اگرچه دولت در ابتدای اجرای قانون هدفمند کردن یارانه‌ها تاکنون خوب عمل کرده و توانسته بازار را تحت کنترل قرار دهد، اما برای ارزیابی و تبعات مثبت و منفی این قانون هنوز زود است.بخش خصوصی به‌دلیل منافع بلندمدتی که مدنظرشان است، با اجرای این قانون موافق هستند اما در این میان، بخش خصوصی موافق نبود که قانون هدفمند کردن یارانه‌ها در شرایط فعلی که کشور با تحریم و مشکلاتی که دولت در رابطه با مسایل بانکی و مالی روبه‌رو است، اجرا شود.
اگر بخواهیم کمی جزیی‌تر به اجرای قانون هدفمند کردن یارانه‌ها نگاه کنیم، باید به افزایش حامل‌های انرژی اشاره کرد. افزایش قیمت حامل‌های انرژی در بخش بنزین، منطقی‌تر از افزایش قیمت گازوییل است و دلیل آن هم این است که همه مردم از وسایل نقلیه سبک استفاده نمی‌کنند. به‌دلیل افزایش قیمت گازوییل و عدم پیش‌بینی بسته حمایتی در آینده، برخی از بخش‌های صنعت، کشاورزی و حمل‌ونقل با مشکل مواجه می‌شوند.
به‌طور قطع تعیین نرخ گازوییل لیتری۳۵۰ تومان، قشر کم درآمد را با مشکل روبه‌رو می‌کند. با افزایش قیمت گازوییل در واقع ۳۰ درصد قیمت‌ها افزایش می‌یابد.به نظر من، ایجاد مشکلات ناشی از اجرای قانون هدفمند کردن یارانه‌ها در بخش‌های صنعت، کشاورزی وحمل‌ونقل مانع توسعه اقتصادی می‌شود.
نکته‌ای که در این‌جا باید به آن اشاره کنم، این است که بخش خصوصی با واریز وجه نقد به حساب مردم موافق نبود و در این زمینه، راهکار دیگری را به دولت پیشنهاد دادیم، اما دولت این شیوه -واریز وجه نقد به حساب مردم- را قبول داشت و اجرا کرد.
بخش خصوصی معتقد است دولت در این شیوه -واریز وجه نقد به حساب مردم- نمی‌تواند به اهداف خود برسد؛ چراکه اگر مردم این مبلغ را استفاده کنند، به‌طور قطع شاهد اثرات تورمی خواهیم بود و اگر هم بخواهد پس‌انداز کند، نمی‌داند این مقدار پول را در چه بخشی می‌تواند مصرف کند.
دولت می‌توانست به جای این شیوه، شیوه‌های دیگری را به‌کار بندد. برای مثال، اعلام می‌کرد هرکس مصرف برق، آب و گازش از میزان معینی افزایش پیدا نکند، آن هزینه‌ها را می‌بخشیم، تا این‌که برای حمایت از آنها پول به حسابشان واریز می‌کرد.
مقدار یارانه نان، نکته دیگری است که بخش خصوصی در این شیوه با آن مخالف است. زیرا به‌دلیل مصرف بیش از اندازه نان در قشر ضعیف، این مقدار نمی‌تواند تامین‌کننده مصرف نان آنها باشد.
*رییس کنفدراسیون صادرات اتاق بازرگانی ایران
/36
نظر شما