در بخشی از بیانیه حزب اعتماد ملّی که به مناسبت روز دانشجو صادر شده، آمده است:
هر چند در طول ۲۵ سال، جنبش دانشجویی تحولات گفتمانی؛ چون مارکسیسم، لیبرالیسم و اسلامی و تحولات در طریقیت؛ چون میانه روی تا رادیکالیسم را تجربه کرد؛ اما هیچگاه این دو شعار و خواست مرکزی جنبش تغییری نیافت و لذا هر سال که بر عمر جنبش افزوده می‌گشت، رویکرد جنبش نیز تعمیق و تحکیم می یافت.
با پیروزی انقلاب اسلامی که مدعی پرچم داری هر دو خواست جنبش دانشجویی- استقلال و مردم سالاری- بود، بخش اعظم نیرو های این جنبش خود را در وضعیت تحصیل حاصل یافت و بخش دیگر نیز نتوانست تحلیل همسو کننده ای از اوضاع و شرایط سیاسی و اقتصادی و…ارائه کند.
از طرفی دیگر تدابیر حاکمیتی و افراط گرایی بخشی از نیرو های جنبش و نیز نیرو های سیاسی بیرون دانشگاه و به علاوه جنگ و حملات سیاسی و فرهنگی خارجی، بستر تعطیلی دانشگاه و از نفس انداختن جنبش دانشجویی را فراهم ساخت که نتیجه آن تفرق و تشتت در میان نیرو های این جنبش تا سر حد تقابل و رویارویی میان آنان شد. لذا جنبش دانشجویی گرفتار تشتت تحلیل وضعیت و گفتمان و خواست های محوری شد. البته این وضعیت پس از هر انقلابی طبیعی است.
امروز جنبش دانشجویی رسالتی سنگین بر عهده دارد، از یک طرف باید بتواند تحلیلی علمی و مستند و با رویکرد عاری از افراط گرایی از همه ابعاد حیات سیاسی، اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی کشور در حوزه های داخلی و خارجی ارائه کند که این امر با برگزاری نشست های هم اندیشی و همایش های فراگیر میسر خواهد بود. ثانیا باید بتواند مطالبات و خواست های ارزشی، هنجاری و نمادین مبتنی بر فرهنگ دیرین و رویکرد های نوین مردم ایران را شناسایی و انسجام بخشی کند و در مرحله سوم به سازو کار های برون رفت از شرایط حاضر و حرکت به سوی جایگاه مطلوب را مد نظر قرار دهد، که این امر با برساختن گفتمانی نو و راهگشا میسر خواهد شد. چراکه دانشجو مشعل فروزان و چشم و چراغ این ملت است.
۲۱۴۲۱۴
نظر شما