به گزارش خبرآنلاین، هوشنگ دادگر روز شنبه افزود: میزان کم زمان صحبت و تعامل خانواده‌های ایرانی با کودکان، ورودی‌های زبانی کودکان را کاهش داده و شکل بازی‌ها را تغییر داده است.
وی با بیان اینکه بیشتر درگیری‌های بچه‌ها به بازی‌های کامپیوتری و موبایلی اختصاص پیدا کرده، اظهار داشت: زبان و ارتباطات در تنظیم رفتارهایمان تاثیر دارد، کودکانی که دچار مشکل گفتاری هستند، در دوست‌یابی، همبازی شدن با کودکان دیگر و توجیه آوردن دچار مشکل می‌شوند و سطح ارتباطی کودک کاهش پیداکرده و مجموع آنها اعتماد به نفس کودک را کاهش می‌دهد.
دادگر در خصوص اینکه بسیاری از قدیمی‌ها برای افزایش قدرت کلامی کودکان توصیه می‌کنند که بچه‌ها تخم کبوتر استفاده کنند، ادامه داد: هیچ مطالعه علمی بر اثربخشی مواد تغذیه‌ای در مورد گفتار تاکنون انجام نشده و از آنجا که درمان‌های مبتنی بر شواهد نداریم، نمی‌توانیم بگوییم که مواد غذایی بر افزایش توان کلامی تاثیرگذارند.
وی تصریح کرد: گفتاردرمانی یکی از رشته‌های توان‌بخشی است که مدت‌زمان زیادی قدمت ندارد و حدود ۵۰ سال است که در ایران شناخته شده است اما با این وجود بیش از چهار هزار نفر در این رشته فارغ‌التحصیل شده‌اند و ارزیابی، تشخیص و درمان اختلالات گفتار و زبان را بر عهده دارند.
به گفته دادگر، گفتاردرمانی به بحث درمان اختلالات صدا و حنجره نیز توجه دارد. به همین دلیل می‌توان گفت بحث گفتاردرمانی مربوط به سن خاصی نیست و همه افراد می‌توانند از خدمات گفتاردرمانی استفاده کنند.
دبیر انجمن گفتاردرمانی ایران با اشاره به اینکه یکی از دلایلی که سبب شده خانواده‌ها کمتر به گفتاردرمانی مراجعه کنند نگاه سنتی بزرگ‌ترهای خانواده‌ها به مشکلات گفتاری است ادامه داد: اگر کودکی دچار مشکل گفتار باشد یکی از علل اصلی عدم مراجعه به هنگام خانواده‌ها به درمانگر توسط آنها پدربزرگ‌ها و مادربزرگ‌ها هستند زیرا در چنین شرایطی آنها این کودک را با فرزند چهار ساله خودشان در ۲۰ سال پیش مقایسه می‌کنند این درحالی است که در سال‌های اخیر ماهیت، علت، شکل و عوامل مختلفی که ایجادکننده مشکلات گفتار و زبان هستند، فرق کرده است.
۴۷۴۷
نظر شما