به تیم بزرگسالان همان قدری امید دارم که به سه رده دیگر داشتم

علی کفاشیان

موضع علی کفاشیان کم‌کم برمی‌گردد. او تا همین چند روز قبل با قاطعیت تاکید می‌کرد هیچ برنامه‌ای برای تغییر کادر فنی تیم ملی امید وجود ندارد و غلام پیروانی سرمربی این تیم خواهد ماند. اما حالا لحنش را عوض کرده و حرف‌های دیگری می‌زند. کفاشیان البته هنوز هم نمی‌گوید که غلام پیروانی باید برود اما وقتی صحبت از ایجاد تغییرات در کادر فنی تیم ملی امید می‌شود، می‌گوید اعضای کمیته فنی باید نظراتشان را بگویند و آن وقت در مورد این موضوع تصمیم‌گیری می‌شود. او حتی این را هم می‌گوید که باید برای تمام رده‌های سنی تیم‌های ملی از سرمربی خارجی استفاده کرد. کفاشیان حتی پا را فراتر هم می‌گذارد و می‌گوید درصدی از مشکلات تیم امید می‌توانسته به دست کادر فنی حل شود که این اتفاق نیفتاده. با این لحن صحبت‌های رئیس فدراسیون فوتبال، اصلا بعید نیست همین روزها خبر برکناری غلام پیروانی به صورت رسمی اعلام شود.

به نظر می‌رسد از تیم امید قطع امید کرده‌اید و می‌خواهید تغییراتی در آن ایجاد کنید؟

نه. ما که هنوز تصمیمی نگرفته‌ایم. دوشنبه جلسه کمیته تیم‌های ملی برگزار می‌شود و اعضا باید نظرات خود را بیان کنند تا ببینیم باید چه کار کنیم.

خودتان در برنامه تلویزیون گفتید در صورتی تیم امید به المپیک می‌رود که مربی بزرگ بالای سرش باشد؟

مگر غلام پیروانی مربی بزرگی نیست؟

این را شما باید بگویید.

غلام پیروانی یک مربی خوب و بزرگ در سطح فوتبال ایران است. همه او را می‌شناسند. فقط باید بررسی کنیم و نظرات را بشنویم. در جلسه کمیته فنی بررسی می‌کنیم که چه کار کنیم. اعضا باید مسائل را مطرح کنند و ما مسائل را بررسی کنیم. اعضای کمیته تیم‌های ملی باید نظراتشان را بدهند و این نظرات را به هیات رئیسه بدهیم تا تصمیم‌گیری شود.
به نظر می‌رسد دنبال مربی خارجی هستید. ظاهرا سیستم فدراسیون دوباره برگشته به این حالت که برای تیم‌های ملی مربی خارجی جذب شود.
به هر حال ما بنا را بر این گذاشته‌ایم که مربی خوب خارجی بیاوریم. چه برای تیم ملی بزرگسالان، چه تیم امید و چه تیم‌های پایه، می‌خواهیم برای همه آن‌ها مربی خارجی بیاوریم. مربی که می‌آوریم باید دانش فنی بالایی داشته باشد. می‌نشینیم و تصمیم‌گیری می‌کنیم. ممکن است این مربی بزرگ، خارجی یا داخلی باشد. به هر حال باید شرایط همه را بررسی کنیم.

