چین که فعالیت های فضایی اش توسط ارتش آزادیبخش خلق چین اجرا می شود، امروزه بیش از هر کشور دیگری پرتاب موشک به فضا را دارد به طوریکه شمار این موشک ها سال گذشته به 39 موشک رسید در حالی که این رقم برای آمریکا 31 موشک برای روسیه 20 و اروپا هشت موشک است.
چندی پیش، چین کاوشگر چانگ یی - 4 (ماه پیما) را به ماه پرتاب کرد تا برای نخستین بار در جریان بلند پروازی های فضایی خود، بتواند بخش تاریک کره ماه را مورد بررسی و آزمایش های علمی قرار دهد. چین در حال حاضر برنامه های فضای نظامی و غیرنظامی بیشتری نسبت به روسیه و ژاپن دارد. بودجه این برنامه ها در سال 2017 توسط سازمان توسعه و همکاری اقتصادی، 8.4 میلیارد دلار برآورد شده است.
رهبران چین با غلبه بر تنش های چند دهه خود، به طور متداول مراحل توسعه فضایی انجام شده توسط سایر کشورهای بزرگ را تکرار کرده اند؛ اولین ماهواره در سال 1970، اولین ماموریت فضایی انسانی و فعال کردن سامانه موقعیت سنجی ماهواره 'بایدو' و پاسخ چین به سیستم ردیاب از جمله این فعالیت ها بوده است.
به گفته «تاد هریسون»، متخصص برنامه های فضای نظامی در مرکز مطالعات استراتژیک و بین المللی در واشنگتن، اگر چین به تلاش خود در این مسیر ادامه دهد به سرعت توانایی های روسیه در تکنولوژی های فضایی را تحت شعاع قرار خواهد داد. رئیس ناسا پس از فرود موفقیت آمیز کاوشگر چانگ یی – 4 در ماه، به چین تبریک گفت اما طبق قانون سال 2011 ایالات متحده، همکاری فضایی واشنگتن و پکن ممنوع است، هرچند مجلس آمریکا می تواند این ممنوعیت را لغو کند. رقابت واقعی این کشورها در دو حوزه استفاده نظامی از فضا در کوتاه مدت و استثمار منابع فضا در بلند مدت است.
برای استخراج مواد معدنی یا آب از روی ماه یا سیارک های دیگر، به خصوص برای تولید سوخت موشک، هنوز هم راه طولانی در پیش است، اما آمریکایی ها این کار را آغاز کرده در حال حاضر بر روی آن آزمایش هایی انجام می دهند.
در دهه های 1960 و 1970 واشنگتن و مسکو درمورد چند معاهده در فضا مذاکره کردند که به طور کلی معاهده ای مبهم درباره تضمین همکاری علمی و ممنوعیت سلاح های کشتار جمعی در فضا بود. علاوه بر این کشورها مجهز به تکنولوژی های نظامی از جمله لیزرهای ضد ماهوارهای، حملات سایبری، مسدود سازی الکترونیکی و موشک های ضد ماهواره ای زمینی شدند، که چین در سال 2017 آن را آزمایش کرد.
«جک برد» استاد برنامه حقوق فضایی دانشگاه 'نبراسکا 'می گوید، تشخیص تفاوت میان داشتن تسلیحات نظامی و نداشتن آنها در فضا بسیار دشوار است و متاسفانه تصور انتقال و گسترش هر گونه درگیری مسلحانه از روی زمین به فضا بسیار دشوار است اما چینی ها برای هر نوع احتمالی در آینده خود را آماده می سازند.
هریسون می گوید: ایالات متحده قدمی برای آمادگی در برابر تهدیدات بالقوه سیستم های فضایی بر نداشته است و این موضوع آمریباعث آسیب پذیری آمریکا می شود؛ از طرفی گفتگوهای ایالات متحده با پکن، در مقایسه با مبادلات واشنگتن با مسکو در دوران جنگ سرد، تقریبا صفر است. در حال حاضر، چین در حال تکمیل برنامه راه ابریشم نوین است و پرتاب های فضایی از این دست به همراه ماهواره هایی که در مدار زمین قرار گرفته است باعث خواهد شد تا کشورهای این حوزه بتوانند از خدمات سامانه موقعیت سنجی 'بایدو' چین در آینده بهره مند شوند.
5656
نظر شما