بهروز محمودی بختیاری، استاد زبان‌شناسی دانشگاه تهران، به عنوان اولین سخنران این پادکست در شروع صحبت‌های خود گفت: اگر ما در کشور شایسته‌سالاری به سر می‌بردیم، شاید الان یکی از بزرگ‌ترین میادین تهران به نام دهخدا بود. متاسفانه در همین تهران حتی یک کوچه یا بن‌بست به نام دهخدا نیست، در حالی که قزوینی‌ها، همشهری‌های خردمند دهخدا، شان او را کم‌وبیش و در حد وسعشان پاس داشته‌اند.
دهخدا در تاریخ ما فقط با فردوسی قابل مقایسه است
وی با بیان اینکه دهخدا آدمی است بسیار ذووجهین و بسیار توانا، اضافه کرد: به اعتقاد من دهخدا در تاریخ ما فقط با فردوسی قابل مقایسه است. یعنی همانقدری که فردوسی در حفظ کیان فرهنگی و زبان ما نقش دارد، علامه دهخدا هم همان‌قدر نقش دارد و تقریبا به همان اندازه برای زبان فارسی زحمت کشیده است. در واقع اگر فردوسی نبود، ما نمی‌توانستیم فارسی حرف بزنیم و اگر دهخدا نبود ما نمی‌توانستیم فارسی بخوانیم.
بسیاری از متون «چرند و پرند» ویژگی استندآپ کمدی دارد
وی ضمن اشاره به «چرند و پرند» دهخدا ادامه داد: دهخدا و یک هم‌شهری قدیمی‌تر او دقیقا متنی را نوشته‌اند که با استانداردهای امروز، نامش «استندآپ کمدی»، یعنی ایستاده با طنز می‌شود. بنده با یکی از دانشجویانم پژوهشی را انجام داده‌ایم که نشان می‌دهد «رساله دلگشا» بسیار مشحون از متونی است که طبق استانداردهای استندآپ کمدی، در آن قالب قرار می‌گیرد؛ جالب اینجاست که بسیاری از متونی که در «چرند و پرند» هم وجود دارد، باز هم ویژگی استندآپ کمدی دارد، به‌ویژه آن‌هایی که دهخدا با امضای «سگ حسن دله» کار کرده است. دهخدا اسامی شگفتی هم برای خودش انتخاب کرده است؛ مثلا چنین مرد بزرگی اسامی چون «خرمگس» و «سگ حسن دله» و «دخو» برای خودش برگزیده است.
۲۴۱۲۴۱
نظر شما