علیرضا فلاحی-سال خوش از بهارش پیداست، پس اگر در پایان رقابت ها ایران به جایی نرسید منتظر باشید همه از غذاهای بد قطر بگویند، همانطور که 9 سال پیش از کشک بادمجان بحرین گفتند. این جمله حاجیلو بهانه اش شد تا به گذشته تلنگری بزنیم و معروف ترین جملات و اتفاقات غذایی در فوتبال را از آرشیو بیرون بکشیم.
مرغ مسموم بجه ها را فرستاد بیمارستان
بازی های آسیایی 1970 تایلند و یک روز تلخ اما به یاد ماندنی. ابراهیم آشتیانی بازیکن جوان آن روزهای تیم ملی امید که حالا سن و سالی از او گذشته، گذری به روز افتتاحیه می زند و می گوید: «یک اتفاق بی سابقه افتاد.» اتفاقی که باعث شد تا نصفی از بازیکنان تیم ملی فوتبال و تعدادی از ورزشکاران کاروان راهی بیمارستان شوند. آشتیانی روایت می کند، بعد از مراسم افتتاحیه وقتی شهردار شهر بانکوک تمام ورزشکاران را دعوت کرده بود برای مراسم ضیافتی که تدارک دیده، اوضاع خیلی عادی پیش می رفت تا اینکه ورزشکاران یکی یکی مرغ نوش جان کرده را بالا آوردند و راهی بیمارستان شدند: «آن روز را هیچوقت یادم نمی رود. نصفی از ورزشکاران کشورها مسموم شدند، بچه های تیم کشتی، فوتبال و والیبال ما هم مدام بالا می آوردند و تب داشتند! یادم می آید یکسری بچه ها مثل مجید حلوایی یک روز در بیمارستا خوابیده بودند.» این مورد خاص و به یاد ماندنی جوز اولین مواردی است که وقتی بحث مشکلی به نام غذا در اردوهای تیم ملی مطرح می شود، پیش کشیده می شود. ابراهیم آشتیانی می گوید، دلیل اصلی ناکام بودن تیم امید در بازی های آسیایی بانکوک همین مصومیت بچه ها بود که باعث شد در بازی اول مقابل اندونزی مساوی کنند و کلا با تیم ناقصی به میدان بروند و در نهایت حذف شوند. این موضوع به قدری جالب بود که خورک رسانه ای نشریات تایلند و ایران شد که بعد از بررسی ها کاشف به عمل آمد، مرغ هایی که در مراسم ضیافت وارد حلق ورزشکاران شده، فاسد بوده است!
*جام جهانی خوش غذا
در المپیک مونیخ 1972 و مونترال 1976 از این مشکل ها وجود نداشت، یعنی مشکل غذایی. چون مسابقات در بعد وسیع تری برگزار می شد، مسئولان تنوع غذایی را به قدری بالا برده بودند که ورزشکاران دیگر مسموم نشدند و راه بیمارستان را در پیش نگرفتند. بعد جام جهانی 1978 آرژانتین از راه رسید...حسن روشن یکی از بازیکنان آن روزهای تیم ملی می گوید: «در آن دوران که فوتبال اینقدر پیشرفت نکرده بود مسئولان فدراسیون بهترین آشپز ایران را همراه تیم آوردند. ما از این بابت هیچ مشکلی نداشتیم و بهترین غذاها را می خوریم. یادم می آید بازیکنان برخی از تیم ها هم که تنوع غذایی ما را دیده بودند، یک ناخنکی به غذاها می زدند.» ابراهیم آشتیانی یکی دیگر از بازیکنان جام 74 هم این مسایل را تائید می کند: «ما هیچ مشکلی از نظر تغذیه نداشتیم و همه چیز خوب بود چون آشپز واردی داشتیم.»
