به گزارش خبرآنلاین، از روسای قوای مجریه و قضاییه که پیش از این بارها به پرهیز از جنجال آفرینی و لزوم وحدت تاکید کرده بودند هم چیزی جز این انتظار نمیرفت که یکی نمایندگان را به آرامش دعوت کند و سخنگوی دیگری هم بگوید که اگرچه این نامه پاسخ حقوقی و قانونی دارد اما فعلا به مصلحت نیست و باید وحدت را حفظ کرد.
علی لاریجانی پیش از این در بهمن ماه سال گذشته گفته بود که «در جدال گری کشف حقیقت صورت نمی‌گیرد و جدال از جنس کینه ورزی است از این رو توصیه می‌کنیم که حتی اگر حق هم دارند برای ایجاد افق‌های بلندتری آن را هزینه نمایند و به جای جدال گری، مودت کنند». آیتالله صادق لاریجانی هم در همین یک ماه گذشته گفته بود: «سیاست‌مداران به اقتضای فضای خاص سیاست باید بسیار مراقب باشند تا در ورطه امور غیراخلاقی ولو برای نیل به اهداف سیاسی خود نیفتند.»
در راستای همین توصیهها به سیاسیون است که «سکوت» پاسخ هیاهوی اخیر دولت شده است. سکوتی که علیرغم تذکرات پیاپی نمایندگان و درخواستشان از رئیس مجلس برای پاسخگویی به همتایش در دولت و دفاع از شان و جایگاه مجلس شکسته نشد و حتی بیانیهای که نمایندگان برای پاسخگویی به رئیسجمهور تنظیم کرده و برای آن امضا جمع می کردند نیز قرائت نشده و به هفته بعد موکول شد.
به گفته حسین سبحانی نیا عضو هیات رئیسه در جلسه روز یکشنبه هیات رئیسه مجلس در مورد ارائه پاسخ مکتوب به نامه رئیس جمهور تصمیمی گرفته نشد و این موضوع به آینده موکول شود. این در حالی است که چهار چهره شاخص مجلس (محمدرضا باهنر، احمد توکلی، محمدحسن ابوترابیفرد و محمد دهقان) در نامهای به سخنان رئیسجمهور پاسخ داده و با ابراز تعجب از آنچه که او نگاشته وی را به همدلی و همراهی فراخونده و از تنشآفرینی پرهیز دادند. در حال حاضر نیز اگر هیات رئیسه به این نتیجه برسد که نامه این چهار نماینده و هم چنین مصاحبههای نمایندگان با رسانهها کفایت می کند، ممکن است دیگر مجلس پاسخ رسمی ندهد اما به گفته سبحانی نیا برخی اعضای هیات رئیسه هم معتقد هستند که طبق عرف چون خاطب نامه آقای احمدینژاد تمام نمایندگان بودند باید پاسخ مکتوب داده شود.
امهات پاسخهایی که نمایندگان در اظهارات پراکنده شان به سخنان رئیسجهور دادهاند نیز حول این محور بوده که چرا در فضایی که مقام معظم رهبری همگان بویژه قوای سه گانه را به وحدت فرامی خوانند، دولت موضوعی را که در جلسات خصوصی قابل بررسی بوده است را رسانهای کرده و به در معرض افکار عمومی قرار داده است. اینکه رئیسجمهور، نمایندگان و بویژه رئیس آن را متهم به بیتوجهی به توصیههای رهبری دال بر همکاری و همراهی با دولت کرده بود نیز با واکنش تند نمایندگان مواجه شد. از جمله اینکه محسن کوهکن گفت که در مخیله روسای قوا نمیگنجد که از فرامین رهبری تبعیت نکنند و توکلی و مطهری هم به احمدینژاد توصیه کردند که در رفتار نیز همچون کلامش به توصیههای رهبری پایبند باشد و به جای هیاهوهای رسانهای منتظر نظر نهایی ایشان در حل اختلاف دولت و مجلس بر سر مصوبات مجمع تشخیص مصلحت نظام بماند.
موضع سکوت مجلس بود یا توصیههایی فراتر از آن، هرچه که بود سبب شد تا احمدینژاد در محضر نمایندگان معترض به نامهاش در جلسه بررسی صلاحیت وزیر پیشنهادی امورخارجه سکوت اختیار کرده و دیگر چیزی از گلایههایش به مجلس نگوید و از مفاد نامهاش حرفی نزند.
/30111
نظر شما