به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، همزمان با سالروز تولد محمدرضا لطفی آیین گرامیداشت این هنرمند موسیقی ایرانی جمعه ۱۴ دی ماه در تالار خلیج فارس فرهنگسرای نیاوران تهران برگزار شد.
لطفی برای موسیقی فرهنگسازی کرد
شهرام صارمی نوازنده و پژوهشگر موسیقی در ابتدای این برنامه ضمن تبریک سالروز تولد محمدرضا لطفی گفت: دوران پربار زندگی لطفی شامل نوازندگی، تدریس، برگزاری کنسرت های متعدد و در نهایت فرهنگسازی است. البته هنرمندان بسیاری وجود دارند که در عرصه هنر کارهای تاثیرگذاری انجام دادهاند اما اینکه این تاثیر زنجیروار ادامه یابد، فقط از هنرمندی چون لطفی بر میآید. به اعتقاد من تاثیری که او از خود در موسیقی به جای گذاشت همچنان برجاست.
این نوازنده با اشاره به تاسیس کانون چاوش پس از پیروزی انقلاب اسلامی توسط لطفی، ابتهاج و علیزاده افزود: این کانون تاثیرات شگرفی بر موسیقی داشته که امروز هم ادامه دارد. نگاه نو و به روز به موسیقی ایران همراه با دیگر هنرها و همراهی با اتفاقات اجتماعی ایران از دستاوردهای این کانون است. به هر صورت لطفی در خارج از مرزهای ایران بسیار تاثیرگذار بود و فعالیتهای گستردهای چه در محیطهای عمومی و چه محیطهای دانشگاهی داشت. این فعالیتها منجر شد تا در خارج از ایران شناخت صحیحی از موسیقی ایران به وجود آید.
احیای دستگاه‌های مهجور مانده در موسیقی ایرانی
امیرحسین رائی نوازنده و مدرس موسیقی و از بنیانگذاران مکتب‌خانه شیدا نیز در این مراسم ضمن بر شمردن ویژگی‌های موسیقی دستگاهی، موسیقی را از جمله هنرهای اجتماعی دانست که چندوجهی است.
رائی درباره ویژگی های نوازندگی محمدرضا لطفی ادامه داد: نوازندگی لطفی به ۲ بخش تکنوازی و گروهنوازی تقسیم میشود. این هنرمند همواره از پرچمداران شورانگیزترین تکنوازی ها بوده است. به اعتقاد من لطفی بداههنوازی را نیز احیا کرد. ضمن اینکه گروهنوازی این هنرمند نیز کاملا تحت تاثیر رخدادهای اجتماعی بود. وی همواره همگام با روح زمانه حرکت میکرد.
او یادآور شد: لطفی همچنین بدنه موسیقی دستگاهی را تقویت کرد و کوشید دستگاه‌های مهجورمانده همچون نوا را ارایه و زنده کند. زنده یاد لطفی در حوزه پژوهش هم به موسیقی بسیار خدمت کرد. جلسات نقد و پرسش و پاسخ، انتشار کتابهای «سال شیدا»، «نقد جریان نوگرایی در موسیقی ایرانی»، «بازتالیف و احیای هنر بداههنوازی» از جمله فعالیتهای ماندگار محمدرضا لطفی بوده است.
چرا باید مقام لطفی را گرامی داشت؟
سیدعباس سجادی مدیرعامل بنیاد آفرینش های هنری نیاوران هم در این برنامه با بیان اینکه هنر بدون مخاطب چیزی نیست، گفت: اگر هنرمند مخاطب نداشته باشد گویی در دالان تاریکی به تنهایی نشسته است و مینوازد.
او در ادامه با طرح سوالی بیان کرد: چرا باید مقام لطفی را گرامی داشت؟ در دنیایی که سلبریتیها و فضای مجازی خود را به ما تحمیل میکنند بزرگ داشتن بزرگان از واجبات است.
این پژوهشگر بیان کرد: دیروز هواپیمایی حامل تعداد بسیاری از هنرمندان موسیقی از تهران به بم رفت تا یکی از آرزوهای محمدرضا شجریان یعنی گشایش فاز نخست باغ هنر بم انجام شود. در این وانفسایی که هواپیماهای ما با مشکلات عدیدهای روبرو هستند، چه چیزی باعث میشود که حدود هشتاد نفر از بزرگان موسیقی به بم سفر کنند، حسین علیزاده و گروهش به اجرای برنامه بپردازند و بعد بدون استراحت بازگردند. همه اینها از عشق است. نقشه این راه را خردمندی به نام محمدرضا شجریان کشیده؛ خردمندی که برآمده اندیشههای بزرگانی همچون محمدرضا لطفی است. ما با نگاهی به تمامی این عوامل درمییابیم که چرا باید یاد لطفی، کسایی، شهناز، وزیری، شجریان را گرامی بداریم.
سجادی در پایان سخنانش گفت: لطفی چراغ راه است، حتی اگر در بین ما نباشد ما موظفیم قدر داشته هایمان را در عرصه هنر و فرهنگ بدانیم.
۲۴۱۲۴۳
نظر شما