به گزارش خبرآنلاین، در تبصره 2 ماده 36 این لایحه آمده بود: پزشکانی که در استخدام پیمانی و یا رسمی مراکز آموزشی درمانی دولتی و عمومی و غیردولتی هستند، مجاز به فعالیت پزشکی، در مراکز آموزشی و درمانی و بیمارستان‌های خصوصی و خیریه نیستند.
این بند با اخطار قانون اساسی جمشید انصاری نماینده زنجان مواجه شد که میگفت چرا باید پزشکان را از حضور در مطبهای خصوصی منع کرد و اجازه نداد که آنها در خارج از زمان حضورشان در بیمارستان‌ها، فعالیت درمانی داشته باشند؟
به گفته وی این حکم برنامه، نظام درمانی جا افتاده درمانی کشور را به هم می ریزد و حقوق پزشکان برای در اختیار داشتن شغل مورد نظرشان را نقض می‌کند.
در حالی که رئیس مجلس تصور میکرد، این بند به معنی عدم تخصیص مطب خصوصی برای پزشکان نیست، محمد مهدی مفتح سخنگوی کمیسیون تلفیق توضیح داد که اتفاقا چنین ممنوعیتی را هم شامل میشود.
البته این ممنوعیت دو شغلگی با موافقت دو چهره پزشک در مجلس مواجه شد. مسعود پزشکیان و قاضیزاده دو عضو کمیسیون بهداشت و درمان بودند که موافق منع دو شغلگی پزشکان بیمارستان‌های دولتی بودند.
پزشکیان بر این باور بود که اگر قرار باشد به پزشک اجازه دهیم چندجا کار کند، معنیاش این است که بعد از انجام یک عمل، دیگر دکتر بیمارستان نباشد و به مشکلات بعد از عمل بیمار توجهی نکند. این در حالی است که دکتر باید 24 ساعته پاسخگوی مریض باشد و نمیتواند بگوید که قراردادش با مریض، در چهار ساعت انجام عمل بوده است.
علی لاریجانی با تایید سخنان وی گفت: تکلیف روشن است و پزشکان یا باید بروند بیمارستان‌های دولتی و غیردولتی یا باید بروند در بیمارستان‌های خصوصی کار کنند.
انصاری هم به رئیس مجلس گفت: اگر به عنوان شرط استخدام این مساله را مطرح میکنید، باید از این پس لازم الاجرا باشد و شامل حال پزشکان کنونی بیمارستان‌ها نشود. اما لاریجانی این درخواست را هم رد کرد و گفت: نه باید شامل همه پزشکان باشد.
با تغییر ریاست مجلس از لاریجانی به ابوترابیفرد باز هم این مسائل مطرح شد اما ابوترابیفرد گفت: این شرط دولت برای استخدام پزشکان است و ممنوعیتی برای پزشکان ایجاد نمیکند. اگر پزشکی میخواهد مطب داشته باشد دیگر نمیتواند در بیمارستان‌های دولتی کار کند.
نظر شما