اخیرا هم لیستی منتشر شده که نشان می دهد علاوه بر پرسپولیس و بازیکنان این تیم، به تیم ها یا اشخاص دیگری از جمله تیم ملی فوتبال، فدراسیون فوتبال، باشگاه ملوان و ... هم کمک های قابل توجهی کرده است. (ایـــنـــجـــا)
اینکه همه افراد و تیم ها و فدراسیون هایی که از هدایتی پول گرفته اند، آن رقم را برگردانند یا نه، یک بحث است، اینکه چرا بازیکنان و تیم ها که البته اکثر آن ها به نوعی به پرسپولیس ارتباط دارند از هدایتی پول گرفته اند هم بحثی مجزاست.
حسین هدایتی تحت عنوان خیر، هوادار، یا هر واژه دیگری به پرسپولیس نزدیک شده و طی گذشت چندین سال، به منبعی برای تامین نقدینگی مورد نیاز باشگاه تبدیل شده است. اینکه یک بازیکن به جای پول گرفتن از باشگاه، از شخص حسین هدایتی چک گرفته تا قراردادش را تمدید کند، بیشتر از اینکه نشان دهنده کار اشتباه یا خلاف عرف بازیکن باشد، نشان از آشفتگی وضعیت فوتبال ایران دارد؛ فوتبالی که در آن یک شخص ثروتمند می تواند به راحتی به باشگاه نزدیک شود و با پولی که خرج می کند، برای خود صاحب اسم و رسم و شهرت شود.
نمی توان به بازیکنی که قراردادی مشخص با باشگاه داشته، گفت که چرا از هدایتی پول گرفته ای. قطعا آن بازیکنان که با هدایتی مراوده مالی داشته اند، پول قانونی و ذکر شده در قرارداد خود را گرفته اند که وظیفه باشگاه بوده آن را پرداخت کند. اما وضعیت مالی ضعیف باشگاه باعث شده بازیکنان به سمت هدایتی هل داده شوند و پول خود را از او بگیرند.
به جای اینکه ذهنمان را مشغول این کنیم که چرا بازیکنان از هدایتی پول می گیرند، باید روی این موضوع فکر کنیم که چه شرایطی پیش آمده که باعث شده باشگاه ها وابسته به هدایتی‌ها شوند. باشگاه فوتبالی که خودش باید میلیارد میلیارد درآمد داشته باشد، در شرایطی قرار دارد که باید دستش را جلوی پولدارها دراز کند.
مقصر دراز شدن دست گدایی باشگاه ها به سمت افراد ثروتمند، همان هایی هستند که مانع پرداخت حق واقعی فوتبال می شوند. پرسپولیس اگر حق پخش واقعی را هر سال از صدا و سیما بگیرد، دیگر به افرادی چون هدایتی اجازه داده نمی شود که دست توی جیبشان بکنند و رقم قرارداد بازیکنان را پرداخت کنند. اگر همه چیز در فوتبال ایران سر جای خودش بود، الان در پرونده حسین هدایتی اسمی از پرسپولیس و فدراسیون فوتبال وسط نمی آمد.
43 43
نظر شما