مهندسی که سرمربی شد

هیچ کس فکر نمی کرد پسری که اردیبهشت ماه 1352 به دنیا می آید، سرمربی تیم ملی والیبال می شود. حسین معدنی مدرک مهندش شیمی دارد اما ورزش را ترجیح می دهد و البته تنها ورزشکار خانواده معدنی محسوب می شود.

البته او در کنار ورزش از هنر هم غافل نمانده. سرمربی تیم ملی والیبال استاد خطاطی هم هست. او زمانی که به آرامش نیاز دارد سراغی از خط می گیرد. او از سال 1366 تا 1373 برای تیم ملی والیبال ایران بازی کرد. کاپیتان تیم والیبال پیکان بعد از خداحافظی از دنیای قهرمانی خیلی زود مربی شد. البته به قول بعضی ها آن قدر خوش شانس بود که با آمدن زوران گاییچ صربستانی، دستیار او در تیم ملی شد. هر چند همان موقع هم خیلی ها معتقد بودند معدنی تنها به خاطر این که حرف گوش کن است دستیار سرمربی صربستانی تیم ملی شده است.

وقتی گاییچ به خاطر فشار زیاد عطای رفتن را به لقای ماندن در ایران ترجیح داد باز او کاندیدای اول فدراسیون برای سرمربی تیم ملی بود. اگر چه انتقادات زیادی به این انتخاب داورزنی شد و حتی خودش هم می دانست که بزرگترین ریسک را می کند اما ترجیح داد ریسک کند و کرد.

او چند ماه بعد اولین مزد زحماتش را گرفت. وقتی تیم ایران را در اولین دوره کاپ آسیا قهرمان کرد. اما هیچ وقت مشورت با گاییچ را فراموش نکرد. تا حدی که خیلی ها از او به پسر خوانده گاییچ نام می برند. بعد هم ایران را نائب قهرمان آسیا کرد. او ایران را به جمع تیم های حاضر در مسابقه های قهرمانی جهان ایتالیا رساند. هرچند در دور مقدماتی حذف شد اما با بازی قابل قبول مقابل ایتالیا همه را شگفت زده کرد. حالا همه انتظار قهرمانی تیم او در بازیهای آسیایی گوانگ ژو را می کشند. معدنی برای دومین بار تیمش را در کاپ آسیا  قهرمان کرد. این بار در ارومیه.