چگونه اینترنت پرسرعت را به خانه‌ها بیاوریم؟

مجید جویا: با سرمایه‌گذاری 1.5 میلیارد پوندی بریتیش تله‌کام بر روی فیبر‌نوری و همچنین برنامه ویرجین‌مدیا برای گسترش شبکه کابلی خود، انگلستان شاهد شروع حرکت به سوی نسل بعدی شبکه اینترنت پهن باند خواهد بود.
بی‌بی‌سی در گزارشی به فناوری‌هایی پرداخته که در آینده نزدیک می‌توانند پهنای باند و سرعت ارتباط کامپیوترهای منازل را با دنیای اینترنت افزایش دهند.

فیبر تا در منزل
کشیدن شبکه فیبر‌نوری تا در منازل می‌تواند سرعتی 50 تا 100 مگا‌بیت بر ثانیه را تأمین کند، به علاوه اینکه این سرعت را در هر دو سوی ارتباط می‌تواند تأمین کند (یعنی هم برای بار‌گذاری و هم برای دانلود). این پهنای باند می‌تواند اینترنت را واقعاً به یک رسانه دو طرفه تبدیل کند و برای مثال ارسال فایل‌های پر حجم ویدئو را خیلی سریع‌تر کند.

بر خلاف فناوری‌های ‌DSL، که در آنها اطلاعات از طریق سیم‌های مسی منتقل می‌شوند؛ این فناوری تحت تأثیر نویز قرار نمی‌گیرد. فیبر‌های نوری با روکشی مانند یک کابل معمولی کامپیوتر پوشیده می‌شوند، ولی داخل این کابل از فیبرهای باریک به ضخامت یک تار‌مو و به رنگ‌های مختلف تشکیل شده است. آنها برای انتقال اطلاعات دیجیتال به فرم سیگنال‌های نوری مورد استفاده قرار می‌گیرند. بزرگ‌ترین مشکل در مورد فیبر قیمت آن است. کشیدن شبکه فیبر نوری به تمام منازل در انگلستان هزینه‌ای برابر 15 میلیارد پوند خواهد داشت.

فیبر تا جعبه تقسیم
این انتخاب از فیبر نوری ارزان‌تر است؛ تخمین‌ها در انگلستان تقریباً 5 میلیارد پوند برای کشیدن شبکه به سراسر کشور است؛ این فناوری در اصل یک راه‌حل ترکیبی است که هم از فیبر نوری و هم از کابل‌های مسی استفاده می‌کند.
برای تأمین شبکه ترکیبی فیبر نوری و کابل مسی به تمام انگلستان؛ باید 90 هزار جعبه تقسیم خیابانی جدید در این کشور نصب شوند، این جعبه‌ها جایی هستند که خطوط ارتباطی تمام منازل در یک خیابان از آنجا منشعب می‌شوند.
به این ترتیب می‌توان کاربری‌های جدید با پهنای بالا مانند HDTV، را نیز در کنار سرویس‌های تلفنی مانند VOIP و ارتباط با اینترنت‌ و همه آنها از طریق یک اتصال، فراهم کرد.

این فناوری نخواهد توانست سرعتی معادل شبکه کامل فیبر نوری را تأمین کند‌ و حد‌اکثر پهنای باند آن 60 مگا بیت بر ثانیه است. ولی در مقایسه با ای‌دی‌اس‌ال، سرعت بستگی به این دارد که منازل تا چه حد به جعبه تقسیم خیابان نزدیک باشند. آخرین قسمت که اتصال به منازل است، از طریق ای‌دی‌اس‌ال یا جدیدترین سیستم مبتنی بر آن که ‌VDSL2 نامیده می‌شود تأمین می‌شود. VDSL2 می‌تواند سرعت اتصالی بالاتر 100Mbps را در هر دو جهت ارسال و دریافت اطلاعات فراهم کند.

+ADSL2
این جدیدترین فناوری از خانواده DSL است که از آوریل سال 2008 در انگلسان عرضه شده است.

ظهور ADSL2+ ارتباط نزدیکی با برنامه‌ای دارد که بی‌تی بر روی شبکه مرکزیش در حال انجام آن بود‌ و می‌خواست آن را در پروژه‌ای که شبکه قرن بیست و یکم نامیده می‌شد، به یک زیرساخت آی‌پی ارتقا دهد. فناوری ADSL2+ می‌تواند سرعتی تا 24Mbps را تأمین کند، ولی از آنجا که این فناوری وابسته به فاصله است، در عمل درصد زیادی از افراد قادر نخواهند بود که به چنین سرعتی دست پیدا کنند.

از آنجا که خطوط مسی که در این فناوری مورد استفاده واقع می‌شوند تحت‌تأثیر نویزهای الکترومغناطیسی قرار می‌گیرند، هر عامل غیر‌معمولی می‌تواند کارآیی این فناوری را تحت‌الشعاع قرار دهد. خانه‌های قدیمی که از سیم کشی‌های قدیمی نیز بهره می‌برند نیز ممکن است بر کارآیی این سرویس تأثیر بگذارند و ساکنان آنها هر از چندگاهی شاهد قطعی سرویس یا کاهش سرعت آن باشند.

وایمکس
این فناوری، نسل بعدی وای‌فای است که می‌تواند با سرعتی بسیار بالاتر از آن فناوری و در فواصلی طولانی‌تر اطلاعات را منتقل کند.

