کاستللو؛ میزبان آثار هنرمندان ایرانی

ایده بنیانگذاری جشنواره هنری ونیز در سال ١٨٩۵ توسط جمعی از هنرمندان و روشنفکران ونیزی با حمایت شهردار این شهر، شکل گرفت. نهاد یا مؤسسه دوسالانه ونیز، نهادی است گسترده که به جز برگزاری نمایشگاه هنرهای تجسمی، جشنواره فیلم ونیز، نمایشگاه معماری، جشنواره رقص، موسیقی و تئاتر را نیز زیر پوشش خود دارد. در سال ١٩٣٠ نهاد جشنواره از اختیار شورای شهر ونیز خارج و دردست دولت فاشیست ایتالیا قرار گرفت. اما در همین دهه سی بود که قسمت‌های دیگری مانند سینما، تئاتر، رقص و موسیقی به جشنواره اضافه شدند. بعد از جنگ جهانی دوم، دوسالانه ونیز درهای خود را به روی جریان هنر آوانگارد گشود. این جشنواره در دهه پنجاه توانست فرصت مناسبی برای معرفی جریان «اکسپرسیونیسم انتزاعی» و در دهه شصت محلی برای عرضه «پاپ آرت» باشد.

جشنواره به علت تعدد کشورها و هنرمندان شرکت‌کننده در آن، به طور معمول در چند نقطه شهر برگزار می‌شود. مکان اصلی دو سالانه باغ‌های کاستللو است (GiardinidiCastello) که بیش از سی کشور جهان ساختمان‌ها و پاویون‌های دائمی خود را از سال‌ها پیش در آن ساخته‌اند و هر دوره آثار هنری خود را در آنجا به معرض تماشا می‌گذارند.

پنجاه و سومین جشنواره بین‌المللی ونیز با موضوع «ساختن دنیاها» فردا با حضور 77 کشور جهان در ونیز ایتالیا آغاز به کار می‌کند و روز گذشته 16 خرداد غرفه هنرمندان ایران در این جشنواره با حضور محمدحسین ایمانی خوشخو معاون هنری وزارت ارشاد، محمود شالویی مدیر کل دفتر امور هنرهای تجسمی وزارت ارشاد و غلامعلی طاهری مشاور هنری مرکز هنرهای تجسمی گشایش یافت.

هنرمندان ایرانی شرکت کننده در این دوره از جشنواره عبارتند از «ایرج اسکندری» هنرمند نقاش که با 8 تابلو نقاشی به صورت یک مجموعه با عنوان «ژروان»، «حمیدرضا آویشی» هنرمند مجسمه‌ساز با سه مجسمه با عناوین «آدم و حوا»، «گفت‌وگوی تمدن‌ها» و «سیمرغ» و «صداقت جباری» نیز با پنج اثر خط نقاشی در این بی‌ینال حضور دارند.

ایرج اسکندری هنرمند نقاش که در این دوسالانه حضور دارد، در خصوص این بی‌ینال گفت: چقدر خوب بود که هنرمندان بیشتری امکان حضور در این دوسالانه را پیدا می‌کردند. چه بسا که قبل از انقلاب، پنج دوسالانه برای اعزام هنرمندان برگزیده به ونیز برپا شد؛ اما این اتفاق بعد از انقلاب تنها به دو دوره خلاصه شد.

این هنرمند نقاش در ادامه افزود: هنرمندان همواره سفیران فرهنگی کشور‌های خود هستند که می‌توانند به ارتقای زبان بین‌المللی برای نزدیک ‌شدن ملت‌ها به یکدیگر کمک کنند؛ لذا مشاهده تحولات هنری اخیر جهان در این دوسالانه از سوی هنرمندان ایرانی می‌تواند به ارتقا و تکامل مشترک میان ایران و رم کمک کند.

حمیدرضا آویشی هنرمند مجسمه‌ساز هم درباره حضور خود در ونیز توضیح داد: کار ما خیلی سخت است؛ زیرا هم به عنوان شاگردان هنرهای تجسمی و هم به عنوان نمایندگانی کوچک از میان اساتید خود قرار است عازم این دوسالانه شویم؛ اما خوشحالم که آثارم را به کشوری می‌برم که از جهت اعتبار ادبی‌، فرهنگی و هنری به کشور خودمان نزدیک است و امیدوارم یک شاگرد و نماینده خوب برای کشورم در این دوسالانه باشم. همچنین صداقت جباری دیگر هنرمندی که با خط - نقاشی‌های خود عازم ونیز می‌شود، گفت: با نهایت توانمندی سعی کردم تا مثل همیشه انرژی خود را برای خلق بهترین آثار به‌کار گیرم.

ایران در دوران بعد از انقلاب اسلامی، تنها دو دوره موفق به حضور در این بی‌ینال بین‌المللی شد و در دوره قبلی این ‌بی‌ینال یعنی پنجاه و دومین دوره آن نیز بنا به دلایلی موفق به حضور نشد. اما این بار، ایران برای نخستین بار صاحب غرفه‌ای دائمی برای مدت زمان 4 سال در این بی‌ینال شده است و به این ترتیب علاوه بر حضور هنرمندان ایرانی در پنجاه وسومین دوره بی‌ینال بین‌المللی ونیز، امکان حضور هنرمندان ایرانی در پنجاه و چهارمین دوره این بی‌ینال نیز فراهم شده است.