اول این را بگویم که چند وقتی است ترجیح می‌دهم فوتبال‌ها را از شبکه‌های اینترنتی ببینم و گوشی به دست اکثر فوتبال‌ها را با گزارش‌های همین عباس قانع و جوان‌های دیگر این شبکه‌هایاینترنتی می‌بینم و به نظرم با فاصله لذت شنیدن صدهای شان بیشتر از امثال سیانکی و جواد خیابانی و پیمان یوسفی و این طیف رفقای‌شان است.
از این مقدمه که بگذریم، مازیار ناظمی که احتمالا اگر در تلویزیون مانده بود حالا با همه احترامی که برای شم روزنامه‌نگاری‌اش قائلم یکی شده بود مثل همین پیمان یوسفی‌ها و سرهنگ علیفرها، توئیتی نوشته بود و با منشن کردن مان گفته بود:«نوع حمایت‌های روزنامه‌نگاران از عادل عادل ساخته و این نگاه منفی به جواد خیابانی ناشی از گرفتن سوتی‌هایش است.»
او حرفش این بود که این تشویق ها و تحقیرها روی روند کاری افراد اثر دارند. خواسته بود به قانع فرصت داده شود اما تقریبا بسیاری از گزاره‌های این نوشته اشتباه بودند.
مازیار یادش رفته که جواد خیابانی هنوز هم خوش صداترین گزارش گر ایرانی است اما مشکل او واقعا ریشه در نوع نگاهش به کاری دارد که انجام می دهد. دو شب بعد وقتی خیابانی بازی بارسلونا و منچستریونایتد را گزارش می کرد ، حتی به خودش زحمت نداده بود به سبک سرهنگ علیفر سرچی در ویکی‌پدیا بدهد تا اقلا بداند نوع قرعه مسابقات لیگ قهرمانان به چه صورت است و باز سوژه جوان‌های خوره فوتبال نشود.
آنچه جواد خیابانی و امثال او را به این روز انداخته نه رسانه ها و افکار عمومی که خودشان هستند. خودشانی که دیگر کار برای‌شان عشق نیست. فقط تریبونشرا می‌خواهند.اسمش را. با کارشان لذت نمی برند. حالا این تازه جواد خیابانی‌شان است که به کارش روزگاری عشق داشته، ذاتا صدایش خوب است و هنوز نامش خاطره انگیز است برای خیلی از فوتبال‌دوستان!
حالا فکر کنید باقی این جماعت چطور هستند.
نه ! این که مثلا از یکی چون عباس قانع برای اینکه وسط گزارش بازی پرسپولیس بخواهد با واژه‌های زشت گزارشش را گرم کند، انتقاد های من یا شما و یا حتی وقتی که با انرژی مثل بازی های معروفی که این اواخر گزارش کرده که مثلا میکروفون را ول کرده، تمجیدهای مان از او لینه کر یا سرهنگ علیفر نمی سازد.
اصل ماجرا خودش است. اینکه عاشق کارش باشد. هر بار بخواهد بهترین روزش باشد. نخواهد میکروفونش تریبونش باشد. اینکه کوچکترین ارزشی برای مخاطبش قائل باشد که حتی قبل بازی نگاهی فهرست‌وار به اطلاعات فوتبالی که گزارش می‌کند بپردازد.
بیایید باور کنیم ما از عادل فردوسی‌پور، عادل نساختیم و از خیابانی هم ، استاد جواد عزیزمان را که هر روز خودش خودش را سوژه می‌کند.
نظر شما