روضه خوانی در کشتی/ پدر آیت الله اراکی تاسوعا شفا گرفت

جناب حجه الاسلام و المسلمین حاج شیخ محمد کاظم پناه رودسرى ، از فضلاى حوزه علمیه قم ، نوشته اند:

این جانب حاج شیخ محمد کاظم پناه رود سرى در ایام فاطمیه دوم سال 1417 هجرى قمرى مطابق سال 1375 شمسى در منزل جناب آیه الله آقاى سید طیب جزایرى خدمت برادر گرامى حضرت حجه الاسلام و المسلمین حاج شیخ على ربانى خلخالى بودم . ایشان فرمدند: کتابى درباره معجزات و کرامات حضرت ابوالفضل العباس علیه السلام نوشته اند .

 اینک مشغول نگارش جلد دوم آنند و چنانه کرامتى از حضرت ابوالفضل علیه السلام در یاد دارم بر ایشان نقل کنم تا در کتاب بیاورند. بنده کرامتى را که از مرحومین آیه الله حاج شیخ محمد على اراکى (ره ) و آیه الله حاج شیخ عباسعلى اسلامى بنیانگار جامعه تعلیمات اسلامى ، در زمان رژیم طاغوتى شنیده بودم برایشان ذکر کردم و ایشان فرمودند که شما این مطالب را بنویسید. ذیلا حسب الامر ایشان به نقل کرامتی مزبور مى پردازم .

روضه خوانى در کشتى

مرحوم آیه الله العظمى آقاى حاج شیخ محمد على اراکى (ره ) در سال 1356 شمسى ، مطابق سال 1397 قمرى ، به اتفاق فرزندشان جناب حجه الاسلام و المسلمین آقاى حاج شیخ ابوالحسن مصلحى عازم زیارت عتبات عالیات در کشور عراق بودند. بنده به اتفاق چند نفر از دوستان طلبه در خانه مرحوم اراکى خدمتشان رسیدیم .

ایشان در آن شب چند مطلب را براى ما نقل کردند که یکى از آن مطالب راجع به کرامات حضرت ابوالفضل العباس علیه السلام بود. ایشان فرمودند: پدرم ، که یکى از علماى زمان خود بود، زمانى به مکه مشرف شدند و در حین مراجعت ، با کشتى عازم ایران گشتند. حدود پانزده روز طول کشید تا کشتى از بندر جده به یکى از بنادر ایران رسید. این پانزده روز که در کشتى بودند، مصادف با دهه عاشورا شد و طبعا به سنت معمول ، مجالس عزادارى بر پا شد. خوشبختانه روضه خوانى هم در کشتى بود که براى هر دسته اى از حجاج ، روضه خوانى مى کرد.

در همین ایام اتفاقا مرض وبا نیز در میان سرنشینان کشتى شیوع پیدا کرد و خیلى از سرنشینان بدین مرض مردند و جنازه آنان را سرنشینان کشتى تجهیز کرده ، به دریا انداختند. در این اثنا پدرم هم سخت مریض مى شود، به حدى که وقتى رفقایش به عیادت وى مى آیند و یکى از آنان از دیگرى مى پرسد: حال آقا چه طور خواهد شد؟ او سرش را به عنوان یاس از بهبودى پدرم ، بالا مى کند، کنایه از اینکه هرگز خوب نخواهد شد.

در این حال پدرم متوسل به ائمه مى شود، تا اینکه شب تاسوعا فرا مى رسد و در آن شب دست به دامن آقا حضرت ابوالفضل العباس علیه السلام مى زند و شفاى خود را توسل کاملا خوب مى شود و به سلامت به وطن باز مى گردد.

62