از زمانی که انقلاب اسلامی پیروز شد و پایه‌های نظام اسلامی استوار گردید نماز جمعه به عنوان یک اصل فراموش شده بار دیگر برگزار شد و اولین نماز جمعه انقلاب اسلامی باشکوهی وصف ناشدنی توسط «ابوذر زمان» اقامه گردید به گونه‌ای که در آن زمان جمع کثیری از آحاد ملت در آن صفوف جدایی‌ناپذیر حاضر شدند؛ چراکه مردم تریبون نماز جمعه را متعلق به خود می‌دانستند و آن را تبلوری از تفکرات خود می‌دانستند و این رویه تا مدت‌ها ادامه داشت تا اینکه متأسفانه در برخی از شهرستان‌ها ائمه جمعه خود را در حد یک جناح و باند سیاسی تنزل دادند و گرایش‌های سلیقه‌ای خویش را از طریق تریبون نماز جمعه مطرح کردند به گونه‌ای که جاذبه در حد عالی و دافعه در حد ضرورت را مورد غفلت قرار دادند و این رویکرد سبب شد که هر روز از جمعیت نماز جمعه کاسته شود به ترتیبی که هرگز نمی‌توان این جمعیت اندک را با سیل انبوه نمازگزاران ابتدای انقلاب مقایسه کرد.
البته این موضع‌گیری‌های سیاسی توسط ائمه جمعه به شهرستا‌ها خلاصه نشد گواینکه این روند در مراکز استان‌ها نیز تکرار شد و در آستانه برگزاری انتخابات شدت بیشتری پیدا کرد به ترتیبی که بسیاری از چهره‌‌های نظام مورد تخریب قرار گرفتند و بسیاری از ائمه جمعه به نفع یک کاندیدا وارد میدان شدند و مجموعه این عوامل سبب شد که شکوه حضور 40 میلیونی مردم پای صندوق‌های رأی به فراموشی سپرده شود و کسی از آن شایستگی تجلیل نکند به خصوص اینکه پس از انتخابات حوادثی رخ داد و موضع‌گیری‌هایی از تریبون نماز‌جمعه بیان شد که «حماسه ملت» فراموش گردید.
به هر حال برای برون رفت از معضل ایجاد شده در کشور ضروری است که ائمه جمعه راهکار‌های جدیدی را جست‌وجو کنند و بیش از پیش نیاز‌های جامعه را مد‌نظر قرار دهند و مسائل سیاسی و اجتماعی را دقیق‌تر و موشکافانه‌تر تحلیل کنند نه اینکه برداشت سطحی و عوامانه از مسائل روز کشور داشته باشند و آن را از تریبون نماز جمعه به مردم منتقل کنند.
از سوی دیگر حضور شخصیت‌های برجسته نظام موجب خواهد شد که گرایش‌های مختلف سیاسی در نماز جمعه شرکت کنند. چراکه مردم بار دیگر حس خواهند کرد که تریبون نماز جمعه متعلق به همه آنهاست و دیگر این تریبون و صفوف به هم پیوسته به افرادی خاص خلاصه نمی‌شود به ترتیبی که حضور آیت‌الله هاشمی رفسنجانی به عنوان رکن نظام جمهوری اسلامی و سایر شخصیت‌های برجسته کشوری موجب می‌شود که مردم از شرکت در نماز جمعه استقبال کنند و آنگاه نماز جمعه تجسم عینی وحدت خواهد شد و این وحدت زمانی محقق خواهد شد که تریبون نماز جمعه جایگاهی برای اهانت بر بزرگان کشور و افراطی‌گری سیاسی نشود و اگر این اقدام از طریق تریبون نماز جمعه صورت گیرد دیگر نمی‌توان از نماز جمعه به عنوان نمادی از وحدت نام برد؛ چراکه افراد با سابقه انقلابی آن را نماد اهانت ارزیابی می‌کنند و به همین دلیل در صفوف آن حاضر نمی‌شوند.
نماینده مرکز مطالعات استراتژیک در مجلس شورای اسلامی
نظر شما