توقف واردات نفت از ایران و بحران امنیتی در پمپ بنزین های هند

توقف ناگهانی واردات نفت ایران، هند را با خطر ابتلا به کمبود نفت خام مواجه خواهد کرد و بنا به گفته تحلیلگران هندی همچنین می‌تواند 36 هزار پمپ بنزین این کشور را تحت تاثیر قرار دهد.
دهلی‌نو بخش قابل توجهی از نیازهای نفت خام خود را از طریق واردات از ایران که دومین تامین کننده بزرگ این کشور پس از عربستان سعودی است، برآورده می کند. بر اساس گزارش‌های موجود 21 میلیون و 300 هزار تن نفت خام، حاصل معاملات میان دو کشور در سال 2009-2010 بوده است. ایران تامین کننده 12 درصد از نفت خام این کشور برابر با حدود 160 میلیون تن در سال است.
چالش‌های نفتی هند از زمانی آغاز شد که بانک مرکزی این کشور بدون ارائه دلیلی اعلام کرد که از این پس برای خرید نفت خام از ایران تسهیلات بانکی ارائه نخواهد کرد و ضمانت ارزی و اعتبارات لازم برای این کار را تامین نمی‌کند.
تصمیم هند در توقف واردان نفت از ایرات تحت فشار آمریکا بوده است.
رسانه‌ها و تحلیلگران هندی معتقدند که این تصمیم ناگهانی تحت فشار آمریکا و بدون مشورت با وارد کنندگان محلی نفت خام و ارائه روشی جایگزین برای پرداخت‌ها صورت گرفته است. اما نکته مهم در اینجاست که چگونه بانک مرکزی هند می‌تواند بدون ارزیابی چنین رویکردی را اتخاذ کند که بحران نفتی کمترین چالش پیش روی دهلی نو خواهد بود؟
روزنامه‌های هندی از قبیل تایمز آف ایندیا، هندو، هندوستان اکسپرس و همچنین برخی از احزاب مانند حزب کمونیست چین با تاکید بر این مواضع، تصمیم بانک مرکزی هند را پیروی از سیاست‌های آمریکا و عامل ایجاد بحران نفت در این کشور دانسته اند.
یک مقام وزارت نفت هند نیز اعلام کرده است که تا 74 روز می توانند با استفاده از ذخایر نفتی این کمبود را جبران کنند اما اگر مشکل پرداخت‌ها حل نشود این موضوع تبدیل به یک بحران تمام عیار خواهد شد.
همچنین این تصمیم، تحویل 10 میلیون بشکه نفت خام را که بر اساس قرارهای قبلی قرار بود در ماه ژانویه صورت گیرد را تحت تاثیر قرار داده و با مشکل مواجه خواهد کرد.
مقامات هندی قرار است در چند روز آینده با همتایان ایرانی خود برای حل مشکل به وجود آمده در بمبئی دیدار کنند. هنوز زمان دقیقی برای این دیدار مشخص نشده اما پیش‌بینی می‌شود در صورت عدم رسیدن به راه حلی علاوه برافزایش قیمت نفت خام، دهلی تا یافتن جایگزین، نفت خام را به قیمتی بالاتر از قیمت بازار تهیه کنند.
گفته می‌شود که انتظار می‌رود در دیدار آتی طرف‌های مذاکره کننده ایرانی خواستار ارائه تضمین دولت برای پرداخت‌ها شوند و یا تلاش‌هایی برای متقاعد کردن بانک مرکزی هند به عنوان تسهیل کننده تجاری میان دو کشور، صورت خواهد گرفت.
گزینه احتمالی دیگر تشکیل کنسرسیومی از بانک‌های داخلی و خارجی میان دو کشور است که می‌تواند پرداخت‌ها برای واردات نفت خام از تهران را تسهیل کند.
انجام معاملات میان ایران و هند بیشتر از طریق مکانیسم اتحادیه پایاپای آسیا (ACU) که شامل بانک‌های مرکزی "هند "، "بنگلادش "، "مالدیو "، "میانمار "، "ایران "، "پاکستان "، "بوتان "، "نپال " و "سریلانکا " صورت می‌گرفت.
تا سال 2008 پرداخت ها بر اساس دلار میان اعضا انجام می شد که بعد از تحمیل تحریم ها از سوی آمریکا به ایران این پرداخت ها به یورو تغییر کرد. اطلاعات وب سایت اتحادیه پایاپای آسیا (ACU)همچنین حکایت از بدهی 8.9 میلیارد دلاری هند به ایران دارد.

/32