*ماهی آب پز تاریخی
مهدی پاشازاده بازیکن سال های نه چندان دور تیم ملی خاطره جالبی نقل می کند. در سال 1995 وقتی اغلب ستاره های فوتبال ایران مانند علی دایی، صادق ورمزیار، علیرضا منصوریان، مهدی تارتار، هاشم حیدری، ابطحی و... در غالب تیم ارتش های ایران به ایتالیا رفته بودند تا در مسبقات ارتش های جهان حاضر شوند، غذای ایتالیایی بدجور هوش را از سر بازیکنان به در کرد! پاشازاده لبخندی می زند و می گوید: «هیچوقت یادم نمی رود. فکر کنم بدترین قضاهای تاریخ را به ما می دادند! اینقدر بد بود که مدام پول هایمان را روی هم می گذاشتیم تا از بیرون غذا تهیه کنیم.» پاشازاده می گوید، ماهی آپ پز شده بدترین غذایی بود که در آن اردو به بازیکنان می دادند. اواضع طوری پیش رفت که آنها دست به دامن آصفی وزیر امور خارجه ایران در ایتالیا شدند تا او با دست پخت آشپز سفارت چند پرسی غذا برای بچه ها جور کند. تیم ارتش های ایران که بعد از بلعیدن این غذاها دوباره تبدیل به تیم قدرتمندی شده بود در آن مسابقات نایب قهرمان شد.
*کشک بادمجان معروف
کشک بادمجان بحرین، مانند لکه سیاه بزرگی برای همیشه در تاریخ فوتبال ایران باقی می ماند. تیم ملی ایران در آستانه صعود به جام جهانی 2002، وقتی تنها یک مساوی از بحرین می خواست، 3 بر یک باخت و پلی آف رسید و بعدها اعلام شد علت این باخت «کشک بادمجانی بوده که بحرینی ها قبل از مسابقه به خورد ایرانی ها داده اند.» مهدی پاشازاده بازیکن آن روزهای تیم ملی که البته در مقابل بحرین غایب بود معتقد است کار، کار بحرینی ها بود: «من مطمئن هستم آن روز در غذای تیم یک چیزی ریخته بودند چون بچه ها در زمین نای راه رفتن هم نداشتند چه برسد به دویدن.» اما رضا چلنگر مترجم آن روزهای بلاژویچ سرمربی تیم ملی این موضوع را رد می کند: «به نظرم بعضی وقت ها فوتبالیست ها بهانه های درستی نمی گیرند و این هم از آن بهانه هاست.» چلنگر ماجرای آن روز را با جزئیات توضیح می دهد: «خب قبل از بازی سفارت ما را دعوت کرد برای ناهار به یکی از رستوران های شیک بحرین.» چلنگر اعتراف می کند مرحوم رنجبر سرپرست تیم ملی در آن روز بارها به بلاژویچ تاکید کرد با دعوت ناهار مخالفت کند اما سرمربی تیم ملی این اشتباه را مرتکب شد. بازیکنان برای ناهار به رستوان هتل مجلل السفیر رفتند، جایی که تنوع غذایی بیداد می کند. چلنگر هم می گوید: «الان که دارم غذاهای آن روز را یادم می آوردم آب دهانم راه افتاده. شما یک میز 30 متری را تصور کنید که نزدیک به 40 نوع غذا روی آن بود. از گوشت بره بگیرید تا ماکارونی. پیش غذایی که آوردند کوکو بود. بعد برای ناهار برنج پر زعفران، یک سیخ کوبیده، یک سیخ برگ و یک سیخ جوجه آوردند که کنار آن هم کشک بادمجان بود. یعنی هر بازیکنی هر چیزی که دوست داشت می خورد، نه اینکه فقط کشک بادمجان باشد.» که البته بازیکنان تیم ملی بدون رودربایستی با پزشک تغذیه تیم و بدون توجه به این موضوع که کشک بادمجان بدن آنها را از فرم مسابقه خارج می کند و مانع از تولید هیدرو کربن می شود، این غذا را بلعیدند تا آن بازی شاهکار و آن شکست تحقیر آمیز را به جا بگذارند. ظاهرا کشک بادمجان یک بار دیگر در حال تکرار است.
