امیرمحمد سلیمانی: هواداران استقلال بیش از یک نیم فصل چشم انتظار بودند. منتظر تماشای بازی همان ترکیبی که براساس خریدهای جدید باشگاه بسته شد اما خبری از آن نبود. استقلال فصل را بد شروع کرد و بی انگیزه ادامه داد. نتایج سینوسی شفر باعث شده بود تا خیلی ها او را در انتهای مسیر هدایت استقلال نظاره کنند اما در آخرین هفته های نیم فصل نخست لیگ هجدهم، موتور استقلال روشن شد و همه به نیم فصل دوم امیدوار شدند. آغاز نیم فصل دوم هم برای شفر فوق العاده بود و او توانست فاصله اش با رقبا را کمتر کند. اما تعطیلات نوروز و بازی های ملی، وقفه ای طولانی بود برای استقلال آماده آن روزها و همین باعث شد تا ماموریت وینفرد شفر دوباره سخت شود. با همه اتفاق ها، همه چیز از دربی آغاز شد. پنالتی زن استقلال تغییر کرد، عملکرد خط دفاعی استقلال زیر سوال رفت و حاصل زحمات یک ساله آبی ها ویران شد. انتقادها از شفر دقیقا در همین برهه اوج گرفت. برخی او را سرمربی ترسویی دانستند که نمی تواند جو ترکیبش را مدیریت کند، عده ای او را بدون تاکتیک خواندند و تعدادی هم غزل خداحافظی او با نیمکت استقلال را آماده کردند.
آن هایی که روند بازی های استقلال در دوران شفر را دنبال کرده باشند، به یک منحنی تکراری رسیده اند. سرمربی آلمانی یک دوران فوق العاده را آغاز می کند، پس از آن تعدادی پیروزی های نزدیک را در کارنامه اش ثبت می کند و در نهایت وارد بحران می شود. با مجموعه ای از تصمیم های درست، شفر دوباره یک دوران فوق العاده را آغاز می کند و البته نمی تواند آن را حفظ کند. او فصل گذشته را در بهترین حالت ممکن به پایان رساند اما در آغاز فصل جدید، نتوانست آن مسیر ایده آل را ادامه دهد. در شرایطی که همه مطمئن بودند شفر از بس بحران پس از دربی برنمی‌آید، او مقابل سایپا مساوی کرد و شانس قهرمانی را به معنای واقعی از دست داد. این قرار بود پایان کار مرد آلمانی باشد اما آخرین فرصت او در قطر بود. همین باعث شد تا شفر بازیکنانش را زودتر به دوحه ببرد و با آن ها تمرین کند. اما هیچکدام از این ها دلیل اصلی موفقیت او در قطر نبود. همه چیز به ترکیبی باز می گردد که حالا همه وظایفش به اتفاق های درون زمین محدود شده است.
ترکیب استقلال در سه دیدار اخیر، تغییرات درست شفر را نشان می دهد. در دیدار مقابل الهلال این تغییرات به اوج خود می رسد. فرشید اسماعیلی، مهدی رحمتی و روزبه چشمی نیمکت نشین شدند و داریوش شجاعیان، پژمان منتظری، خسرو حیدری، محمد دانشگر و امید نورافکن در ترکیب استقلال قرار گرفتند. شفر حتی بیخیال مثلث مورد علاقه اش شد تا این بار ایسما را در نوک خط حمله قرار دهد. به جز علی کریمی، هیچ تفاهمی در جایگاه یک بازیکن در سه ترکیب اخیر استقلال نیست. سرمربی آلمانی در تلاش بود تا ترکیبش را از بازیکنان سنگین خالی کند و گرفتن این تصمیم شاید سخت ترین کار ممکن بود. او می دانست اگر ترکیبش را به هم نریزد، هرگز شانسی برای پیروزی در لیگ قهرمانان آسیا ندارد و البته که نمی خواست آخرین فرصتش را از دست بدهد. باخت استقلال در قطر، پایان فصل برای شفر بود و اگر این اتفاق رخ می داد، همه بازی ها تا انتهای فصل حکم رقابت های دوستانه را داشت.
حالا ترکیب استقلال سبک تر از همیشه است. با یک انگیزه مضاعف برای گرفتن نتایج بهتر و البته غیبت افرادی که عملکردشان در زمین بازی، چیزی فراتر از یک فوتبالیست بودن است. آن ها اگر در میان یازده بازیکن منتخب استقلال برای جدال های پیش رو نباشند، شاید فرصت نفس کشیدن را به استقلال هدیه خواهند داد. شاید غیبت برخی بازیکنان استقلال در بازی های پیش رو، مقدمه ای باشد بر خروج همه آنان از اردو آبی ها. احتمالا زمان آن رسیده که وینفرد شفر در اقدامی مشابه با آن چه همکارش در پرسپولیس انجام داده بود، رختکن استقلال را آرام تر از قبل کند. حالا فقط باید منتظر صدای سوت بقیه بازی های استقلال باشیم. منتظر تماشای رقابت شفر با نیمکتی که جنگی جدی را آغاز کرده است. جنگی که در نهایت یکی از دو سمت آن در استقلال خواهد ماند. اگر سرمربی تیم کارش را به خوبی بلد باشد، نیمکت برای صاحب واقعی آن ماندنی است.
255 43
نظر شما