نیو صدر: «جهان از انرژی تشکیل شده، در نتیجه افکار ما از انرژی تشکیل شده است، به همین دلیل این افکار می‌توانند ماده را به سمت خود جذب کنند و یا حتی ماده‌ای جدید خلق کنند؛ این یعنی شما هرآنچه می‌خواهید به آن می‌رسید، این یعنی قانون جذب.»
شاید شما هم جملات بالا را ادعایی علمی برای اثبات قانونی، به نام قانون جذب بدانید و حتی با باور به واقعی بودن این قانون شیوه زندگی خود را تغییر دهید، اما بسیاری از دانشمندان هیچ ارتباطی بین علم و این قانون نمی‌بینند.
دانشمندان و فیلسوفان نظر دیگری در رابطه با واقعیت «قانون جذب» دارند، به گفته آنها قانون جذب فقط با ظاهری علمی خود را پوشش می‌دهد و در واقع زیرمجموعه «شبه علم» حساب می‌شود.
ماجرای کشف یا ساخت «قانون جذب» اواخر قرن ۱۹ برمی‌گردد و بحثی که آن را نسبت به ادعاهای دیگر قابل باورتر کرد، ادعای علمی بودن آن است. در این مدت طرفداران این قانون بارها به شکل‌های مختلف قانون خود را به شکل علمی توضیح داده‌اند و به همین دلیل «قانون جذب» طرفداران زیادی پیدا کرده است.
ظاهر علمی، عامل باور به قانون جذب
حتی در این رابطه در یک مقاله‌ای در که یکی از سایت‌های ایرانی نوشته شده، ادعا شده که قانون جذب، از فیزیک کوآنتومی نتیجه می‌شود.
در آن سایت در این رابطه نوشته شده است: «همه‌چیز در هستی به هم تنیده است و اگر ما بر یک چیز اثر بگذاریم، بر دیگری اثر گذاشته‌ایم. چیزی که می‌توانیم کاملاً بر آن اثر بگذاریم، افکار ماست. ما با استفاده از افکار خود، می‌توانیم بر سایر چیزهایی که از طریق فکر با آنها در ارتباط هستیم، اثر بگذاریم. بنابراین می‌توانیم افراد، شرایط و اشیایی که می‌خواهیم را تحت تاثیر قرار دهیم. آیا این همان مفهوم قانون جذب نیست که فیزیک کوانتوم آن را به اثبات رساند...»
از سویی استفاده از کلماتی مانند قانون، انرژی مثبت، انرژی منفی، موج و ... ظاهر علمی چنین ادعایی را بیشتر می‌کند.
برای مثال جان آساراف، یکی از طرفداران اصلی این قانون که در این رابطه ۵ کتاب منتشر کرده، در این باره می‌گوید: «علم نشان می‌دهد که قانون عامل و تاثیر در مکانیزم همه چیز حتی فکر ما تاثیر دارد، مسائل به شکل اتفاقی رخ نمی‌دهند، به همین دلیل بفهمید که شما عامل وقوع اتفاقات هستید و عوامل خارجی را مقصر ندانید.»
افسانه‌ای شبیه علم، یا واقعیتی علمی؟
اما برخلاف تمام این ادعاها دانشمندان و فیلسوفان نظر دیگری در رابطه با واقعیت «قانون جذب» دارند، به گفته آنها قانون جذب فقط با ظاهری علمی خود را پوشش می‌دهد و در واقع زیرمجموعه «شبه علم» حساب می‌شود.
هنوز افراد زیادی به قانون جذب به عنوان یک حقیقت علمی باور دارند، حتی در این رابطه کارگاه‌های مختلفی در ایران و دنیا برگزار می‌شود و برخی افراد زندگی، شغل و روابط خود را بر این اساس پیش می‌برند.
مجله ساینس در این رابطه نوشته است: «وقتی دانشمندان یک تئوری جدید ارائه می‌دهند باید نحوه کارکرد آن را توضیح بدهند. اما کتاب «راز» هنگام توضیح این مکانیزم به مشکل عمیقی بر می‌خورد. برای مثال، براساس این قانون وقتی شما خودرویی می‌خواهید افکارتان موجی در فضا منتشر می‌کند تا این اتفاق رخ بدهد. اما اینکه اتفاق دقیقا چگونه رخ می‌دهد، اصلا در این کتاب توضیح داده نمی‌شود.»
نیل فاربر، دکترای روانشاسی هم در این رابطه به سایت «سایکولوژی تودی» گفته است: «قانون جذب، هیچ اثبات علمی ندارد و در واقع این نظریه براساس نظریه علمی تخیلی و شبه علم متافیزیکی است ...»
رد قانون شبه علمی جذب توسط علم
از سویی تحقیقات علمی انجام شده در چند سال گذشته هم به شکل علمی قانون جذب را رد کرده‌اند.
نتایج تحقیقی که توسط فام و تیلور در دانشگاه کالیفرنیا انجام شده از این قرار است: « در این آزمایش دانش آموزان یک مدرسه به ۳ گروه تقسیم شدند. از گروه اول خواسته شد تا هر روز با خود تصور کنند که نتایج مثبت و بسیار خوبی در امتحان می‌گیرند از گروه دوم خواسته شد تا در روز فقط چند دقیقه این کار را انجام دهند و انجام این کار برای گروه سوم منع شد. به شکل عجیبی نتایج این مطالعه نشان دادند که نمرات گروه سوم بیشتر از ۲ گروه دیگر بود و آنها برای امتحان استرس کمتری داشتند.»
همین آزمایش توسط همین افراد روی ورزشکاران هم انجام شد و نتایج آن نشان داد که کسانی که تصور تمرین می‌کردند موفق‌تر از کسانی بودند که تصور پیروزی می‌کردند.
تحقیقات بسیار مختلف دیگری هم به شکل علمی، واقعی بودن قانون جذب را رد می‌کند.
با این وجود، هنوز افراد زیادی به قانون جذب به عنوان یک حقیقت علمی باور دارند، حتی در این رابطه کارگاه‌های مختلفی در ایران و دنیا برگزار می‌شود و برخی افراد زندگی، شغل و روابط خود را بر این اساس پیش می‌برند.
۴۷۲۳۷
نظر شما