*پیتزای معروف کریمی
نقل است در بحرین، همان جایی که بحرینی ها با پرچم عربستان دور استادویم چرخ زدند و شب تحقیر آمیز ایران را به بامداد رساند، پیش از بازی اتفاق جالب دیگری افتاده بود، بر سر همین سوژه غذا. علی کریمی در یکی از روزهای آن اردو، وقتی منوی غذا را دید ناگهان به این نتیجه رسید که هوس پیتزا کرده و غذاهای رستوران، به مذاقش نمی سازند. موضوعی که باعث شد تا بلاژویچ هم کوتاه بیاید و خیلی زود بفهمد نه علی کریمی که نصفی از بازیکنان تیم ملی هوس فست فود کرده اند. این ماجرا خیلی زود تبدیل به مسئله بغرنجی شد تا بلاژویچ مجبور شود بازیکنان را دسته جمعی به روستوران دیگری ببرد تا شکم های خود را فست فود پر کنند! چند سال بعد از آن اتفاق، در قطر، جایی که تیم ملی قصد داشت با قطر در دوحه بازی دوستانه انجام دهد بازیکنان دوباره چنین بهانه ای آوردند که البته مربی آن روزها یعنی برانکو ایوانکوویچ تن به این خواسته نداد و گفت: «غذا همین است، می خورید بخورید و نمی خورید گرسنه بمانید!»
*کعبی چند روز غذا نخورد!
در بازی های آسیایی پوسان2002، ایران قهرمان شد، در کشوری که غذاهایش اصلا به مذاق ایرانی ها خوش نمی آید؛ ژاپن. اما شرایط طوری است که همه عزم خود را برای قهرمانی جزم کرده اند. چلنگر با یک نقل و قول جالب نشان می دهد بازیکنان چطور با اوضاع بد قضایی ساختند: «حسین کعبی چند روز درست و حسابی غذا نخورده بود. یادم می آید از نظر بدنی خیلی ضعیف شده بود. ما به او می گفتیم ماکارونی زیاد بخورد که پس نیفتد!» این شرایط نامناسب غذایی باعث شد تا برانکو ایوانکوویچ برای جام ملت های 2004 و جام جهانی 2006 جمشیدی یکی از آشپزهای خوب ایرانی را همراه خود برد تا دیگر مشکلی برای حسین کعبی پیش نیاید!
*غذای هندی، عامل احتمالی ناکامی
مدت زیادی از بازی آسیایی چین نمی گذرد اما هنوز این جمله سید مهدی رحمتی و غلامرضا رضایی بعد از ناکامی تیم امید در این رقابت‌ها در ذهن همه باقی مانده: «ما در چین غذا نداشتیم بخوریم. از بس ماکارونی خورده بودیم حالمان بد شد.» در واقع یکی از علت‌های اصلی شکست در این رقابت‌ها، ماکارونی عنوان شد. حالا، در آستانه اولین بازی تیم ملی ایران در دوحه هم اصغر حاجیلو سرپرست تیم ملی می‌گوید: «تنوع غذایى در اینجا وجود دارد اما چون آشپز هتل هندى است ذائقه غذایى او به بازیکنان ما نمى خورد.» هندی‌ها و عرب‌ها به دلیل ذائقه تندی که دارند، معمولا غذای تند سرو می‌کنند که البته این نوع غذا برای ورزشکاران مناسب نیست چون ذخیره انرژی بدن را سریعا از بین می‌برد و باعث دفع شدن آب بدن می‌شود. ابراهیم آشتیانی در این میان به نکته جالبی اشاره می‌کند: «آقای حاجیلو که این حرف را می‌زند، خودش باید این مشکل را رفع می‌کرد. کار سرپرست تیم که فنی نیست، بلکه رسیدن به همین مسایل است.»
151 38
نظر شما