علیرضا خراسانی – دیدن تبلیغ خوردن دوغ در تلویزیون بیشتر از اینکه مبنای علمی- منطقی داشته باشد، مبنای پولی دارد!
این روزها دیدن تبلیغ بی‌موقع خوردن دوغ در بین سریال‌های تلویزیونی این سؤال را در ذهن متبادر می‌سازد که واقعاً هدف چیست؟
برای یک‌بار هم که شده، دوغ را امتحان کردم، هم در سحر و هم در افطار.
بعد از افطار که انگار دچار استسقا شده بودم. هر چه آب خوردم رفع تشنگی حاصل نشد. بعد از سحر نیز روزم را همچو تشنگان در صحرا سپری کردم.
دوغ‌های بازار مملو از نمک و مواد عطش‌آور است که نه‌تنها نمی‌تواند مفید باشد، بلکه باعث خشکی افتادن کلیه هم می‌شود.
تجربه شخصی نشان داد خوردن دوغ سم است؛ همین و بس!
5656
نظر شما