در کشورهایی که از زیرساخت‌ها خوب شبکه خطوط ثابت بهره می‌برند، وایمکس به مثابه یک سیستم تکمیلی عمل می‌کند ولی در برخی از کشورهای در حال توسعه می‌تواند حتی به عنوان زیرساخت اصلی شبکه اینترنت پهن باند نیز عمل کند. کشورهایی مانند پاکستان هم‌اکنون در حال برنامه‌ریزی برای شبکه وایمکس ملی می‌باشند.

با استفاده از وایمکس به لحاظ تئوری می‌توان به سرعت‌هایی در حدود 70 مگابیت بر ثانیه رسید و در فواصلی تا 50 کیلومتر نیز از آن استفاده کرد، هر چند که در حال حاضر سیستمی با چنین گستره‌ای عملیاتی نشده است.

کابل
شبکه پهن باند کابلی سه قسمت عمده دارد: مودم کابلی مصرف‌کننده، شبکه تلویزیون کابلی و روتر اصلی کابلی (که سیگنال مصرف کننده را از شبکه تلویزیون کابلی می‌گیرد و آن را به اینترنت هدایت می‌کند). سیستم یا پروتکل مورد استفاده در این روش، DOCSIS نامیده می‌شود.

پروتکل فعلی DOCSIS 1.0 می‌تواند سرعتی تا 38Mbps را ارائه کند. در حالی که سیستم جدید DOCSIS 3.0 نام دارد، امکان دستیابی به سرعت 120مگابیت و یا بالاتر را می‌تواند فراهم کند. این فناوری که در حال حاضر به طور آزمایشی در برخی از مناطق انگلستان در حال اجراست سرعت 50 مگابیت را برای مشترکان خود فراهم کرده است.

این سیستم همیشه روشن است و بر خلاف ای‌دی‌اس‌ال به فاصله‌ای که ممکن است شما از جعبه تقسیم داشته باشید وابستگی ندارد. از آنجا که در فناوری کابل‌های مورد استفاده در تلویزیون‌های کابلی از فیبر نوری بیشتر از سیم مسی استفاده می‌شود، این فناوری به راحتی قادر خواهد بود از رقبای DSL خود پیشی بگیرد.

ماهواره
پیش‌بینی می‌شود که تقریباً 25 میلیون خانه روستایی در سراسر اروپا از اینترنت پر سرعت بی‌بهره باشند. برای این دسته از کاربران ماهواره می‌تواند بهترین راه حل باشد.

در سال آینده دو ماهواره به همین منظور پرتاب می‌شوند که یکی از آنها متعلق به شرکت انگلیسی آوانتی است و تا پایان سال پرتاب خواهد شد به ازای اشتراک 15 پوند در ماه می‌تواند به هر خانه‌ای در انگلستان پهنای باند 2Mbps را ارائه کند.دومی که یک ماهواره فرانسوی است ادعا دارد که می‌تواند 5 برابر این پهنای باند را برای مشترکان اروپایی فراهم کند.

مهم‌ترین نکته در مورد این سیستم‌ها این است که قیمت این فناوری خیلی پایین آمده است چرا که تا پیش از این برای چنین فناوری قیمت 50 پوند در هر ماه دریافت می‌شد. هزینه راه‌اندازی این سیستم در هر منزل (شامل دیش و مودم) نیز رقمی در حدود 400 پوند خواهد بود.

ولی مشکلات این فناوری نیز کم نیستند: از میان آنها می‌توان به فاصله زمانی ارسال اطلاعات به ماهواره و بعد از آنجا به اینترنت و همچنین بالعکس اشاره کرد که برای یک سایت استاندارد تقریباً 5/1 ثانیه خواهد بود؛ همچنین محدودیت بارگذاری آن که فقط 384Kbps است نیز مشکل بزرگ دیگری است که بر سر راه این فناوری قرار دارد.

شبکه پهن باند موبایلی
ولی در کنار تمام این فناوری‌ها نوع دیگری از اینترنت پهن باند خود را نشان می‌دهد که گمان می‌رود یکی از راه‌های اصلی اینترنت در آینده باشد: موبایل.

پهنای باند اینترنت موبایلی در گستره‌ای از شبکه‌های موبایل نسل دوم و نسل سوم ارائه می‌شود و حداکثر سرعت آن 2/7 مگابیت است. با ظهور فناوری‌های نسل 4 که خیلی از آنها از چیزی که LTE نامیده می‌شود (تکامل طولانی مدت)پشتیبانی می‌کنند و تا 2 سال آینده فراگیر خواهند شد، سرعت‌ها از این خیلی بالاتر خواهند رفت. شبکه‌های موبایل با دو مشکل مواجهند که یکی از آنها نقاط کور شبکه است (شما هم ممکن است در منزل خود دیده باشید که در بعضی نقاط تلفن خوب آنتن نمی‌دهد). مشکل بزرگ دیگر حجم اطلاعات در دسترس است. در حالی که شبکه‌های ثابت پهن باند می‌توانند دریافت تا 10 گیگابایت اطلاعات در ماه را امکان‌پذیر سازند، شبکه‌های موبایلی حجم خیلی کمتری را ممکن می‌سازند. همچنین نگرانی‌هایی نیز از اینکه پهنای باند موبایل در زمان استفاده از سرویس ثابت بماند نیز وجود دارد.