی در آموزش و پرورش هیچ نگاه مثبتی به اوضاع فرهنگیان متوجه نگردد.
واقعا تمام این ارقام اختلاسی که می توانست زندگی آحاد این سرزمین را بهبود بخشد ، به بی درایتی چه کسانی به یغما رفته و اگر مملکتمان از نظر مالی دچار مشکل است پس این ثروتهای کلان در کجا انبار شده بودند که به قول بعضی ها، هنوز قله ی این کوه اختلاس از آب بیرون زده است که خدا به خیر کند از تنه و دامنه ی این کوه.
شاید یکی از بزرگترین آرزوهای فرهنگیان همین باشد که فضای تعلیم و تربیت به بازیهای سیاسی آلوده نشود و معلمین ما با دلگرمی فقط در پی آموزش و آموختن علم و تولید دانش باشند .
برای یکبار هم که شده با نگاه درست به وضعیت معیشت و منزلت مادی و معنوی فرهنگیان نگاهی انداخته شود چرا که اکثریت آنان از پاسخگویی به زن و فرزندانشان برای ابتدایی ترین نیازها شرمنده اند و خدا را خوش نمی آید که پرچمداران علم و معرفت با نجابت ذاتیشان اینگونه مورد بی مهری قوای مقننه و مجریه قرار گیرند.
طرحهای تخیلی و برنامه های دراز مدت نمی تواند مشکل این گروه را حل کند.فکرکنید که اگر تلاش این جانشینان به حق پیامبران در عرصه ی تعلیم و تربیت نبود، شما مسوول محترم امروز در این جایگاه قرار نداشتی.فکری عملی بیاندیشید که واقعا فشار تبعیض، بدحالی عجیبی را؛ به معلمین وارد ساخته است. وعده هایتان هم که همانند فروش شتر با ظاهری راحت و در عمل غیرممکن می نماید.اگر هم معتقدید این سخنان عبث است یک ماه درامد و امتیازات خود را با یک فرهنگی هم طراز خود عوض کنید یا کار دشوارتان را به او بسپارید و کار ساده ی اورا انجام دهید تا معتقد شویدکه"اگر معلمان زیاد هستند،زیادی نیستند" این گوی و این میدان!
نظر شما