گرفتار مدیریت‌های متزلزل هستیم

بیشتر کسانی که با رهبر قنبری آشنا هستند او را به واسطه فیلم‌های کوتاه و مستندش می‌شناسند تا فیلم‌های بلندی که در کارنامه‌ دارد. قنبری با «پرنده‌باز کوچک» پا به عرصه فیلم بلند گذاشت و خوش درخشید. او هم‌اکنون مشغول تدوین فیلمی مستند درباره المپیک پکن است. همین انگیزه​ای شد تا به سراغش برویم.

سلام آقای قنبری، چه خبر؟
در حال حاضر 50 روز است که در یک زیر زمین مشغول تدوین دو فیلم هستم. یکی از آن‌ها مستند بلندی به نام «سفیر صلح» است. این مستند به سفر یک ورزشکار ایرانی سوار بر اسب به المپیک پکن می‌پردازد. دومی فیلم سینمایی بلندی است به نام «و کسی در راه است» که مونتاژ آن را به پایان رسانده‌ام و اکنون مشغول تدارک صداگذاری و موسیقی‌اش هستم.

بر عکس آنچه که به نظر می‌رسد ظاهراً سرتان خیلی شلوغ است.
من ترجیح می‌دهم کارهایم را در خلوت و آرامش محض به سرانجام برسانم. وقتی کاری رسانه‌ای می‌شود دردسرهایی هم به دنبالش می‌آید. حداقلش این است که تعدادی بازیگر با آدم تماس می‌گیرند و برای بازی در فیلمی که قصد داری بسازی ابراز تمایل می‌کنند. این چیزها وقت‌گیر است.

از طرف تلویزیون برای ساخت تله فیلم و سریال پیشنهادی دریافت نکرده‌اید؟
در واقع سرمایه اصلی فیلم «و کسی در راه است» را تلویزیون تدارک دیده است اما من شخصاً با تلویزیون هیچ کاری نداشتم. فیلمنامه را به تهیه‌کننده فیلم ارائه دادم و پس از موافقت نهایی فیلم را ساختم اما مستقیماً با تلویزیون طرف نبودم و منتظر پیشنهادی از سوی آن‌ها هم نیستم.

در کارنامه‌تان فیلم منتظرالاکران دارید؟
فیلم «او» همچنان پشت دیوار اکران است و می‌خواهم تأکید کنم که بسیار از این موضوع دلگیر و ناراحت هستم. این برخوردی که با فیلم‌های فرهنگی می‌شود زاییده یک انقطاع فرهنگی عظیم است. برای فرهنگ ساختن یک تاریخ بلند لازم است اما برای بی‌انضباطی و جفنگ ساختن تاریخ هیچ کاربردی ندارد. به سخیف‌ترین شکل ممکن و به اسم طنز مردم را می‌خندانند و قدر می‌بینند.

قرار است فیلم‌های مستند بلند از این به بعد وارد چرخه اکران شوند. شروع این حرکت با اکران فیلم «تهران انار ندارد» است. به عنوان یک مستند‌ساز این حرکت را چگونه می‌بینید؟
واقعیتش را بخواهید به این حرکت و تداوم آن خوشبین نیستم. ما در این قسمت گرفتار مدیریت‌های متزلزل هستیم. مدیرهای ما بر اساس طبع و سلیقه‌شان تصمیم می‌گیرند و با جابه‌جایی هر کدام از آن‌ها تصمیمات اتخاذ شده شکل دیگری به خود می‌گیرند و گاهی همه چیز از اساس عوض می‌شود. تا به یک برنامه جامع فرهنگی دست پیدا نکنیم این مشکل همچنان ادامه پیدا‌می‌کند.