بحران بزرگ در ورزش ملی/ اندیشه شکست‌خورده ول‌کن کشتی نیست؟

امیرمحمد سلیمانی: فدراسیون کشتی پس از ترک شدن توسط رسول خادم، صاحب سرپرستی به نام حمید بنی تمیم شده است. او کارمند وزارت ورزش است و سال ها به عنوان نایب رییس رسول خادم فعالیت می کرد. با وجود همه تغییراتی که اخیرا در فدراسیون کشتی رخ داده است، هنوز هم این فدراسیون انگار با همان تفکر حاکم در زمان  رسول خادم است که اداره می شود.

در سیاست های فدراسیون کشتی، نشانی از تغییر نیست. این رفتار را البته در پیروی هیات ها و اعضای مجمع از رسول هم می شد دید.

بی تردید رسول خادم مدیری بزرگ ،مربی استثنایی و کشتی گیری افسانه ای بود که در حدود ۸ سال ریاست بر کشتی تمام تلاشش را کرد اما در پایان خودش دید که در پی همه دعواهایش با مدیران ورزش کشور به بن بست رسیده است.

فارغ از اینکه آیا آن هم جنجال بر سر شکل مدیریت کشتی در سال های گذشته بر سربودجه لازم بود یا نه و اینکه آیا او نمی توانست کشتی را به شکلی دیگر اداره کند که همه چیز به خودش ختم نشود که بعد از شکست  در مسابقات جهانی لهستان خودش ببرد و برود و باور کند به ته خط رسیده است تا منتقدانش هم این قدر تند به این فهرمان ملی بزرگ بتازند، مشکل بزرگ خادم این بود که نه یک مربی بزرگ در حد تیم ملی داشت و نه مدیران قوی که فدراسیون اینچنین لقب فرد محور نگیرد!

واقعا انگار مسئله این است که نه در مدیریت ورزش کشور و نه خود مجمع کشتی که همه در دوران خادم هم نتوانستند درست از او حمایت کنند و حتی آمارهای شان درباره هزینه های اداره کشتی مشخص نبود نمی خواهند برای ورزش ملی یک نسخه درمانی صحیح بپیچند. 

حالا کشتی بعد از بن بست با خادم دست مدیران میانی او رسیده که روز روزش نتوانستند کمک حال رئیس بزرگ شان باشند و این یعنی زنگ خطر.

اتفاقی خطرناک در آستانه المپیک 2020 که می تواند ضربات جبران ناپذیری به ورزش ملی ایران وارد کند.

شرایط ایران در اوزان مختلف تعریفی ندارد. به جز حسن یزدانی، شانس بزرگی برای طلای المپیک نداریم و تیم های بی انگیزه ایران در آزاد، بحران بزرگ فدراسیونی است که این روز ها درگیر تفکرات رییس فعلی و رییس سابق شده است. با حضور بنا و غلام محمدی در فرنگی، شاید در نگاه نخست تیم یک‌دستی را مشاهده کنیم اما آن چه اهمیت دارد، عملکرد تیم است که هنوز محک نخورده است. این رشته ورزشی مهم، به بدترین شکل ممکن اداره می شود و آن چه شان این ورزش است، فاصله زیادی با شرایط فعلی آن دارد. 

کاش اگر رسول خادم خواهان پیشرفت تیم ملی کشتی ایران بود، با همان منطق خود ادامه داد. مسیری که با همه سختی ها باز هم بهتر از بی هدفی بود. 

حالا اگر برنامه رسول خادم به بن بست رسیده چه بهتر که کشتی مسیری جدید را تجربه کند. هم تیم مدیران میانی رسول خادم و هم هیات ها و هم وزارت ورزش بخواهند که کشتی پوست اندازی کند و با نگاهی نو اداره شود.

۴۱۲۵۸