شما گفتید که ما به ژاپن و کره باخته‌ایم و این بد نیست. در حالی که آن‌ها میانگین سنی کمتری نسبت به ما داشتند. اکثر بازیکنان تیم‌های ژاپن و کره متولد دهه نود میلادی بودند اما تیم ما سن و سال‌دارهایی داشت که میانگین سن را بسیار بالا می‌برد.
شالوده تیم ما هم بازیکنان کم سن و سال بودند. همه بچه‌های ما که بزرگسال نبودند. میانگین سنی ما را آن چند بازیکن بزرگسال بالا برده بودند. ضمنا ما نمی‌توانستیم تیم جوانی را به بازی‌های آسیایی بفرستیم. همین چند وقت قبل تیم ملی جوانان را با میانگین سنی یک سال کمتر از حد مجاز به مسابقات بردیم، باختند و وقتی از آن‌ها پرسیدیم چرا باختید گفتند ما یک سال از بقیه تیم‌ها کوچک‌تر بودیم. می‌خواستیم این اتفاق تکرار نشود. نمی‌خواستیم دوباره به دلیل کم سن و سال بودن بازیکنانمان ببازیم.
شما در برنامه تلویزیونی گفتید ما یک سال و نیم است که مربی تیم امید را انتخاب کرده‌ایم. درست است که مربی را زود انتخاب کردید اما واقعا تدارک خوبی برای این تیم دیده بودید؟
درست است که یک سال و نیم قبل مربی تیم امید را انتخاب کردیم اما قبول دارم که تدارک خوبی برای این تیم ندیدیم. البته مشکلاتی برای ما پیش آمد که یک بخشی از آن را خودمان مقصر بودیم و بخش دیگرش را کادر فنی مقصر بود. با این حال آخرش این شد که ما به مقام چهارم رسیدیم. ما می‌توانستیم ژاپن را ببریم و اگر می‌بردیم دیگر کسی این حرف‌ها را نمی‌زد. کسی نمی‌گفت بد نتیجه گرفته‌ایم و با این وجود مشکلات اصلی تیم ملی امید ما حل نشده بود.
یعنی کادر فنی هم در این مشکلاتی که برای تیم امید به وجود آمده نقش داشته؟ نقش آن‌ها چقدر بوده؟
به نظرم خود کادر فنی هم می‌توانست با رایزنی‌هایش یک سری از مشکلات را حل کند. آن‌ها هم به نوعی مقصرند که نتوانسته‌اند تیم‌شان را هماهنگ کنند. از این نظر ایرادهایی به آن‌ها وارد است. البته مشکل سربازی بچه‌ها هم هست که این یکی به ما برمی‌گردد.
فکر می‌کنید می‌شود فدراسیون فوتبال را یک فدراسیون ناکام در بازی‌های آسیایی گوانگ‌ژو معرفی کرد؟
نگویید ناکام. ما تیم خوبی را به بازی‌ها بردیم. خوب هم جلو رفتیم. فقط به کره و ژاپن باختیم.
بله. شما ترکمنستان و عمان و مالزی را بردید!
اتفاقا این تیم‌ها سخت‌تر هستند. اگر به آن‌ها باخته بودیم که شما دارمان می‌زدید. این یک اتفاق نادر است که تیم امید ما با تمام نفراتش در 9 دقیقه سه گل از کره بخورد. از طرفی همین کره در بازی با امارات 90 دقیقه تلاش کرد که یک گل بزند اما نتوانست. من می‌گویم اگر داور گل کریم انصاری‌فرد را مردود اعلام نمی‌کرد ما می‌رفتیم فینال. در فینال هم اگر به امارات می‌خوردیم راحت قهرمان می‌شدیم. آن وقت همه به به و چه چه می‌کردند و کسی نمی‌گفت تیم امید مشکل دارد. اما با این حال تمام مشکلات تیم امید ادامه داشت و هیچ کدام از مشکلات اساسی این تیم حل نمی‌شد. حتی دیده هم نمی‌شد. مشکلات برنامه‌ریزی و سربازی بازیکنان و یک سری مسائل دیگر را اگر حل نکنیم فوتبال ما پیشرفت نمی‌کند. تیم امید ما این مشکلات را دارد که باید حل شوند. با این شرایطی که الان داریم، ممکن است یک روز ببریم و همه مان جوگیر شویم و از تیم امید تعریف کنیم و یک روز ممکن است ببازیم و همدیگر را نابود کنیم.
از تیم بزرگسالان چه انتظاری در جام ملت‌ها دارید؟ فعلا که تیم‌های نوجوانان، جوانان و امیدها ناکام بوده‌اند. آیا ممکن است این ناکامی به تیم بزرگسالان هم برسد؟
قطبی کارش را انجام می‌دهد. او تیم خوبی دارد و ما به آن امید داریم.
ولی در جام ملت‌ها می‌روید که با تیم‌های اصلی کره و ژاپن و استرالیا و عربستان مسابقه بدهید. آنجا دیگر نمی‌توانید بگویید به کره و ژاپن باختیم و نتیجه بدی نگرفته‌ایم.
بله قبول دارم. ولی ما پتانسیل موفقیت را داریم. از تیم ملی بزرگسالان انتظار قهرمانی داریم. قطبی هم گفته می‌توانیم موفق باشیم.
چقدر به موفقیت تیم قطبی امید دارید؟
به تیم بزرگسالان هم به همان اندازه‌ای امید داریم که به سه تیم قبلی یعنی تیم‌های امید و جوانان و نوجوانان داشتیم.
اشکان دژاگه هم می‌تواند به تیم ملی کمک کند. او مشکلی برای حضور در تیم ملی ایران ندارد؟
بله. به هر حال اشکان یک بازیکن ایرانی‌الاصل است و قطبی گفته او می‌تواند به درد تیم ملی بخورد. ما هم رایزنی کردیم که او را به ایران بیاوریم. دژاگه به تیم ملی دعوت می‌شود و مشکلی ندارد.
یکی از مجلات نوشته که قطبی با ادینهو بازیکن برزیلی مس کرمان صحبت کرده تا او تابعیت ایرانی بگیرد و در تیم ملی ایران بازی کند.
من که در جریان نیستم. در مورد این موضوع چیزی نشنیده‌ام. من این چند وقت در گوانگ‌ژو بودم و به دور از اخبار حاشیه‌ای فوتبال ایران، مسابقات ورزش‌های خوب را نگاه می‌کردم! آنجا بی کار بودیم و کاری به این مسائل نداشتیم.
چرا ما نمی‌توانیم میزبان بازی با تیم‌های خوب فوتبال در تهران باشیم. با روسیه باید خارج از ایران بازی کنیم، نیجریه هم که به ایران نیامد. ظاهرا تهران از نظر مسابقات فوتبال بین‌المللی تحریم شده.
در مورد بازی با روسیه هم مشکل به اسپانسرها برمی‌گشت. آن‌ها قبول نکرده بودند بیایند در ایران مسابقه بدهند. فقط بحث درآمدزایی مشکل داشت. تیم‌های بزرگ مثل برزیل، مسابقات تدارکاتی‌شان را به شرکت‌ها می‌فروشند. آن وقت شرکت‌ها تعیین می‌کنند که این تیم‌ها کجا بازی کنند. این شرکت‌ها می‌گویند از نظر مالی به نفع ماست که مسابقه مثلا در امارات برگزار شود نه تهران.
پول‌های فدراسیون چه شد؟ هنوز آن را آزاد نکرده‌اند؟