سام خسروی‌فرد: ماجرا از آن جا شروع شد که چند دانشجوی دوره تحصیلات تکمیلی، ایمیلی به همگنان خود ارسال کردند. در آن ایمیل آمده بود که صرافی ایرانی در تحویل پول بیش از حد وعده داده شده، معطل کرده و واکنش نامناسبی به پیگیری چند تن از دانشجویان داشته است. صراف با لحنی تند و پرخاشگرانه گفته بود اگر پول برای زندگی ندارید چرا راهی مالزی شده‌اید؟ و اضافه کرده بود که مخارج روزانه خودش سر به میلیون می‌زند. او لابد اطلاع نداشته که دانشجویان خارجی در مالزی اجازه کار ندارند و ناچارند برای تامین مخارج‌شان چشم به پول‌هایی داشته باشند که از کشورشان می‌رسد. در این میان گاه هزینه‌ها از حد پیش‌بینی شده نیز فراتر می‌رود و چاره‌ای نمی‌ماند جز تقاضای مجدد. پس از مدتی این صراف ناپدید شد و بخشی از پول‌های ایرانیان ساکن مالزی نیز هیچ‌گاه به حساب‌شان واریز نشد. جالب این که واحد مرکزی خبر در کوالالامپور پیشتر در گزارشی نظر این صراف را درباره کیفیت دانشگا‌ه‌های مالزی -و نه وضع و اوضاع بازار- و نظر یک دانشجو را درباره وضعیت اقتصادی این کشور درج کرده بود.
نقل و انتقال پول به مالزی دردسرهای خود را دارد. بر اساس قوانین این کشور، به صرافی‌ها مجوز فعالیت داده نمی‌شود. حتی معتبرترین سازمان‌های انتقال پول نظیر وسترن‌یونیون باید با بانک‌ها همکاری داشته باشند. در این میان مهمترین سرمایه صرافان وطنی، اعتبار آنان است که سبب می‌شود متقاضیان بر اساس اعتماد به نقل و انتقال ارز تن بدهند. در چنین شرایطی معاون وزیر علوم تحقیقات و فناوری گفته که یازده هزار دانشجو در مالزی مشغول تحصیل هستند که برای نقل و انتقالات ارز از سیستم بانکی مشکل دارند.
مهر نوشت حسین نادری‌منش که برای شرکت در پنجمین همایش وزرای علوم کشورهای اسلامی به مالزی سفر کرده بود. وی در دیدار هیئت ایرانی با ماهاتیر محمد، گفته که در صورت ادامه مشکلات نقل و انتقال ارز و عدم چاره‌اندیشی در این خصوص حجم ورود دانشجویان ایرانی به مالزی کاهش خواهد داشت. البته ماهاتیر محمد نیز ضمن امیدواری در ارتباط با برطرف شدن موانع اظهار کرده در گفت‌و‌گو با دولت مالزی در خصوص مشکلات دانشجوبان ایرانی، مشکلات آنان برطرف شود.
این که چقدر در شرایط تحریم ایران، حرف نخست‌وزیر سابق یک تعارف دیپلماتیک بوده و چقدر امکان عملی شدن آن وجود دارد هنوز روشن نیست. اما کاملا روشن است که رسانه‌های وطنی به این کهنه‌سوار حوزه سیاست بسیار علاقمندند، شاید بیش از مالزیایی‌تبارها.
گرچه وعده حل شدن معضلات نقل و انتقال ارز برای دانشجویان خبری خنثی بود، اما در هفته گذشته خبری خوشایند نیز منتشر شد. دو ایرانی بازداشت شده به جرم حمل مواد مخدر در دادگاه تبرئه شدند. سایت ایران مالزی به نقل از خبرگزاری برناما نوشت، هیچ گونه مدرک معتبری برای اثبات اتهام «پیمان» و «حبیب» در دادگاه ارائه نشد، به همین دلیل قاضی پرونده این دو ایرانی را تبرئه کرد. طبق حکم دادگاه این دو نفر باید هرچه سریع‌تر به ایران بازگردند و حق سفر به مالزی را نخواهند داشت.
متهمان این پرونده، سال گذشته به اتهام داشتن سه کیلو و 700 گرم ماده مخدر متاآمفتامین در یک منزل مسکونی بازداشت شده بودند. مالکیت مواد مخدر و محل دستگیری که گمان می‌شد به عنوان آزمایشگاه ساخت مواد مخدر استفاده می‌شده در دادگاه به اثبات نرسید. پیشتر نیز دو زن ایرانی تبرئه و آزاد شده بودند.
با این حال بر اساس اخبار منتشر شده در این سرزمین استوایی ایرانیان نقش قابل توجهی در قاچاق مواد مخدر دارند و آزادی چهار نفر فقط گوشه‌ای از آبروی از دست رفته یک جامعه تازه وارد را جبران می‌کند. به علاوه انتشار چنین اخباری هم در جامعه مالزی موجی از هراس بوجود می‌آورد و هم نگرانی خانواده‌هایی را به دنبال دارد که فرزندان‌شان را برای تحصیل راهی این کشور کرده‌اند.
از یک سو مشکلات انتقال ارز و از سوی دیگر انتشار اخبار مواد مخدر؛ چنین مشکلاتی در کشورهای دیگر نیست؟ چندان که به نظر می‌رسد برای ایرانیان که آسمان‌شان را با خود می‌برند چه مالزی چه کشوری دیگر تفاوت چندانی ندارد. برخلاف گزارشی که واحد مرکزی خبر مستقر در کوالالامپور ساخت، در این سرزمین استوایی می‌توان به راحتی تحصیل و زندگی کرد مشروط بر آن که هدف واقعی، زندگی یا تحصیل باشد.
نظر شما